Wizerunek mamuta z Malty (przechowywany w Ermitażu)

Kilka lat temu wielkie zainteresowanie wzbudziły dane dotyczące znalezisk  z rosyjskiej miejscowości Mal’ta. Opowiemy o tym, a wnioski płynące  z tego krótkiego szkicu, okażą się nieco zaskakujące. Ale po kolei.

Mal’ta jest położona nad brzegiem rzeki Biełaja na Syberii, 85 km na zachód od Irkucka, niedaleko jeziora Bajkał. Stanowisko archeologiczne zostało otwarte tam dosyć dawno, bo w 1928 roku.

Jak to często bywa odkrycie  było przypadkowe a stało się  za sprawą chłopa o nazwisku Saveltsev, który podczas prac rolnych wykopał „wielką kość”. Na wieść o  znalezisku do Mal’ty przybył historyk z najbliższego muzeum:  Michaił Michajłowicz Gierasimow.  Rozpoczęto badania i czynności archeologiczne.

Na terenie zlokalizowano ślady po 15 obiektach mieszkalnych położonych wzdłuż rzeki.  W centrum znajdował się budynek o długości 14 m i szerokości 4-5 m. Inne konstrukcje tworzyły 3 grupy:  po 6, 4 i 4 obiekty mieszkalne, różniące się powierzchnią i kształtem. Początkowo wiek osady oceniono na 14 tysięcy lat. Zaskakujące okazały się nowoczesne badania metodą C14, które  przesunęły jej wiek o kolejne 10 tysięcy lat wstecz.

Znalezione artefakty pozwoliły sowieckiemu archeologowi, historykowi i etnografowi   Aleksejowi Pawłowiczowi Okladnikovovi na określenie  podobieństwa budowy mieszkań (pół-ziemianki o konstrukcji  szkieletu z kości i wąskim tunelowym wyjściem) oraz ubrań noszonych przez pradawnych mal’tańczyków do takich że  domostw i ubrań, które charakteryzowały Eskimosów w XVII – XIX wieku.

Inne znalezione szczątki dowodzą, że mieszkańcy  osady sprzed 24 tysięcy lat polowali na  renifery,   lisy  arktyczne ,nosorożce włochate, mamuty, żubry, tury, konie i wilki.

Ludzie żywili się tym co zdołali upolować i zebrać. Odzież stanowiły futra, niezbędne aby przetrwać w ostrym klimacie epoki lodowcowej.

Narzędzia z tamtego czasu to charakterystyczne stożkowe rodzaje pięściaków, dłut, szpikulców, ostrzy, grotów i noży z szarego krzemienia pasiastego. Ludność posługiwała się także długimi szpikulcami, szydłami i igłami wykonanymi z  mamucich kłów.

Nie obce mal’tańczykom było też zamiłowanie do sztuki. Świadczą o tym ryte na kości wyobrażenia mamutów, węży,  także  statuetki rosomaków, kuropatw, łabędzi, ptactwa wodnego, a zwłaszcza kobiet. Przewiercenia, świadczą, że były one noszone na rzemiennych sznurkach jako swego rodzaju talizmany.

Przedmioty sztuki z syberyjskiej Mal’ty są bardzo podobne do tych z tego samego lub wcześniejszego okresu z  Centralnej i Zachodniej Europy. Świadczą o tym również kościane płytki o funkcji totemicznej czuringi, które również charakteryzują europejską sztukę kultury oryniackiej.

Odkrycia te w powiązaniu z następnymi, mogą zmienić rozumienie prehistorycznych  migracji ludzkich i całkowicie wywrócić najnowsze ustalenia płynące z nauk pomocniczych historii i to w sposób, który okazać się może szokujący dla zwolenników teorii prezentowanej przez czołowych genetyków genealogicznych, takich jak powszechnie szanowany profesor Uniwersytetu Stanforda – Peter Underhill. Chodzi tu o genom dziecka sprzed 24 tysięcy lat, którego szkielet znaleziono w Mal’cie.

O tym w części drugiej szkicu. Za chwilę ukaże się on na tym blogu.

by histlov

The secret of a child from Mal’ta on Lake Baikal. The first edition.

A few years ago, data on finds from the Russian town of Mal’ta aroused great interest. We will tell you about it, and the conclusions from this short sketch will turn out to be somewhat surprising. First things first.

Mal’ta is located on the banks of the Bielaja River in Siberia, 85 km west of Irkutsk, near Lake Baikal. The archaeological site was opened there quite a long time ago, in 1928.

As often happens, the discovery was accidental and it happened thanks to a peasant named Saveltsev who dug a „big bone” during agricultural work. The historian from the nearest museum arrived at the news about the Mal’ta find: Mikhail Mikhailovich Gierasimov. Research and archaeological activities have begun.

In the area there are traces of 15 residential buildings along the river. In the center there was a building with a length of 14 m and a width of 4-5 m. Other structures formed 3 groups: 6, 4 and 4 residential buildings, differing in size and shape. Initially, the age of the settlement was estimated at 14,000 years. Modern research using the C14 method turned out to be surprising, which moved her age by another 10,000 years.

The found artifacts allowed the Soviet archaeologist, historian and ethnographer Aleksiej Pawłowicz Okladnikov to determine the similarity of the construction of dwellings (semi-dugouts with bone skeleton construction and narrow tunnel exit) and clothes worn by ancient maltaenans to such households and clothes that characterized Eskimos in XVII – XIX century.

Other debris found prove that the inhabitants of the settlement from 24,000 years ago were hunting reindeer, arctic foxes, hairy rhinoceros, mammoths, bison, rounds, horses and wolves.

People were feeding on what they managed to hunt and collect. Clothing was fur, necessary to survive in the harsh climate of the ice age.

Tools from that time are characteristic conical types of fists, chisels, spikes, blades, arrowheads and knives made of gray striped flint. The population also used long spikes, awls and needles made of mammoth fangs.

The passion for art was not alien to the Maltese people. This is evidenced by bone engravings of mammoths, snakes, statuettes of Wolverines, partridges, swans, water birds, and especially women. Drilling, testify that they were worn on leather cords as a kind of talismans.

Art objects from the Siberian Mal’ta are very similar to those from the same or later period from Central and Western Europe. This is also evidenced by bone tiles with the function of totemic („czuringa”), which also characterize the European art of orynian culture.

These discoveries, in connection with the next, may change the understanding of prehistoric human migrations and completely overturn the latest findings from the auxiliary sciences of history in a way that may prove shocking to the followers of the theory presented by leading genealogical geneticists, such as the widely respected professor at Stanford University – Peter Underhill. This is the genome of a child from 24,000 years ago, whose skeleton was found in Mal’ta.

About this in the second part of the sketch. In a moment, it will appear on this blog.