Autor: WG
Mapa po uzupełnieniu z dn. 08.08.2019r.
WG: ” Dzień dobry, przesyłam Ptolemeusza w pdf z drobnymi poprawkami.
Proszę wstawić zamiast jpg.
Nie mam nic przeciwko udostępnianiu pliku czytelnikom”. 30.06.2019r.
gwiazdki wskazują ujścia Chaluson, Suevos (Odry), Viadon, Wisły, Chronos, Rubon i źródła Wezery, Łaby (Wełtawy oraz „w kierunku Łaby”), Wisły, Borystenesu
współrzędne wyspy Skandiito 44° 30’ 58° 30’ (brzeg północny) oraz 45° 00’ 57° 40’ (brzeg południowy)
07.06.2019.
Można pisać, że Wisła to Odra albo Bug. A można wziąć konkretne dane, jakie podał Ptolemeusz i nanieść je na papier. Ja tak zrobiłem.
Efekt przesyłam w załączniku. Prosiłbym Szanownego Gospodarza o udostępnienie.
Konieczne jest jednak udzielenie kilku wyjaśnień. Bo Sudetami u Ptolemeusza jest Szumawa, a jako źródło Łaby wskazał on źródło Wełtawy. Geografowie nowożytni nie zauważali tej różnicy.
Ponadto kwadratowa siatka nie uwzględnia efektu zakrzywienia kuli ziemskiej i równoleżniki dla ziem polskich nie oddają odchylenia płaszczyzny Ziemi (w porównaniu do naszego postrzegania mapy Polski).
Z tych powodów w odtworzeniach mamy Germanii brakuje właściwych proporcji między jej południem a północą.
Dane dla źródła i ujścia Wisły pozwalają jednak na dokonanie odpowiedniej korekty szerokości dla ziem polskich (równoleżniki należy rozmieścić w proporcji ~2 > 1). I wtedy dane dla ujść i źródeł rzek (np. źródła Łaby w Karkonoszach, źródła Wezery-Werry, ujścia Suevus-Odry) okazują się niezwykle precyzyjne. To samo dotyczy góry Peuki (51° długości i 51° szerokości), czyli Pikuju w ukraińskich Bieszczadach.
Możliwe jest też zlokalizowanie wskazanych miejsc, choć to wymaga większego wysiłku. Na podstawie opisu można też stwierdzić, że lokalizacja Silingów i Lougi Didouni odpowiada siedzibom Ślężan i Dziadoszan.
Lokalizacja Burgundów między Suevus-Odrą i Wisłą też nie budzi kontrowersji. Na podstawie Tacyta można ją nawet uściślić. Bo on tej nazwy nie wymienił. Za to podał nazwy suewskich Eudoses, Suardones, Varini i Nuithones. Jeśli Warynów połączymy z miejscowością Virounion u Ptolomeusza, a Nuithones z Notecią, otrzymamy potwierdzenie lokalizacji Burgundów (Wouryoundów) jako mieszkańców Ziemi Lubuskiej i północnej Wielkopolski.
Przy sporządzaniu szkicu korzystałem z opracowania:
http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Gazetteer/Periods/Roman/_Texts/Ptolemy/2/10.html
Czytelnik Kawalec – komentarz w otwartym artykule „Opracowania własne Czytelników”. Ponieważ każdy artykuł ma ograniczoną objętość proponuję, aby autor dodał linki tych map, które tutaj pomieścić już nie dało się.
Mezopotamia – obszar dorzecza rzek Tygrys i Eufrat.
Tygrys jedna z dwóch największych rzek Mezopotamii. https://en.wikipedia.org/wiki/Tigris
Eufrat jest najdłuższą i jedną z najważniejszych historycznie rzek Azji Zachodniej . Razem z Tygrysem jest to jedna z dwóch definiujących rzek Mezopotamii. Pochodzący ze wschodniej Turcji Eufrat przepływa przez Syrię i Irak, by dołączyć do Tygrysu w Shatt al-Arab , który wpada do Zatoki Perskiej .https://en.wikipedia.org/wiki/Euphrates
Als natürliche Grenzen Mesopotamiens gelten meist die östlichen Tal-Randlagen des Zagros- und des Taurusgebirges, das Küstengebiet des Persischen Golfs und die beginnende syrisch-arabische Wüste Die Quellregionen von Euphrat und Tigris gehören dagegen geographisch nicht zu Mesopotamien. Mit dem Ende des neubabylonischen Reichs endete auch der historische Geschichtsbegriff Mesopotamien, das fortan politisch nicht mehr unabhängig war. Die nachfolgenden Epochen mit ihren neuen politischen Staatsgebilden fallen daher aus Sicht der Assyriologie nicht unter die Bezeichnung Mesopotamien. Althistoriker hingegen benutzen den Begriff durchaus auch für die folgenden Jahrhunderte bis in die ausgehende Spätantike, da er die in dieser Zeit gängige Bezeichnung der Region zwischen Euphrat und Tigris war (siehe oben). Als der Norden dieses Gebietes um 200 n. Chr. unter römische Kontrolle geriet, gründeten die Kaiser dort die Provinz Mesopotamia, die noch bis ins. Jahrhundert bestand.
Granice geograficzne Mezopotamii przedstawiają się następująco: od strony północnej jest ona ograniczona łańcuchami górskimi południowo-wschodniej Anatolii (m.in. Taurus), które stopniowo łączą się ze wschodnią granicą Mezopotamii, którą jest potężny łańcuch górski Zagrosu, oddzielający ją od Wyżyny Irańskiej. Od strony południowej, na dość krótkim odcinku, granicą Mezopotamii jest linia brzegowa Zatoki Perskiej, a następnie, dochodząc do pustyni Wielki Nefud i Syryjskiej, granica Mezopotamii biegnie równolegle do biegu Eufratu wzdłuż wymienionej pustyni w kierunku północnym aż do północnej Syrii.
https://de.wikipedia.org/wiki/Mesopotamien
W anglojęzycznej wikipedii
Mesopotamia is a historical region of Western Asia situated within the Tigris–Euphrates river system, in the northern part of the Fertile Crescent, in modern days roughly corresponding to most of Iraq, Kuwait, the eastern parts of Syria, Southeastern Turkey, and regions along the Turkish–Syrian and Iran–Iraq borders
https://en.wikipedia.org/wiki/Mesopotamia
Znaleziska nad lewym brzegu Eufratu w Mureybet. Pierwsze ślady osadnictwa sięgają w tym miejscu czasów od 12.200 lat temu. Tutejsze ślady archeologiczne osadnictwa dotyczą okrągłych domów, w których znaleziono pochowane czaszki byków. Można z całą pewnością przyjąć, że podobne założenia istniały w sąsiednich regionach, ponieważ typ znalezisk reprezentuje typowe dane dla całej Mezopotamii od 12 tysięcy lat temu.
W Mureybet można wyróżnić cztery fazy , od Natufien do środkowego PPNB :
Faza Ia odpowiada w przybliżeniu okresowi od 12.200 do 11700 lat temu . Podobnie jak leżąca w pobliżu Abu Hureyra należąco kręgu kultury Natufian. Odkrycia archeologiczne ograniczają się do palenisk i dołów do gotowania . Ludzie karmili się dzikimi gazelami i dzikimi końmi, a także dzikimi formami jęczmienia i żyta . Rozrzucone znaleziska ostrzy sierpowych i kamieni młyńskich ujawniają pierwsze oznaki neolityzacji .
Faza Ib – llb odpowiada okresowi 11700-11300 lat temu I jest przypisywana do kultury Khiamien . Szczególne znaczenie mają tutaj znaleziska archeologiczne z Mureybet, ponieważ dotychczas brakowało porównywalnych znalezisk architektonicznych z innych obszarów Khiamian. Na przykład w fazie Ib był to okrągły budynek o średnicy około sześciu metrów. W kolejnych fazach pojawia się większa liczba małych domów.
Faza III odpowiada okresowi 11300 do 10600 lat temu. W tym czasie kształt domów był zróżnicowany, a pierwsze prostokątne, wielopiętrowe budynki zostały zbudowane obok istniejących budynków okrągłych. Podczas gdy w poprzednich fazach jako materiał budowlany używano składników ziemnych, budynki tej fazy były zbudowane z małych kamieni. Nadal istniały jeszcze większe wgłębione w grunt. W przypadku różnych gatunków zbóż i zwierząt po raz pierwszy można wykryć ich udomowienie .
Faza IV odpowiada okresowi 10600 do 10000 lat temu. Chociaż jest tylko kilka znalezisk z fazy IVa, faza IVb wyraźnie pokazuje cechy neolityczne: gliniane budynki i wykorzystanie udomowionych gatunków zwierząt i zbóż.
@Ino.
1. Kojarzenie Polan z Alanami ma podstawy. W ruskich kronikach „w Jasiach” oznacza Alanów. Polanie naddnieprzańscy wywodzą się od Polan zachodnich (wg Nestora).
2. Radymicze i spokrewnieni z nimi Wiatycze „pochodzili z Lachów” (wg Nestora). Konstantyn Porfirogeneta w dziele „O zarządzaniu państwem” pisze o Lachach nad Sożą (Radymicze).
3. Dulebowie – prawdopodobnie wywodzą się od Dulebów z Dolnej Panonii, których część wywędrowała na północ. Niektórzy osiedli w dolinie Wełtawy na terenie Kotliny Czeskiej (stanowią jedno z plemion czeskich). Część skierowała się ok. VII wieku na obszar Wołynia i Podkarpacia i tutaj utworzyła silną wspólnotę plemienną.
4. Krywicze – z terenów nadwiślańskich w pierwszej połowie VI wieku przemieścili się nad lewy brzeg Dniepru, rozprzestrzeniając się ostatecznie w górnym biegu Dniepru, rzeki Dźwiny i Berezyny oraz dorzecza Niemna (wg. prof. M. Kasmana).
5. Słowianie Ilmeńscy, znani również jako Słowienie, byli założycielami Nowogrodu Wielkiego. Stanowili północny odłam Krywiczów. Słowienie przybyli z południa nad Jezioro Ilmień, gdzie koegzystowali z innymi plemionami słowiańskimi i ugrofińskimi
6. Siewierzanie – prawdopodobnie wywodzą się od Siewierców znad dolnego Dunaju. Po klęsce w 602 roku cesarza bizantyjskiego Maurycjusza w walce ze Sklawinami, na początku VII wieku razem z plemieniem Siedmiu Rodów przekroczyli Dunaj i zajęli ziemie Traków. Około 680 roku zostali jednak podbici przez Bułgarów. Część Siewierców skierowała się w związku z tym na północny – wchód i osiadła nad rzekami Desną, Sejmem i Sułą.
7. O pochodzeniu plemion wschodniosłowiańskich w: „Słowiańskie dzieje” s. 118-126, 161-170
PolubieniePolubienie
Bliżej można się zastanowić, ponieważ Nestor stwierdził, że od Słowian z Panonii wywodzą się Morawianie, Czesi i Lachowie, a także Polanie nazywani Rusią. Powiązanie z Sarmatami, chmm
PolubieniePolubienie
@ pml
Opowieść o rozejściu się Słowian znad Dunaju jest wpisana w biblijną narrację o rozejściu się języków po upadku Wieży Babel. Dlatego kończy się stwierdzeniem, że tak rozeszło się pismo słowiańskie. W gruncie rzeczy mowa jest więc o rozprzestrzeniu się cerkiewno-słowiańskiego za pośrednictwem Moraw.
Z tym wielkomorawskim spadkiem koresponduje stwierdzenie Kroniki Wielkopolskiej, że dzieje znają cztery królestwa słowiańskie: panońskie (węgierskie), czeskie, polskie i ruskie.
@ histslov
Siedziby Radymiczów, Wiatyczy i Polan odpowiadają terytorium kultury kijowskiej, której podstawowe cechy odpowiadają kulturze przeworskiej (ciałopalenie, rolnictwo, ziemianki, wytop rud darniowych).
Fakt, że na podstawie Ptolemeusza można stwierdzić, że wcześniej były to terytoria alańskie.
Krywicze to mogą być Careotae Ptolemeusza, ale z wpływami Radymiczów (w sumie wychodziłoby, że Rosjanie jak nie są Ugrofinami, to są (Łachami).
Dulębów, którzy żyli tam, „gdzie dziś Wołynianie” Nestor opisuje tak, jak opisywał stosunki Awarów i Sklawenów-Wenedów Fredegar. Mógł więc zastosować niezbyt szczęśliwe nazwę naddunajskich Dulębów do części „wielkiego narodu Wenedów”, która najdłużej zachowała odrębność od Rusi.
PolubieniePolubienie
Czasami edytor tekstu nieładnie podpowiada☹️
Miało być o Rosjanach jako potomkach Lachów…
PolubieniePolubienie
Sławomir.
1. W tym miesiącu opublikowano dane kolejnych odkryć cmentarzysk ciałopalnych, tym razem sprzed 2 tys. lat, łączonych z kulturą przeworską (cmentarz w Bejscach, woj. świętokrzyskie). Kierownik badań: Jan Bulas z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Jagielońskiego.
2. „Może pora zacząć szukać odpowiedzi na pytania czy ci co mieli przybyć z Bałkanów w wczesnym średniowieczu to aby nie powracająca ludność ,która nad Dunaj przybyła w czasach rzymskich z Germani czy Scyti .Na stanowiskach na trasach migracji Słowian na Bałkany znajdowana jest ceramika przeworska jak i praska”.
Trudno się nie zgodzić, z tym że przemieszczanie się na zachód i południe grup identyfikowanych jako wenedyjskie znad Bałtyku na obszary określane jako nadatlantyckie i nadadriatyckie, miało miejsce dużo wcześniej i jest związane z rozprzestrzenianiem się ludności kultury ceramiki sznurowej. Później są kolejne fale grup określanych jako Wenedowie w rozumieniu Słowian (Wenedowie – Sklawinowie – Antowie). Następnie: fala powrotna części Słowian na północ i północny wschód (proces jest opisany w: „Słowiańskie dzieje” i „Początki ludów”).
WG.
3. Ogólnie tak. Obszar i chronologia – zgadza się. Kultura miłogradzka VII–I wiek p.n.e.( groby bogatszych i znaczących osobistości na wzór scytyjski były bogato wyposażone) – kultura zarubieniecka III w.p.n.e. – I w. identyfikowana z Neurami i kulturą pomorską, przy znacznym udziale oddziaływań celtyckich – kultura kijowska wyodrębniła się po najazdach sarmackich III / IV w. – V w. – kultura pieńkowska V-VII w. (dominacja koczowniczych Antów, bogate dary grobowe na wzór Sarmatów) – kultura praska V – VII w. (pokrywa się z obszarem wcześniejszej kultury przeworskiej). Dodać należy wpływy kultur strefy bałtyjskiej (i inne). Dulebowie z Wołynia – plemię słowiańskie zamieszkujące Wołyń. Według kronikarza Nestora Dulebowie żyli nad Bugiem. Powieść minionych lat nie klasyfikuje Dulebów jako plemienia wschodniosłowiańskiego. Natomiast Dulebowie występują w Dolinie Wełtawy, stąd też wniosek, że wraz z falą powrotną Słowian z Bałkanów część z nich została w Kotlinie Czeskiej, część poszła dalej na wschód. Dotyczy to Siewierzan i Siewierców, podobnie Dregowiczów i Dragowiczów
PolubieniePolubienie
Tu w okolicach Wojnicza było prawdopodobnie jeszcze jedno cmentarzysko ….podczas budowy dojazdu do autostrady A4 w miejscowości Isep( jak sama nazwa wskazuje Isep był wyspą na Dunajcu) znaleziono ponoć sporo ,,garnków ,, jakies monety ….z tego co się orientuję zostało to rozkradzione …było jakieś dochodzenie ….raczej cisza o tym .W czasach prof. Kostrzewskiego w okolicach Dobrodzienia była wydzielona na okres wędrówek ludów tzw. grupa dobrodzieńska …gocko-gepidzko-huńsko-alańska …grupa ta dotrwała do VI w i rozpłynęła się w sąsiadach .Tereny Białorusi , Ukrainy ,Rosji były naturalnym miejscem ekspansji ludności z ziem polskich i na odwrót np:świderska – desneńska ,trzciniecka -sośnicka ,łużycka -wysocka itp. Migracje były tam i nazad ,wszerz i wzdłuż .Osobiście nie widzę żadnych podstaw naukowych do twierdzeń że kultury Sredny Stog i Yamna wymieniły języki staroeuropejskie kultur naddunajskich na języki IE .W ogóle nie ma żadnych podstaw naukowych do zaliczania kultur naddunajskich do nie IE …. póki co nie słyszałem o takich ….jest to mniemanologia .
PolubieniePolubienie
A które kultury wymieniły jeżyki staroeuropejskie na języki indoeuropejskie?
PolubieniePolubienie
Być może nikt nie wymienił ,albo było to tak dawno że nie do uchwycenia ..językom IE bardzo daleko do języków afrykańskich …mamy domieszkę gemów neandertalskich przekazywaną w linii męskiej więc jesteśmy krzyżówka neandertalczyka i kobiety homo sapiens …. Licho wie czyj język IE używają …ojca ? czy matki ?
PolubieniePolubienie
Dosyć wyraźnie widać, że po czasach kultury bugo – dniestrzańskiej i po zderzeniu się jej w połowie VI tys. p.n.e. z KCWR doszło do intensyfikacji mieszania się ludów staroeuropejskich (hg pochodne I, C) z udziałem w różnym okresie przybyłych (społeczności z hg pochodnymi Q1a, E1b1, G2a, H2, T1a) i stale napływających ze wschodu Indoeuropejczyków (hg pochodne R1a, R1b). Oznacza to, że w tym horyzoncie czasowym i obszarowym musiał zacząć się intensywny proces kształtowania języka z udziałem tych właśnie grup. O ile w kulturze Srednij Stog (w ostatecznej fazie z wyraźną gospodarką wytwórczą – rolniczą) język musiał siłą rzeczy być kształtowany przez społeczności z przeważającą grupą z indoeuropejskimi hg (R1a, R1b) oraz z udziałem grup z Y hg I, I2a2a1b, I2a2, I1b1, to w okresie 5000- 4500 r.p.n.e. było nieco inaczej. Wystarczy zobaczyć jakie grupy tworzyły pas kultur w tym czasie na obszarze między północnymi wybrzeżami M. Kaspijskiego i Czarnego w kierunku do wybrzeży M. Bałtyckiego: kultura chwalynska (R1b1, R1a, Q1a), kultura Dniepr-Don (R1a, I2), kultura Narva (I2a1, R1a1a, R1b). W okresie ok. 4000 r. p.n.e. w tym pasie jest już kultura Yamna. W III tys. p.n.e. na tym obszarze ciągle jest kultura Yamna na północ od M Czarnego z Indoeuropejczykami i ludami staroeuropejskimi, ale też ówcześnie dokonało się przesunięcie społeczności z hg R1b-P312 na Zachód (kultura pucharów dzwonowatych). W tym kompleksie funkcjonowały społeczności z hg R1b-P312, I2,T1a, G2a. Na północ od strefy kultury Yamna , Maykop, Poltavka (głównie R1b-L23, także O2, J2 oraz R1a) w obrębie KCS dominowała ludność z hg R1a . Później na ten obszar nasunęła się hg N1c. Dodać można, że na wschodzie w IV tys. p.n.e pojawiła się kultura Abaszevo z R1a-Z93 i zaraz po niej Sintashta. Być może był to ten moment, w którym doszło do wyraźnego rozdzielenia języka praindoeuropejskiego funkcjonującego już w odrębnych środowiskach. Takie zdanie prezentuje wybitny językoznawca , prof. lingwistyki deskryptywnej i porównawczej Frederik Kortland w opublikowanej w 2018 r. pracy. Chodzi o to, że języki germańskie nie mogły powstać przed wyłonieniem się języka słowiańskiego, czy wręcz, że są późniejsze niż słowiańskie. Jak prezentował się pierwotny język grup będących nosicielami Y-DNA R1a i R1b? Paradoksalnie, możliwe, że pomocne okażą się badania nad językami spoza Euroazji lub też rację ma prof. Demoule.
PolubieniePolubienie
Jeśli wyjdziemy z założenia że ,rolnicy naddunajscy ,bugo-dniestrzsńska ,łowcy z naszych ziem ,dolina Indusu itp.posługiwali się językami pochodzącymi z jednego prajęzyka ,a takie założenie jest jak najbardziej uprawnione ,to jakiekolwiek mieszania się ,zmiany w składzie hp niewiele zmienią ,cały czas będziemy w jednej rodzinie językowej ,no oczywiście z biegiem czasu te języki będą się rozchodzić ale wciąż to będzie jedna rodzina .R1b mogło trochę namieszać np zmienić stosunki społeczne wprowadzając elitaryzm ,jak i doprowadzając do kentumizacji języków ,mogli też przynieść terminologię związana z koniem ,uważaną przez niektórych za turkijską .R1a wbrew pozorom mogło niewiele zdziałać ….jak wiadomo dziś żyjący R1a w 99%pochodzą od jednego R1a Z-645 ….a co jeśli urodził i wychował się on w kulturze matki gdzieś w kulturach maddunajskich? To wniósł jedynie geny …..w takim przypadku choćby R1a M-417 niósł nawet nie IE kulturę to nic by po nim nie zostało ….no może trochę artefaktów .
PolubieniePolubienie
Przykład Węgrów, Bułgarów – język mniejszości i język większości. Język włoski – mieszanka łaciny i innych. Różnie mogło być.
PolubieniePolubienie
/pomocne okażą się badania nad językami spoza Euroazji/? Ameryka?
PolubieniePolubienie
Tak ….różnie to bywa ,lecz jeśli coś było to zawsze jakiś ślad pozostawia i wszystko da się odtworzyć ….problem w tym czy posiada się odpowiednie metody badawcze .Język węgierski , Rozs – żyto ,Kasza -kosa ,Szant (,,żnąć,,)- orać .
PolubieniePolubienie
Sławomir.
„Tereny Białorusi , Ukrainy ,Rosji były naturalnym miejscem ekspansji ludności z ziem polskich i na odwrót np:świderska – desneńska ,trzciniecka -sośnicka ,łużycka -wysocka itp. Migracje były tam i nazad ,wszerz i wzdłuż” .
Oczywiście. Kultura świderska odgrywała kluczową rolę w przemianach na styku paleolitu i kolejnego okresu – mezolitu. Widać to na przykładzie wysokiej jakości grotów, wyraźnie doskonalszych niż podobne, będące dziełem Bromme-Lingby. Pierwsze symptomy zmian staroeuropejskich wzorców kulturowych, pojawiły się zresztą wcześniej na wschodzie w czasach kultury mezinskiej i jelisiejewiczańskiej. (Uzasadnienie w „Pochodzenie ludów” s.118-144)
„Osobiście nie widzę żadnych podstaw naukowych do twierdzeń że kultury Sredny Stog i Yamna wymieniły języki staroeuropejskie kultur naddunajskich na języki IE .W ogóle nie ma żadnych podstaw naukowych do zaliczania kultur naddunajskich do nie IE …. póki co nie słyszałem o takich ….jest to mniemanologia „
Celne stwierdzenie. Jak by Pan to uzasadnił?
PolubieniePolubienie
Szkoda, bo niema ani żadnego szkieletu, czy pochówku z czasów kultury świderskiej, też desneńskiej, kunda.
PolubieniePolubienie
Nie zapisało się. Chodziło o to co w świderskiej desneńskiej, kunda robili ze zmarłymi, zabitymi
PolubieniePolubienie
Może po prostu palili zmarłych i prochy na wiatr rzucali ….szukaj prochów w polu 🙂 ….nieuchwytne
PolubieniePolubienie
Między innymi tym że w terminologii około rolniczej ,metarulgicznej ,czy ogólnie w językach IE nie ma nic ,absolutnie nic nie IE .Czyli co ? przybyli do Europy IE z stepów mieli by całkowicie wymienić języki w kulturach naddunajskich ? jakim cudem ? zawsze coś by musiało zostać .Takie radło …czyżby przybyli je po swojemu nazwali ? Po co mieli by wymyślać swoją nazwę ?…..czy w języku węgierskim nie ma slawizmów ? Czy na styku np : ugrofinów i IE nie ma wzajemnych wpływów językowych ? Zawsze coś by musiało zostać .Ktoś może powiedzieć że jest nieznany substrat pochodzenia nie IE w językach germańskich ……a może przynieśli go R1b z Yamna …podobnie jak język Basków ? Taki Bałtyk indoeuropejska nazwa ,źródłosłów ten sam co woda ,wytop ,błoto ,pot ….ci co go nazwali musieli wiedzieć jak powstał ….widzieli że Bałtyk to ,,wytopione woda ,, z lodowca .
PolubieniePolubienie
Poza dyskusją jest kojarzenie Venetów ze Słowianami, bo o tym mówią dawne zapisy, np. Jordanesa. Słowo „ wend” oznaczało podobno wodę w staropruskim. Wenetowie byli tymi, którzy żyli nad wodą lub wodami. Może to jest prawdziwa nazwa oznaczająca lud który w starożytności zamieszkiwał nad Bałtykiem i Adriatykiem.
PolubieniePolubienie
Przepraszam wtrącę kilka zdań, które wyjaśnią sytuację z Wiatyczami. Nestor pisał tak: Byli zaś Radymicze i Wiatycze z rodu Lachów. (…) Było bowiem dwóch braci Lachów: Radym, a drugi Wiatko. I przyszedłszy siedli: Radym nad Sożą i od niego przezwali się Radymicze, a Wiatko siadł z rodem swoim nad Oką i od niego przezwali się Wiatycze. To tereny wokół późniejszej Moskwy. Pierwotne fortyfikacje wznoszone przez Wiatyczów na terenie dzisiejszego Kremla mają charakter analogiczny do tych z Gniezna czy Poznania (tzw. konstrukcje hakowe), zupełnie nieznanych na Rusi Kijowskiej. Grodzisko było otoczone wałem z fosą, a ponad nią znajdował się most, który wiódł do bramy – zgodnie ze zwyczajem Lachów.
O tym, że Wiatycze pochodzą z terenów wschodniego Mazowsza i Podlasia, pisał też polski antropolog Jan Czekanowski, który dowiódł pokrewieństwa dawnych moskwian z Mazowszanami. Pisał o tym również Długosz w swoich kronikach, umiejscawiając Wiatyczów na Mazowszu, a Radymiczów nad Sanem, gdzie główną ich siedzibą było Radymno pod Przemyślem. Żyli na tych terenach między IV a VI w., po czym przemieścili się w rejon położony między Dnieprem, Desną a Sożą.
PolubieniePolubienie
Ciekawe.Gdzieś widziałem zawieszkę z głową byka od Watyczów albo Radymiczów …pierwsze skojarzenia : głowa byka z Radymna , kościana głowa byka z trypolskiej .
PolubieniePolubienie
Bujak pisze, że świadomość odrębności Wiatyczów, zwanych później Rjazańcami, od innych plemion słowiańskich jest widoczna w latopisach w czasach późniejszych. Za Czekanowskim powtarza argument, że bardzo poważnym argumentem, przemawiającym na korzyść zachodniego pochodzenia Wjatyczów jest fakt, że z czterech grodów tego plemienia, nazwy aż trzech powtarzają się na polskim terytorium etnograficznym. Brjańs k Wjatyczów w gub. Orłowskiej – Brańsk na białostoczczyźnie, Brańszczyk nad Bugiem, Worobin Wiatyczów odpowiada Woroblinowi nad Bugiem. Nazwa Kozielska natomiast powtarza się w identycznej postaci w nazwie wsi pow. mławskiego. Potkański na tej samej podstawie pisze, że Radymicze i Wjatycze są gałęzią licznego plemienia Mazowszan. W jakimś wydaniu kroniki Jana Długosza występuje wzmianka, że Radymicze mieszkali nad Sanem a Wjatycze nad Bugiem. Jest też tekst nazywający Radzima i Wjatka Polonorum duces tzn. wodzami Polan kijowskich.
PolubieniePolubienie
@S.K.
/bulla papieża Jana XIII w sprawie założenia biskupstwa praskiego, a adresowana do Bolesława Chrobrego/
Naturalnie chodzi o czeskiego Bolesława. I to raczej o Srogiego, a nie Pobożnego, jak to wynika z Kosmasa.
Jan XIII (zmarły we wrześniu 972 roku) to poprzednik Benedykta V. Ten ostatni razem z Ottonem I wydał pierwowzór Dokumentu praskiego. Można nawet określić konkretną datę, kiedy miało to miejsce – Benedykt urzędował od połowy stycznia 973 roku, a Otton pod koniec miesiąca wyjechał do Niemiec i już nigdy nie wrócił do Rzymu (w tym czasie słał też posłów do Mieszka z wezwaniem na sąd, choć nawet wg Thietmara Piast niczym nie zawinił).
Generalnie sprawa jest ciekawa. Bo mamy dwa akty, które odnosiły się do biskupstwa praskiego. A przecież rzekomo ono wtedy nie istniało!
Wyjaśnienie w gruncie rzeczy jest bardzo proste – diecezja praska, czyli terytorialna jednostka administracji kościelnej nie istniała w ówczesnej strukturze królestwa Ludolfingów. Ale istniała jako biskupstwo wielkomorawskie. Bo biskupstwa istnieją dopóki nie zostaną zlikwidowane przez synod rzymski.
A skoro istniało jedno biskupstwo, to istniała też metropolia. Stąd opis jej zasięgu w Dokumencie praskim. Stąd też działania Wojciecha, których pośmiertnym skutkiem było wg Thietmara podporządkowanie (nie utworzenie!) innych biskupstw Gnieznu. Zamiast przewidywanej pierwotnie Pragi (przypisanie Wojciechowi roli czarnego charakteru to raczej kwestia późniejszej wrogości).
@ MM
Pierwotne fortyfikacje Kremla to XII wiek. Niczego szczególnego bym się w tym nie doszukiwał, bo Piastowie i Rurykowicze byli wtedy na tyle skoligaceni, że praktycznie tworzyli jedną – mniej lub bardziej zgodną – rodzinę. Wymiana wiedzy w zakresie obronności była więc czymś naturalnym.
Ale można zwrócić uwagę, że tereny wokół Moskwy zanim zasiedlili je Wiatycze, tj. w czasach formowania się państwa Rurykowiczów, były jeszcze ziemiami Ugrofinów – Muromy, Mery, Meszczery, Mordwy itd. Przynajmniej dwa z tych plemion można znaleźć w „imperium” Hermanaryka: Golthescytha, Thiudos in Aunxis (lub Inaunxis), Wasinabroncas, Merens, Mordens, Imniscaris, Rogas, Tadzans, Athaul, Navego, Bubegenas, Coldas. Do tego można odnaleźć tu Goliadź-Scytów i Czudów.
Jeśli pochodzący znad Wisły Goci kultury czernihowskiej mogli się zapuścić tak daleko na północny-wschód, to wytworzenie w tym czasie kultury kijowskiej przez Wiatyczów (potem zależni od Rusi Czernihowskiej) i Radymiczów (Ruś Smoleńska) można uznać za bardzo prawdopodobne. Choć można spekulować, czy plemiona te przybyły między Dniepr i Okę razem z Gotami czy były przez nich spychane.
@ Radosław
Kasjodor nie tylko w tym, co przepisał Jordanes, ale też w jednym z listów do Wenecjan, określał ich jako laudabiles, czyli „godni sławy, chwały”. Dlatego w Getice występują pod grecką nazwą Ainetoi, która pochodzi od aineo – sławić, chwalić. Oczywiście ten grecki termin jest tylko odpowiednikiem słowa ant’skiego/wenedzkiego.
Ciekawostka. Słoweńska Wikipedia na tej podstawie imię Eneasz tłumaczy jako Sławien – Αἰνείας, Aineias, verjetno izhaja iz grške besede αἰνή, ki pomeni „slavljen”.
Wschodnia rzymska Wenecja, czyli Słowenia… Wiedzą, kim są.
PolubieniePolubienie
@WG
Nie bardzo, ponieważ w IX w. teren Moskwy był we władaniu Słowian. Wiatycze ruszyli na wschód w VI/VII wieku. Według rosyjskich źródeł na obszarze współczesnej Moskwy co najmniej od X w. żyli : Wiatycze i Krywicze . Wiatycze stanowili większość pierwotnej populacji Moskwy. Wykopaliska archeologiczne przeprowadzone na Kremlu wskazują, że w XI wieku istniała tam osada, chroniona wałem i fosą. Czyli jest to dowód na grodzisko miejskie Wiatyczy, istniejące tam od dłuższego czasu. Wątpię, żeby transfer technologii budowlanej był związany z małżeństwami dynastycznymi Piastów i Rurykowiczów. Sposób budowania był taki, jaki tradycyjnie miały plemiona lechickie.
PolubieniePolubienie
/w IX w. teren Moskwy był we władaniu Słowian./ – to w zdaniu pierwszym.
/Według rosyjskich źródeł na obszarze współczesnej Moskwy co najmniej od X w. żyli : Wiatycze i Krywicze/ – to w zdaniu drugim.
Rozumiem, że pierwsze zdanie to interpretacja zdania drugiego 😉
A reszta to chyba artykuł prasowy albo książka (Jak podbiliśmy Rosję) M. Świdra…
To jedynie dodam, że w przypadku Kremla mowa o wale z połowy XII wieku, tj. z tego czasu, gdy wojska ruskie w służbie Władysława Wygnańca nie dały rady zdobyć Poznania.
PolubieniePolubienie
No fakt, że adresatem bulli był Bolesław czeski. Tak, czy siak przyjęcie chrztu z Rzymu wiązało się z podporządkowaniem struktur kościelnych papieżowi. Cyryl i Metody zaczęli działać na Morawach od 862 r. Borzywoj I czeski przyjął chrzest od Moraw w obrządku słowiańskim w 884 r. Pierwszy kościół murowany powstał w Pradze ok. 885 r. (pod wezwaniem Marii Panny). Może jego wybudowanie świadczy o istnieniu biskupstwa wielkomorawskiego w Pradze. W 925 nowy władca Czech Wacław I przyjął chrześcijaństwo z rąk wschodnich Franków. O biskupstwie w Pradze wiadomo, że było w roku 973 i podlegało metropolii mogunckiej. Jego drugim zwierzchnikiem (w 983 r). był św. Wojciech.
PolubieniePolubienie
Dokładniej, jak jest według czeskich źródeł około 883 roku Bořivoj i jego żona Ludmiła przyjęli chrzest na Morawach z rąk arcybiskupa Metodego . Po powrocie do Czech wybuchła jednak antychrześcijańska reakcja, kierowana przez Strojmíra . Bořivoj uciekł na Morawy i dzięki pomocy Svatopluka ponownie został księciem. Bořivoj powrócił do kraju w towarzystwie kapłana Kaika. Ufundował kościół św. Klemensa, zbudowany w Lewym Hradcu. Wezwanie tego kościoła (Cyryl i Metody odnaleźli na Krymie relikwie tego świętego), a także elementy architektoniczne (patrocinium) wskazują na wpływy morawskie. W tym kościele został osadzony Kaik.
PolubieniePolubienie
O Stanisławie i morawskim biskupstwie w Pradze wygląda na gdybanie, bo różnie można odczytywać dokumenty 🙂 Swoją drogą, jak Mieszko I mógł przyjąć chrzest za pośrednictwem Czech w 966 r., skoro w Pradze rzekomo było w tym czasie biskupstwo metodiańskie? Mieszko był wiernym sojusznikiem cesarza niemieckiego, a ten z całą siłą zwalczał wpływy obrządku wprowadzone przez Metodego.
PolubieniePolubienie
Nie wiem jak to było możliwe, że Mieszko przyjął chrzest za pośrednictwem Czech tylko mówię jak wyglądały porządki w Czechach i na Morawach w tym czasie. Wziąłem do opisu to co napisał Gospodarz bloga i wcale nie udowadniam, że było biskupstwo w Pradze założone przez Metodego jak pisze W.G., a nie ja. Może było. Wziąłem też artykuł z http://cerkiew.info/pl/biblioteka/artykuly/638 w którym jest jest o bulli papieża.
PolubieniePolubienie
Cyryl i Metody (a właściwie po śmierci Cyryla w 869 r. – Metody) rozpoczęli chrystianizację Moraw w 863 r., tworząc na tym obszarze kościół ze słowiańskim językiem liturgii. Od 844 r. do 888 r. Czechy były zdominowane przez Wielkie Morawy, a w latach 888-894 bezpośrednio rządzone przez władców Wielkich Moraw. Oznaczało to również wprowadzenie do Czech chrześcijaństwa w wydaniu wielkomorawskim. Złożoność sytuacji na Morawach została przedstawiona w części „Państwo Wielkomorawskie” (w książce s. 154 – 161), zaś odnośnie Czech w rozdziale „Czechy” („Słowiańskie dzieje” s.171-176). Panu zapewne chodzi o „Przyjęcie chrześcijaństwa” (s.271- 278).
Wniosek o tym, że Praga mogła być siedzibą biskupa praktykującego obrządek z liturgią słowiańską jest prawdopodobny, ale kościół Panny Marii po 895 roku jest symbolem przyjęcia kanonu łacińskiego, a nie trwania w obrządku słowiańskim. Fragment opracowania:
„Wprowadzenie chrześcijaństwa w Czechach (…) w czasach panowania Borzywoja I, który ok. roku 884 przyjął chrzest na terenie Moraw z rąk (…) Metodego. Po chrzcie książę wrócił do kraju wraz z (…) misjonarzami, którym przewodził kapłan Kaich. Borzywoj, następnie ufundował kościół pod wezwaniem św. Klemensa, który stanął na Lewym Hradcu. Chrystianizacyjne działania Borzywoja spotkały się jednak z buntem poddanych. Powstanie udało się zwalczyć dopiero przy pomocy sił Państwa Wielkomorawskiego. Za panowania (…) Spitygniewa (…) na ziemiach czeskich miała miejsce dalsza chrystianizacja. Podczas jego rządów w 895 roku Kościół czeski został poddany diecezji ratyzbońskiej, co oznaczało stopniowe wypieranie wpływów chrześcijaństwa (…) w obrządku słowiańskim. Na ten czas notuje się rozbudowę kościoła Panny Marii w Pradze. Stan ten ugruntował chrzest Wacława Świętego w roku 925 odebrany z rąk zachodnich duchownych. W roku 973 powstała diecezja praska, jako pierwsze biskupstwo w Czechach, podległe administracyjnie niemieckiemu arcybiskupstwu. Praga została podniesiona do rangi archidiecezji w 1344 r.
PolubieniePolubienie
zgoda, ale jest jeszcze legenda panońska i chrzcielnica z Wiślicy z IX w., o co myślę chodziło WG
PolubieniePolubienie
Legenda panońska /Książę pogański, silny bardzo, siedzący w Wiślech , urągał wielce chrześcijanom i krzywdy im wyrządzał. Posławszy zaś do niego [kazał mu] powiedzieć : Dobrze będzie dla ciebie synu ochrzcić się z własnej woli na swojej ziemi, abyś nie był przymusem ochrzczony na ziemi cudzej, i będziesz mnie wspominał. I tak też się stało/ – ok. 880 roku miał być chrzest tego księcia. Świątynia w Wiślicy z IX w. nie mogła być inna niż wielkomorawska, ponieważ ziemie Wiślan plemienia wg Geografa Bawarskiego Vuislan były od pk. 874 pod panowaniem Świętopełka morawskiego.
PolubieniePolubienie
Wychowany na dworze niemieckiego cesarza Wojciech był łacinnikiem i nic dziwnego, że w Pradze miejsca nie zagrzał, a jak pisze Chronograf Samuela „zniszczył prawdziwą wiarę i słowiańskie pismo odrzucił i zaprowadził pismo łacińskie, obrazy prawdziwej wiary popalił, biskupów i księży jednych pozabijał, drugich rozegnał i poszedł do Prus i tam został ubity, Wojciech, biskup łaciński”. ” (…)
PolubieniePolubienie
@ S.K.
Tak dokładnie, to wiadomo, że koronacji Wratysława II na króla Polski (tak według używanej wobec niego tytulatury, a nie inaczej), towarzyszyło wydanie Dokumentu praskiego, który odwoływał się to pierwowzoru wystawionego przez Ottona I i Benedykta V. To przenosi nas do końca stycznia roku 973.
Natomiast w 976 roku Czesi odparli najazd Ottona II. Następnie Dytmar udał się do cesarza. Ów zaś według Kosmasa „rozkazał arcybiskupowi mogunckiemu, który wówczas przewodził na dworze, aby wyświęcił go na biskupa”. Nawet więc Kosmas chcąc wykazać źródło zależności Pragi od Moguncji, zasadniczo wykazał, że taka zależność nie wynikała z prawa kanonicznego, ale z faktu dokonanego (wyświęcenia) przez arcybiskupa Moguncji – kanclerza. Efekt prowizorki staje się jeszcze bardziej wyraźny, gdy uwzględni się, że Czechy nawet nie graniczyły z metropolią moguncką.
@ Been
„Czesi za panowania księcia Świętopełka byli niegdyś naszymi panami. Nasi przodkowie płacili corocznie Świętopełkowi trybut i miał on w swoim kraju zwanym Morawy własnych biskupów”.
Nawet Thietmar nie przeczy, że istniał Kościół morawski, o którym mowa w Dokumencie praskim. W swoim stylu oczywiście te istotne fakty zmarginalizował i zmanipulował, gdyż był wiernym sługą cesarstwa (Czesi za jego życia już też). Dlatego należy zachować dystans wobec tego, co pisał o konkurencji. Na przykład wobec tego, co napisał o okolicznościach ustanowienia arcybiskupem Gaudentego.
Wróćmy więc do biskupa Pragi. Jak to jest, że Wojciech po wyjeździe z Rzymu, pojechał do Francji, a potem przejechał całe Niemcy i jakoś dotarł do Polski. Ale wg żywotu Jana Kanapariusza poselstwo do Pragi w jego sprawie wysłano dopiero właśnie z Polski. A dlaczego Otton III nie działał sprawie przywrócenia biskupa, skoro ponoć był kościelnym suwerenem Pragi?
Bo nie był?
PolubieniePolubienie
O piśmie słowiańskim mówi H. Łowmiański w Początkach Polski i z „Powieści dorocznej” analizuje zdanie: „Byli bowiem jednym narodem słowiańskim, Słowianie, którzy siedzieli nad Dunajem i których Węgrzy podbili, Morawianie i Czesi, Lęchowie i Polanie zwani dziś Rusią. Dla nich bowiem przełożono najpierw na Morawie księgi, które to pismo nazwane zostało słowiańskim, a to pismo jest na Rusi i u Bułgarów dunajskich”. Z tekstu wynika, że pismo słowiańskie przełożone zostało między innymi dla Lęchów i Polan. Oznacza to, że w Polsce musiała działać misja św. Metodego.
Łowmiański zwrócił uwagę na inne źródło pomijane w polskiej historiografii: „Skazanie o słowiańskoj pismennosti” z XV w. Pierwszy fragment tego źródła mówi o wynalezieniu pisma słowiańskiego przez Konstantyna Filozofa, które wprowadzone zostało wśród Lęchów. Trzeci fragment mówi, że Konstanty „nauczał Morawię, Lęchów i Czechów i inne narody i wiarę prawowierną utwierdził wśród nich i księgi im napisał w języku słowiańskim. Potem, gdy mnogo lat minęło przyszedł Wojciech do Moraw i Czech i do Lęchów zniszczył wiarę prawdziwą i słowiańskie pismo odrzucił i zaprowadził pismo łacińskie i wiarę i obrazy wiary prawdziwej popalił, a biskupów i kapłanów posiekał, a innych rozegnał”.Źródło to nie jest jedynym, które mówi o negatywnym nastawieniu św. Wojciecha wobec obrządku słowiańskiego. Roczniki Krasińskich podają o istotnych zmianach w Czechach i na Morawach po przybyciu biskupa Wojciecha. Podobnie według historiografii rzecz się miała na ziemiach polskich.
Autor XV wiecznego źródła znał obrządek św. Metodego i „Żywot Konstantyna”. Łowmiański oceniając wiarogodność tego źródła stwierdza, że św. Wojciech zwalczał wśród Lęchów, przede wszystkim duchowieństwo słowiańskie odmawiające podporządkowania się hierarchii łacińskiej.Hierarchia słowiańska była ostro zwalczana, o czym świadczy bulla papieża Jana XIII w sprawie założenia biskupstwa praskiego, a adresowana do Bolesława Chrobrego, która nakazuje ażeby Bolesław nie powoływał na stanowisko duchownych ludzi należących do obrządku bułgarskiego lub ruskiego. Konflikty między tymi dwoma obrządkami istniały w państwie polskim i były kontynuacją walki Wichinga ze św. Metodym. Spór dotyczył zarówno kwestii dogmatycznych i organizacyjnych. Ks. Klinger uważa, że ten właśnie moment był przyczyną konfliktu Bolesława Śmiałego z biskupem Stanisławem i że biskup Stanisław zginął za to, że bronił obrządku słowiańskiego.
PolubieniePolubienie
/Klinger uważa, że ten właśnie moment był przyczyną konfliktu Bolesława Śmiałego z biskupem Stanisławem i że biskup Stanisław zginął za to, że bronił obrządku słowiańskiego/ Tylko brak na to dowodów, ale Gall pisze, że biskup dopuścił się zdrady, za którą król wydał go na śmierć przez obcięcie członków
PolubieniePolubienie
Może pora zacząć szukać odpowiedzi na pytania czy ci co mieli przybyć z Bałkanów w wczesnym średniowieczu to aby nie powracająca ludność ,która nad Dunaj przybyła w czasach rzymskich z Germani czy Scyti .Na stanowiskach na trasach migracji Słowian na Bałkany znajdowana jest ceramika przeworska jak i praska ….Kostrzewski albo Jażdżewski o ty pisał .
PolubieniePolubienie
@pml Według opisów wynika, że Polanie różnili się obyczajami od plemion wokół, które Nestor uważa za prymitywne i żyjące jak zwierzęta. Wyróżniała ich też obyczajowość związana z pochówkiem. W odróżnieniu od innych, zmarłym budowali kurhany. Takie obyczaje mieli Sarmaci a więc w tym przypadku Alanowie. Najwcześniejsza nazwa Polan, pochodzi z 10 w. i jest zapisana Palaniorum
PolubieniePolubienie
Aryjana – Allan – Jasy – Jaszy – Jasowie
PolubieniePolubienie
Jaszy to węgietskie, a Kasy wschodniosłowiańskie,
PolubieniePolubienie
Przepraszam, w telefonie pozmieniało mi litery. Powinno być Jaszy to węgierskie, a Jasy wschodniosłowiańskie,
PolubieniePolubienie
Artykuł dobry. Próbuje porządkować. Brakuje na mapie Hasdingów.
PolubieniePolubienie
Gdzie byś ich umieścił, Paweł?
PolubieniePolubienie
Paweł? 🙂 Vox populi, vox Dei. Tak rzecze Alcuin. Hasdingowie w III wieku tam gdzie powinni być: od Dniestru po Słowację i Węgry.
PolubieniePolubienie
Z jakiejż przyczyny? Że niby tam były góry wandalskie i że niby Hasdingowie są Wandalami?
PolubieniePolubienie
H_Asdingów brakuje, bo Ptolemeusz ich nie wymienił. Pierwsze zapisy o nich pochodzą już z czasów po śmierci Ptolemeusza i dotyczą przybycia na obszar Dacji od północy, czyli mowa o pojawieniu się na wschodniej Słowacji lub Rusi Zakarpackiej. Skąd przybyli, to już nie wiadomo.
Zresztą ówczesne migracje przez przełęcze karpackie miały charakter obustronny. Obrazują to odkrycia na Podkarpaciu ceramiki oraz znalezisk grobowych kultury kurhanów karpackich (cmentarzysko w Przędzelu). Zostały one przypisane ludności dackiej, która miała osiedlać się na terenach karpackich po podboju przez Rzymian ziem obecnej Rumunii.
Jednocześnie na Podkarpacie wkraczała kultura przeworska, co związane było z jej dalszą ekspansją w kierunku dorzecza górnej Cisy (znaleziska grobowe o cechach charakterystycznych dla kultury przeworskiej pojawiają się wówczas na terenie wschodniej Słowacji, Ukrainy Zakarpackiej, północno-wschodnich Węgier i Siedmiogrodu).
H_Asdingowie mogli więc być społecznością pogranicza, która za życia Ptolemeusza dopiero się formowała i nie została uwzględniona przez wcześniejsze źródła, z których geograf korzystał.
PolubieniePolubienie
Może pochodzili z terenów zajmowanych przez kulturę wielbarską np : z lubelszczyzny ?
PolubieniePolubienie
A może pochodzili z terenów k. przeworskiej, które przejmowała już kultura wielbarska…
Jest jeszcze kwestia stosunków z Kostobokami. Bo H_Asdingowie przybyli do Dacji, a zaraz potem wyruszyli, by z nimi walczyć. Stare porachunki między sąsiadami? Czy próba przejęcia kontroli nad przełęczami przez nową siłę w porozumieniu z Rzymianami?
PolubieniePolubienie
Ok. 170 r. część plemion Wandali opuściła Śląsk. Początkowo Wandale chcieli osiedlić się w Cesarstwie Rzymskim, ale nie uzyskali na to pozwolenia. Kiedy negocjacje z Rzymianami nie powiodły się, najechali obszar Kostoboków . Kostobokowie zostali pokonani w 172 r. co pozwoliło Wandalom osiedlić się na ich obszarze. Plemiona, które osiedliły się w zachodniej części Transylwanii aż do Theis (Cisa), odtąd zwano Asdingami., plemiona, które pozostały w północnej części Transylwanii Lakringami.
PolubieniePolubienie
Pliniusz umieszcza Cotoboci wśród plemion sarmackich żyjących nad Donem. Podobnie jest u Ammianusa Marcellinusa. Napis w Eleusis mówi o złupieniu greckiej świątyni przez Kostoboków jako o zbrodni Sarmatów. Ok. 400 roku nazwa ta nagle znika.
PolubieniePolubienie
Umieszczanie wśród Sarmatów, raczej między Sarmatami, co oznacza miejsce zamieszkania, a nienależność do Sarmatów.
PolubieniePolubienie
@Jaro
Nie koniecznie tak musi być z tym Pliniuszem. Wymienia on wiele plemion w okolicy Donu, lecz moim zdaniem po prostu znał nazwy różnych scytyjskich plemion bez ich dokładnej lokalizacji. Zastanawiam się nawet czy np. Naevaze Pliniusza mogą być Navaroi Ptolemeusza, Tyrcae Tauroskifai, Thussagetae Turaggetai. Pliniusz wymienia Arimphaei przy górach Ryfejskich, lecz pierwotnie oznaczało to Sudety, u Ammianusa Marcelinusa Aremphaei są między Visulą a Chronius (Odrą a Wisłą). U Ammianiusza Costoboci są obok Europejskich Halanów, czyli Alanów z Sarmacji Europejskiej Ptolemeusza, ta Sarmacja sięga na wschodzie Donu, a ci Alanowie są odcięci od Donu szeregiem ludów, ponadto sięgają Stavanów, którzy graniczą z Galindami. Wg mnie ich siedziba więc wypada na ziemiach Drewlanów. Więc Costoboci Ammianusza będąc obok tych Halanów, są mniej więcej tam gdzie się ich umieszcza, zach-płd Ukraina.
PolubieniePolubienie
Ślusarz/ Costoboci Ammianusza z IV w. będąc obok tych Halanów, są mniej więcej tam gdzie się ich umieszcza, zach-płd Ukraina/. Ogólnie tak, bo Ammianus pisał, że
region stepów Pontyjskich zamieszkiwany był przez „Europejczyków, Costobocae i niezliczone plemiona scytyjskie”. Chodzi o uzupełnienie do tego zdania przez Pliniusza z I w. o plemieniu Cotobacchi albo w innej wersji Cotoboci na liście sarmackich plemion. Costoboci i Cotoboci wyglądają na tą samą nazwę. Jeszcze ten zapis z II w. o Kostobokach „zbrodnia Sarmatów”, by to potwierdzał. Prawdopodobieństwo jest duże ale nie 100 %
PolubieniePolubienie
Blisko, to może tak jak z Massagetami, Alanami i Jazygami. To jest ta sama grupa, która później razem z Kostobokami znalazła się w Hiszpanii.
PolubieniePolubienie
Nie rozumiem. O Kostobokach w Hiszpanii nie słychać. Można źródła do tego?
PolubieniePolubienie
Alanowie są nazwą ogólną albo zwierzchnią a Kostobokowie jako jedno z plemion sarmackich zniknęli, pokonani przez Silingów – Wandali siłą rzeczy gdzieś się rozproszyli. W części wśród Wandali i Alanów. Później o nich w ogóle nie słychać. Poszli z nimi na zachód, podobnie jak Hastingowie
PolubieniePolubienie
Grzegorz J. Gdzie wędrowali Kostobokowie, to inna sprawa. Kim byli, bo jest to ważne i może nawet bardzo ważne.
PolubieniePolubienie
@Jaro. Kostobokowie, Wolni Dakowie. Mieszkali w Rumunii i Mołdawii, a także na części Ukrainy , wschodniej Serbii , północnej Bułgarii , Słowacji , Węgier i południowej Polski. Ptolemeusz wymienia 15 plemion Dacji, począwszy od najbardziej wysuniętych na północ: Anartes , Teurisci i Coertoboci / Costoboci . Na południe od nich znajdują się Buredeense ( Buri / Burs ), Cotense / Cotini, a następnie Albocense , Potulatense i Sense , podczas gdy najbardziej wysunięte na południe to Saldense , Ciaginsi i Piephigi . Na południe od nich znajdowały się Predasense / Predavenses, Rhadacense / Rhatacenses,Caucoense (Cauci) i Biephi . Dwanaście z tych piętnastu plemion wymienionych przez Ptolemeusza to etniczni Dacy, , a trzy to Celt Anarti, Teurisci i Cotense
PolubieniePolubienie
@Grzegorz J. Chodzi o ciąg kulturowy Kostoboków rozpoczynający od I w. się na Lubelszczyźnie, następnie na Podkarpaciu w kierunku za Bug i później na południe. Wtedy będzie jasne, że nie można opowiadać bajek.
PolubieniePolubienie
@ Jaro – 16 listopada 2019 o 00:31
„Gdzie wędrowali Kostobokowie, to inna sprawa. Kim byli, bo jest to ważne i może nawet bardzo ważne.”
Ja tez uwazam, ze „Costoboci” to bardzo wazne plemie w historii Polski i Europy, nie zagineli jak inne ludy, ich potomkowie zyja i maja sie coraz lepiej. Sama nazwa plemienia, juz duzo mowi o plemieniu.
Lacinska nazwa plemienia Costoboci, jest najbardziej zblizone do slowianskiej nazwy duzego plemienia, ktorego siedziby na przelomie er obejmowaly obecne tereny Podkarpacia, Malopolski i Slaska, Czech, Slowacji, zachodniej Ukrainy z Moldawii, tereny Wegier i Rumunii oraz tereny obecnych slowianskich panstw balkanskich. Chyba juz wczesniej zmieniali siedziby
niz na przelomie er;
https://en.wikipedia.org/wiki/Costoboci
Nazwa plemienia sklada sie z dwoch czlonow; polsko/ukrainskiej nazwy Kostka/Kostko + bojcy [= wojownicy].
Pierwotnie slowianskie slowo/nazwanie „kosta” zachowane jako wspolczesne nazwisko Kosta, przeszlo w Polsce w nazwisko Kość i nazwisko Košč w Slowacji, Czechach i Chorwacji;
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndistr?nazwisko=ko%C5%9B%C4%87
https://forebears.io/surnames/košč
Starsze nazwanie/nazwisko Kosta jest bylo i jest znane w Europie i Indiach;
https://forebears.io/surnames/kosta
Od ojcowskiego nazwania/nazwiska Kosta powstaly na terenach slowianskich
nazwania … synów;
– Kostka, najliczniej w Polsce, Niemczech, Czechach, Slowacji..takze w Indiach;
https://forebears.io/surnames/kostka
– Kostko, juz mlodzsze [bo nie ma w Indiach], w Bialorusi, Rosji, Ukrainie, Polsce;
https://forebears.io/surnames/kostko
– Kostić, liczne nazwisko wsrod balkanskich Slowian, szczegolnie w Serbii;
https://forebears.io/surnames/kostić
To synowie plemienia, mlodzi, kościści czyli wyrosnieci, dobrze zbudowani Kostkowie, tworzyli druzyny bojów=wojowników gotowych na kazde wici stanąc w obronie swoich rodów.
Dlatego to wielkie plemie zwano .. Kostkobojcy, a kronikarze, pogubili
niektore litery i zapisali .. Costoboci.
Generalnie Grecy i Rzymianie nie widzieli roznicy miedzy Celtami i Slowianami, a Celtowie i Slowianie byli dla siebie .. braćmi, co zauwazyl Histslow i wystarczy sprawdzic wystepowanie nazwania/nazwiska Brat w Europie i Iranie .. do Indii, takze nazwanie/nazwisko Bratek w Europie;
https://forebears.io/surnames/brat
PolubieniePolubienie
Ość, oścień,koścień ,z tego samego co kość …..tu można rozumieć jako coś ostrego……Kostobokowie – ,,ostrzy bojcy .Być może nie przypadkowo w okolicy dzisiejsi Bojkowie ,,Niektóre nazwy plemion (być może wszystkie )można rozumieć jako opis ich ,,roli ,,.Markoman …,,mara ku mnie ,, Bajuwar …,,bój ,war ,,Bastarnae/Peucini …,,mieszańce/płuczyny ,,.Bataw …,,wodny,, Chanti …,,czetnik /oddział,,…może to tylko luźne skojarzenia a może jest coś na rzeczy ?
PolubieniePolubienie
@Jaro/Chodzi o ciąg kulturowy Kostoboków rozpoczynający od I w. się na Lubelszczyźnie, następnie na Podkarpaciu w kierunku za Bug i później na południe. Wtedy będzie jasne, że nie można opowiadać bajek/. Jaro można jaśniej
PolubieniePolubienie
Od kultury lipickiej, przez kulturę karpackich kurhanów, kulturę praską na tym samym obszarze od I w. do VI w. Kultura praska we wschodniej części jej zasięgu odpowiada słowiańskiej grupie Dulebów, Polan, Serbów, Chorwatów, Krywiczów itd. Ciąg kulturowy obejmuje takie obyczaje jak ciałopalenie w kulturze lipickiej z nielicznymi grobami kurhanowymi. Nie spalane były tylko ciała zmarłych dzieci. W grobach kurhanowych chowani byli członkowie klasy rządzącej sarmackiego pochodzenia. Dominacja Sarmatów spowodowała, że groby tego typu później stały się powszechne na tym terenie. Najprawdopodobniej byli to Alanowie. Umocnienie tego stanu widać od III w. w kulturze karpackich kurhanów i następnie od Polski, Czech, Austrii, Słowacji, wschodnich Niemiec na południowy wschód Europy.
PolubieniePolubienie
‚Dominacja Sarmatów spowodowała, że groby tego typu później stały się powszechne na tym terenie. Najprawdopodobniej byli to Alanowie’. Tak, bo była to stosunkowo mała grupa, która potrafiła sobie podporządkować innych i pozostawiła ślad w nazwach (P Alanorum).
PolubieniePolubienie
Największa część terytorium kultur archeologicznych Lipica i Karpackich Kurhanów jest obecnie zamieszkana przez Hucułów , zarówno w Polsce, na Ukrainie , jak i w Rumunii. Oni też są z tego kręgu. Nazwa pochodzi od słowiańskiego kochula, czyli koczownika. Też Bojkowie, co odpowiada nazwie Bojowie.
PolubieniePolubienie
Bojkowie i Bojowie, jak by tak było daje mieszankę z udziałem Celtów i zmianą kulturową, bo Bojowie w odróżnieniu od Celtów z zachodu nie budowali kurhanów, a stosowali pochówki szkieletowe.
PolubieniePolubienie
Drewlanie i Drzewianie. Drzewianie połabscy, których miejsce plemienne nazywa się Wendland . Drewlanie na Polesiu Wołyńskim. Wychodzi na to, że pochodzą jak niektóre inne z obszaru nad Dunajem, tylko bez wyjaśnienia czy to był kierunek powrotny na północ.
PolubieniePolubienie
Nieprecyzyjnie się wyraziłem …właśnie o to mi chodziło że mogli pochodzić z terenów kultury przeworskiej przejmowanych przez kulturę wielbarską .Wielbarska wbijając się między przeworską i zarubiniecką mogła zakłócić działanie szlaku …to wyjście mogło być jak najbardziej szukaniem nowego miejsca do życia .Na Lubelszczyźnie były zdaje się miejsca handlu bursztynem .To właśnie wielbarska mogła wyeliminować Wisłę jako trasę szlaku .To wyjście za Karpaty mogło też doprowadzić do odsunięcia kultury puchowskiej z pośrednictwa na szlaku .
PolubieniePolubienie
Za „przeworskich”, którzy ustąpili przed „wielbarskimi”, uważa ich Olędzki w „Wojnach Markomańskich”. Opiera się przy tym na Wolframie.
@ Rob K.
Silingowie obok H_Asdingów pojawili się dopiero przy podziale Hiszpanii – jako odrębna społeczność. Utożsamienie jednych i drugich w II wieku jest więc nie do końca uprawnione.
Natomiast akcja przeciwko Kostobokom (tych należy szukać między Wenedami, Igyliones a Peuką, czyli na wschodnim skłonie Bieszczad) była uzgodniona z Rzymianami. Bo zostawili im rodziny jako zakładników.
PolubieniePolubienie
Silingowie są wymienieni w II wieku n.e. przez Ptolemeusza jako plemię żyjące na południe od Swebów-Semnonów. Według Jordanesa w 248 roku Astringi nonnulli, część Hasdingów, wzięla udział w wyprawie gockiej pod wodzą Argaita i Gunteryka nad dolny Dunaj. a
Hydacjusz pisał o tym co się działo w Hiszpanii : subversis plagarum grassatione Hispaniae provinciis barbari ad pacem ineundam domino miserante conversi sorte ad inhabitandum sibi provinciarum dividunt regiones. Galleciam Vandali occupant et Suevi sita in extermitate oceani maris occidua; Alani Lusitaniam et Cathaginensem provincias et Vandali cognomine Silingi Baetica sortiuntur. Przy czym Vandali byliby to Hasdingowie. Tu są też Silingowie, jako kolejna nazwa w tej samej grupie.
PolubieniePolubienie
@ Rob K.
Czy umiejscowienie przeze mnie Silingów w ziemiach Ślężan – patrz szkice u góry – odpowiada opisowi Ptolemeusza?
Wandalowie Silingowie oraz H_Asdingowie też zwani Wandalami, którzy pojawili się w północnej Dacji, czyli w Siedmiogrodzie, to raczej były odrębne grupy, które połączyła dopiero wędrówka do Hiszpanii.
Trudno to raczej będzie udowodnić. Ale na terenach rzymskiej Germanii Górnej (Superior) odnaleziono enklawy kultury przeworskiej (doliny rzek Wetterau i Tauber), które zidentyfikowano m.in. po ceramice podobnej do dolnośląskiej.
Tak się akurat składa, że H_Asdingowie po opuszczeniu Panonii najpierw skierowali się w stronę Germanii Dolnej i przez to znaleźli się w Germanii Górnej. I tam przyłączyliby się do nich Szwabi. Piąta woda po Swewach. Bo byli to bodaj wojownicy Ariowista, którzy po jego klęsce osiedli na wschód od Renu (między innymi razem z Markomanami, którzy potem przenieśli się dalej na wschód). Czy w tym gronie byli też Silingowie, którzy zachowali świadomość swego pochodzenia jeszcze w V wieku?
@ Sławomir
Skojarzenie jest kuszące, ale Kwadowie to Bratysława, a Kotlina Kłodzka to raczej był obszar Karkontów.
Na procesy zachodzące w II wieku należy patrzeć uwzględniając podbój Dacji przez Rzymian. Bo przez to ogromny rynek rzymsko-bałkańsko-grecki przybliżył się do dzisiejszej wschodniej Polski i zachodniej Ukrainy, zwiększając znaczenie przełęczy północno-karpackich. Być może miało to na tyle daleko idące skutki, że „wielbarscy” porzucili zachodni kierunek rozwoju i skierowali się ku południu. A „przeworscy” mogli być tego ofiarami, ale mogli też równie dobrze sami przystąpić do wyścigu.
Ciężko oczywiście stwierdzać tu cokolwiek jednoznacznie.
PolubieniePolubienie
Kontrolowanie kotliny kłodzkiej bez kontroli rzeki Morawy która wpada do Dunaju w Bratysławie niewiele by było warte ,trza było mieć cały ten teren ….to kuszenie może być owocne .Ludzie bez ważnych powodów nie opuszczają swych ziem …najczęściej wpływ na takie decyzje ma szeroko rozumiana ekonomia .Być może trzeba brać też pod uwagę zmniejszenie zainteresowanie podstawą handlu tj.bursztynem
PolubieniePolubienie
//Czy w tym gronie byli też Silingowie, którzy zachowali świadomość swego pochodzenia jeszcze w V wieku?// Myślę, że tak
PolubieniePolubienie
To ewentualne opuszczenie przez ,,przeworskich,, prawobrzeża Wisły i przejścia za Karpaty mogło być wywołane nie przez napór ,,wielbarskich,, a z przyczyn ekonomicznych . Dużo wszcześniejsze przeniesienie ciężaru szlaku bursztynowego z z Bałkanów na Apeniny i późniejsze opanowanie przez Kwadów /,, Kładów,, kotliny kłodzkiej uczyniło szlak wzdłuż Popradu ,Dunajca i Wisły, a być może i Bugu ,Dniestru mało atrakcyjny .Po drugiej stronie Karpat kontrolowali ziemie od Wagu po Dniestr ,więc dalej trzymali rękę na pulsie a i ,,puchowskich,, wyeliminowali .
PolubieniePolubienie
Różnie jest swastyka widziana i to tylko przypuszczenia. Żeby to miało czytelny sens, trzeba ustalić co wiadomo na pewno wokół swastyki. Pierwsze co od razu jest widoczne: pochodzenie ludów, które znak ten przenosiły dalej i tam on był przyjmowany jako coś znaczącego. Znak przenosili ci, którzy później stali się Indoeuropejczykami, czyli R1 (R1a i R1b). Tak jest w Europie i tak samo jest w Azji i w Ameryce. Swastyka była, czy jest nadal w tamtych kulturach. Można to łatwo sprawdzić kiedy pojawili się w Europie i kiedy przeszli do Iranu i Indii oraz do Ameryki Płn. I Płd. W Indiach R1a jest współcześnie u setek milionów Hindusów, bardzo dużo jest u Kurdów, w Afganistanie. Mieli więc dziedziczoną po ojcach wiedzę (w tym dotyczącą swastyki). W Indiach widać nawet do dzisiaj podobieństwo sanskrytu do języków słowiańskich. Dominowali kulturowo i tutaj do dzisiaj ich kultura żyje w postaci Wed i sanskrytu. Podobnie było w Iranie. Czyli ten teren promieniował na inne. Tutaj trzeba szukać najstarszego znaczenia swastyki. Jej pojęcie dopiero nałożyło się na wierzenia innych, w tym Tybetańczyków, Chińczyków. W przypadku Tibeto-Burman obecnie O1b i O2, D174 to ponad 95 procent populacji. Mniejszość to , N, C. J. Nie dziedziczyli oni wiedzy, a ją przyjęli i tłumaczyli sobie jej znaczenie.
PolubieniePolubienie
Dalibór //W przypadku Tibeto-Burman obecnie O1b i O2, D174 to ponad 95 procent populacji. Mniejszość to , N, C. J. Nie dziedziczyli oni wiedzy, a ją przyjęli i tłumaczyli sobie jej znaczenie//. No raczej, że tak. Pod przyniesiony przez obcych znak podciągali swoje treści. Mogły być inne, albo znacząco rózne od pierwszego znaczenia.
PolubieniePolubienie
@Array. Możliwe, ale jest taka możliwość, że kopiując aryjskie treści przypisywane swastyce, jako neofici, zrobili to dosłownie i tak zapisali w swojej kulturze.
PolubieniePolubienie
Mity, podania i szczątki wiedzy zawartej nt swastyki w religiach indoaryjskich i słowiańskiej wskazują na bezpośrednie analogie z tym co zachowało się w Bon. Jeszcze raz powtórzę, że należy rozgraniczyć Bon od Tybetańczyków, ponieważ religia ta dotarła do nich z zewnątrz. I co przypadkiem zamieścił Array, część istot oświeconych w Bon, bóstw (jak Shenlha Okar) to Ariowie (nawet z wyglądu). Podobnie jak część późniejszych mistrzów Siang Siung. Więc czy to co jest szeroko opisane w Bon to przekształcenie neofitów – śmiem wątpić, zwykle jak się przejmuje religię to następuje to z całym obszarem znaczeń, a nie na zasadzie „biorę co mi się podoba”, co raczej kojarzy się ze współczesnym ponowoczesnym podejściem do rzeczywistości nie zaś mentalnością ludzi żyjących w kulturach tradycyjnych.
PolubieniePolubienie
Poraj skąd to wziąłeś // I co przypadkiem zamieścił Array, część istot oświeconych w Bon, bóstw (jak Shenlha Okar) to Ariowie//. Gdzie tak //przypadkiem// napisałem o istotach oświeconych?
//Informacje od osób kształtujących obszar religijny w danej kulturze to „pierwsza ręka”//. No nie, bo jak sam piszesz //większość ksiąg jest dotąd nie przetłumaczona. część jest dopiero w tłumaczeniu. Informacje są przekazywane ustnie od nauczycieli//. Nie masz oryginalnych tekstów, a bierzesz słowo w słowo co ci mówią. Informacje przetworzone, czyli z drugiej, albo z trzeciej ręki,
PolubieniePolubienie
Array widzę że znowu nakarmiłem trolla.
Masz problemy z percepcją? czy może pamięcią? a może nie czytasz moich odpowiedzi , ponieważ twoim celem jest produkowanie postów wymierzonych w dyskredytowanie tego co pisze bez podbudowy merytorycznej?
zatem przypomnę na udowodnienie tego że w buddyzmie były lewoskrętne swastyki zamieściłeś taki link
https://facet.wp.pl/meteorytowy-budda-dlaczego-fascynowal-nazistow-6002198625501825a
Z tym że wizerunek ten przedstawia oświecone bóstwo Bon Shenlha Okar, który w tym i kilku innych wizerunkach wyraźnie ma nietybetańskie pochodzenie a atrybuty i wygląd raczej aryjski (tego nie zauważyłeś). Czyli w e fragmencie który przedstawiłeś dokonałem syntezy faktów, których ty nie widzisz. Przedstawiasz informacje które przeczą temu co zakładasz i nie dostrzegasz absurdalności sytuacji. A to już absurd do kwadratu.
więc podwójnie strzeliłeś „samobója” a teraz udajesz … Greka.
Nie rozróżniasz materiałów źródłowych od interpretacji (to się przewija w całym twoim „forumowym dorobku”) ani tego co jest informacją z pierwszej reki od tego źródeł pochodnych i interpretacji interpretacji. No cóż na twoje luki w wiedzy nt. metodyki naukowej nic nie poradzę. Na brak argumentów zastępowanych „czepiactwem” też, więc męcz się sam ze swoimi problemami.
PolubieniePolubienie
Poraj zrozum wreszcie, że bynajmniej nie piszę o tym, że Tybetańczycy nie przejęli wierzeń od Ariów i zmieszali ich ze swoimi. Przejeli i swastyka jest tego dowodem. U Tybetańczyków w ich religii swastyka została jako lewoskrętna, a wszędzie u Ariów, tak jak w kulturze wedyjskiej, starszej niż Bon, jest ona lewoskrętna i prawoskrętna. Taka jest i w Buddyźmie. W takich dwóch postaciach występuje ona w najstarszych formach z Ukrainy i Armenii. To Twój błąd, bo twierdzisz że swastyki // prawoskrętne sa późniejsze od lewoskrętnych//. Co jest prawdą nazywasz trolowaniem. Włącz prawdę do tego co piszesz, a następnie zastanów się co jeszcze w Bon pochodzi od Ariów.
PolubieniePolubienie
Zestawienie danych, to nic innego niż zasada wykorzystania wszystkich możliwych źródeł uzyskanych z NPH. Im więcej przesłanek, tym lepiej. Informacje pisane z epoki są źródłami bezpośrednimi. To, co napisał Stud. „oczywiście źródła informacji bronią się na drodze weryfikacji”. Poraj przedstawia to, co do tej pory było mało znane, a dotyczy wierzeń, które ukształtowały się w toku dziejów na styku / w kontakcie z napływającymi ludami aryjskimi i ich kulturą. Jakkolwiek racjonalna jest uwaga (Array), że trzeba rozumieć co znaczy informacja z pierwszej, czy drugiej ręki, to jednak jest coś takiego jak źródła, pierwotne. Nie można zarzucać, że ktoś z nich korzysta. Ten, kto czyni taki zarzut powinien wykazać własny zestaw źródeł. Z definicji, źródła bezpośrednie – zawierają informacje możliwe do uzyskania bez pośrednictwa osób trzecich – można wyróżnić wśród nich tradycję oraz pozostałości. Pośrednie relacjonują przebieg wypadków za czyimś pośrednictwem. Dyskusja nad tym jest otwieraniem wyważonych drzwi.
PolubieniePolubienie
Tak jest //trzeba rozumieć co znaczy informacja z pierwszej, czy drugiej ręki//, bo jak widać są tacy, którzy za źródła z pierwszej ręki uważają kazania kapłanów i ich książki. Tak robi Poraj i to podobnie puuuq, tylko z drugiej strony.
PolubieniePolubienie
Array
wiesz jest taka przypowieść o ślepych mędrcach starających się po omacku stwierdzić czym jest słoń, jeden chwycił za ogon, inny za trąbę, inny za nogę itd. Każdy znając tylko część słonia różne banialuki na jego temat twierdził. Ty jak widzę jesteś doskonałym odzwierciedleniem przypadłości ‚ślepych mędrców”. wiec pozostaje mi tylko pozostawić cię trzymającego trąbę słonia i ogłaszającego światu swoją wizję prawdy … przepraszam słonia. życzę powodzenia:)
PolubieniePolubienie
Z przypowieścią ze słoniem trafiłeś, że nie powiem. Pochwalić cię trzeba. Zgoda, ja trzymam za trąbę i bez problemu znajduję głowę. Ty trzymasz za ogon, to dalej na co w pierwszej kolejności trafisz i jaki z tego wniosek wyciągniesz? 🙂
Widzisz ze swastyką jest tak, że używana była od co najmniej 10 tys. lat. Od samego początku była rysowana jako lewoskrętna lub prawoskrętna. Z czego się wywodzi, wyjaśniłem . Ty stanąłeś na tym, że najpierw była lewoskrętna, a jak pojawiła się prawoskrętna, to i tak ważniejsza była lewoskrętna. Tak mówisz. Wykazałem, że podajesz nieprawdę. Trudno Ci się z tego wycofać, to rozumiem, ale po co brniesz za każdym razem powtarzając to samo nieprawdziwe. Nieprawdziwe nie dlatego, że ja tak mówię, a dlatego, że są dowody. One po prostu są i kto je ignoruje, robi to w swoich niewiadomych celach, albo z niewiedzy.
PolubieniePolubienie
@Been.
„Przede wszystkim powinno się podać jakich bogów czcili Lachowie”.
Jedno zdanie, a powstaje sekwencja wielu odniesień.
Holenderski językoznawca z uniwersytetu w Lejdzie, profesor F. Kortland w pracy z 2018 r. bez wahania stwierdza, że etnogeneza Słowian nastąpiła co najmniej w II tys. p.n.e. oraz że należy ją wiązać z Wenedami i Lechitami w odniesieniu do czasów kultury ceramiki sznurowej. Podobne zdanie prezentował kilkadziesiąt lat wcześniej wybitny polski archeolog prof. Witold Hensel.
W świetle NPH jest to jeden z etapów kształtowania się Słowiańszczyzny. Tutaj nie będę tego omawiał. Proces został opisany w „Początkach ludów”.
Użył Pan nazwy Lachowie. Na podstawie stanu uchwytnego źródłowo od antyku i wczesnego średniowiecza, do plemion lechickich zalicza się: z obszarów Odrowiśla – Polan, Mazowszan, Wiślan, Goplan, Lendzian, grupę ślężańską (Bieżuńczanie, Bobrzanie, Dziadoszanie, Golęszyce, Lubuszanie, Opolanie, Ślężanie właściwi, Trzebowianie), grupę Pomorzan (Kaszubi, Słowińcy, Pyrzyczanie, Wolinianie), z obszaru Połabia – Obodrzyców (wśród nich grupy plemion Obodrzyców właściwych, Wagrów, Połabian nad Łabą oraz Warnów), Wieletów / Weletabów / Wilków / Luciców / Lutyków / wg Ptolemeusz z II w. Oueltai ( Chyżanie, Czrezpienianie, Dołężanie, Redarowie, Doszanie, Nieletycy, Rzeczanie, Wkrzanie,
Morzyczanie, Sprewianie, Lubuszanie i Stodoranie).
Według opracowania z 2016 r autorstwa prof. H. Haarmanna plemiona połabskie wywodzą się ze społeczności obejmującej chronologicznie obszar i czas kultury łużyckiej (prof. Haarmann odnosi swoje stwierdzenie do Wieletów).
Rozkład plemion słowiańskich przedstawia innowacyjna praca @ WG w postaci mapy i wyjaśnień do niej, zamieszczona w dziale „Opracowania własne czytelników” https://histslov.blog/2019/06/07/opracowania-wlasne-czytelnikow/ (ostateczną wersję w oparciu o wskazówki WG wykonał na zlecenie blogu Histslov znany, polski grafik). Historia słowiańskich plemion połabskich została przedstawiona w „ Słowiańskich dziejach” s. 135-154.
W oparciu o źródła pisane (m.in. latopis tzw. Nestora z XI/XII w., prace badawcze M. Kosmana, N. Jakowlenko, …) do plemion lechickich zalicza się również Polan naddnieprzańskich, Krywiczów, Wiatyczów, Radymiczów („Słowiańskie dzieje” s. 161-171).
Historia innych plemion słowiańskich została przedstawiona w „Słowiańskich dziejach” (Państwo Wielkomorawskie s. 154-161, Czechy s. 171-176, Słowianie bałkańscy s. 129-135, Plemię Siedmiu Rodów s. 125-127).
Co do wierzeń, jak one kształtowały się na przestrzeni dziejów. W oparciu o współczesny stan wiedzy, zostało to przedstawione w „Słowiańskich dziejach” s. 201-270. Nie ma tu odniesienia do rodzimowierstwa, ponieważ to jakby inne zagadnienie. Natomiast bez trudu można wskazać bardzo dobre opracowania z tego kręgu. Na pewno perspektywiczne są opracowania prezentowane przez Czesława Białczyńskiego.
Rozpoznanie procesu kształtowania wierzeń powinno obejmować wszelkie możliwe punkty widzenia, oparte na rzetelnych badaniach szeroko rozumianych źródeł. Związek między Słowiańszczyną a Ariami jest aż nadto widoczny. Dopatrywanie się wspólnoty wierzeń ludów z tego kręgu jest zatem uprawnione.
Najazd Ariów na Płw. Indyjski dokonał się mniej więcej w tym samym czasie, jak Nesytów w Anatolii – na początku II tys. p.n.e.
W obu przypadkach jest widoczne zachowanie wspólnych wierzeń. U Hetytów były takie bóstwa jak Indara, Uruvna, Mitiriai i Nasatyas a u Ariów „hinduskich” Indra, Varuna, Mitra i Ashvins.
W obu przypadkach funkcjonował obyczaj ciałopalenia, z tym, że u Hetytów dotyczył tylko władców i arystokracji wywodzącej się z rodów najeźdźców (Nesytów), zaś w Indiach stał się obrządkiem dominującym.
Posługując się syntetycznymi określeniami kultur archeologicznych do rozliczenia rodowodowego napływowych ludów ”indo – irańskich” ze względu na stwierdzoną hg Y odpowiada horyzont kultury Sintashta (od końca III – do początku II tysiąclecia pne.). Zachowane – jak przypomniał Dalibór – w jednym z jej odłamów (Fiedorovo) pochówki ciałopalne przemawiają za tym, że ludność tej tradycji kulturowej dokonała inwazji w kierunku Doliny Indusu i Płw. Indyjskiego.
Nie wyklucza to w tym zakresie udziału innych grup, ponieważ nie ma mowy o ograniczonym czasowo napływie Ariów w kierunku wschodnim. Do badania tego procesu nie nadaje się teoria Gimbutas. Już wtedy, kiedy była ona tworzona (lata 50-te XX w.) – z założeniem, że dotyczy rozwoju i rozprzestrzeniania ludności praindoeuropejskiej z uwzględnieniem występowania kurhanów – była wątpliwa. Dwa główne założenia teorii kurhanowej Gimbutas są nietrafne. Jedno z nich, o którym było wiadomo już kiedy Litwinka formułowała swoją teorię, to chronologia i miejsce powstania najstarszych kurhanów. Najstarsze są dużo wcześniejsze niż założenia Gimbutas a ich najwcześniejsze umiejscowienie to nie stepy pontyjsko – kaspijskie i Khvalinsk a obszary daleko na zachód. To półtora tysiąca lat wcześniej niż zaistniała kultura Samara, w której według niektórych zostały upowszechnione pierwsze pochówki kurhanowe.
Drugie założenie to chronologia pojawienia się w Europie pierwszych Proto-Indoeuropejczyków. Twierdzenie, że stało się to w V tys. p.n.e. nie jest prawdziwe.
Wyjaśnienie przepływu idei, w tym założeń wiary / religii nie jest proste. Trzeba brać pod uwagę procesy konwergencji dokonujące się na styku różnych ludów. Syntezę wiedzy w tym zakresie dla obszaru azjatyckiego z uwzględnieniem oddziaływania Ariów na ludy wcześniej tam zamieszkujące prawdopodobnie będzie można znaleźć w książce sygnalizowanej na blogu Histslov przez @Poraj pt. „Wierzenia Słowian i Indoariów. Rekonstrukcja utraconych tradycji”. Piszę o założeniach Autora książki „prawdopodobnie”, ponieważ nie znam całości opracowania i nie znalazłem noty wydawniczej (z reguły odnosi się do wstępu lub résumé) na ten temat.
O przepływie ludzi i idei będzie zamieszczony artykuł „Tajemnica dziecka z Mal’ty. Cz. III).
PolubieniePolubienie
Zgadzam się co do meritum. Co do Gimbutas też, nowa wersja niemieckiej archeologii. Cz. Białczyński OK. Pan nie zna książki Poraja. Proszę obejrzeć https://www.youtube.com/watch?v=CcHdnVU9_lg
PolubieniePolubienie
Histslov.
Jeśli można. Do części o obszarze azjatyckim. Takie informacje. //Dwa neolityczne źródła ekspansji populacji Tibeto-Burman
Zaobserwowaliśmy także znaczące różnice w puli genów ojcowskich różnych podgrup populacji Tibeto-Burman. Haplogrupa D-M174 w próbce 2354 tybetańskich mężczyzn na całym płaskowyżu tybetańskim (Qi i in. 2013). Poprzednie badania wykazały również wysokie częstotliwości D-M174 w innych populacjach na płaskowyżu tybetańskim (Shi i in. 2008), w tym Sherpa (Lu i in. 2016) i Qiang (Wang i in. 2014). Natomiast haplogrupa D-M174 jest rzadka lub nieobecna w populacjach Tibeto-Burman z północno-wschodnich Indii i Birmy (Shi i in. 2008). W populacjach podgrupy języka ngwi-birmańskiego średnie częstotliwości haplogrupy D-M174 wynoszą ~ 5% (Dong i in. 2004; Peng i in. 2014). Ponadto stwierdziliśmy, że linia Oα1c1b-CTS5308 występuje głównie w populacjach Tibeto-Burman z płaskowyżu tybetańskiego. W przeciwieństwie,Zasadniczo wzbogacenie linii Oα1c1b-CTS5308 i wysokie częstotliwości D-M174 można znaleźć w większości populacji Tibeto-Burman na Płaskowyżu Tybetańskim i sąsiednich regionach, podczas gdy populacje Tibeto-Burman z innych regionów zwykle mają linię Oα1c1a-Z25929 i niewielki lub żaden procent D-M174 .
Niespójny wzorzec zaobserwowany w ojcowskiej puli genowej współczesnych populacji Tibeto-Burman sugerował, że mogą istnieć dwie odrębne grupy przodków . Proponowane trasy migracji pokazane są nieco inne niż te zaproponowane przez Su i in. (2000). Według naszych szacunków wieku większość próbek D1a2a-P47 należy do pod-linii PH116, młodej linii, która pojawiła się około 2500 lat temu (95% CI 1915–3188 lat). Z drugiej strony ciągłe różnicowanie można zaobserwować na drzewie filogenetycznym linii D1a1a1a1-PH4979 i D1a1a1a2-Z31591 od 6000 lat temu. Dlatego zaproponowaliśmy, że grupa pradawnych populacji mogła przenieść się do górnego dorzecza Żółtej Rzeki i intensywnie mieszać z lokalnymi populacjami o wysokich częstotliwościach haplogrupy D-M174, w tym jej pod-linii D1a2a-P47. Ta grupa przodków ostatecznie urodziła współczesne populacje Tibeto-Burman na Płaskowyżu Tybetańskim i przyległych regionach. Druga grupa przodków przeniosła się na południowy zachód i w końcu dotarła do Azji Południowo-Wschodniej (Birmy i innych miejsc) oraz północno-wschodniej części Indii . Ta grupa przodków mogła nie mieć lub mieć niewielką domieszkę D-M174 w swojej puli genowej ojca.
Interesujące jest zbadanie przerwy czasowej między pojawieniem się kultur neolitycznych w północno-wschodniej części Płaskowyżu Tybetańskiego a końcową fazą ekspansji człowieka na Płaskowyżu Tybetańskim. Kultura Majiayao (~ 5400–4900 BP) jest najwcześniejszą kulturą neolityczną w północno-wschodniej części płaskowyżu tybetańskiego (Liu i in. 2010). Jednak wcześniejsze badania archeologiczne sugerowały, że końcowa faza dyfuzji do obszaru wysokogórskiego płaskowyżu tybetańskiego miała miejsce około 3,6 tys. lat temu (Chen i in. 2015). Nasze dowody genetyczne w tym badaniu są zgodne z tym scenariuszem opartym na dowodach archeologicznych. W oparciu o analizę chromosomu Y w tym badaniu, wiele unikalnych linii populacji Tibeto-Burman pojawiło się między 6000 lat temu a 2500 lat temu (Dodatkowe pliki 3: Tabela S2). Najnowszy powszechny wiek D1a2-PH116, pod-linii, która rozprzestrzeniła się na całym płaskowyżu tybetańskim, ma miejsce zaledwie 2500 lat temu //. Wnioski z https://indo-european.eu/2018/06/reconstruction-of-y-dna-phylogeny-helps-also-reconstruct-tibeto-burman-expansion/. Nie ma tu o R1a. Może ktoś ma dane dla Tybetu dotyczące haplogrup.
PolubieniePolubienie
@Dalibór
Obecnie w Azji:
https://en.wikipedia.org/wiki/Y-DNA_haplogroups_in_populations_of_Central_and_North_Asia
https://en.wikipedia.org/wiki/Y-DNA_haplogroups_in_populations_of_East_and_Southeast_Asia
PolubieniePolubienie
DS i Dalibór – dziękuję istotne uzupełnienie z perspektywy hg
– W Bon o białych wspomina się z obszaru Siang Siung zewnętrznego (od Iranu do wschodniego Tybetu) oraz w Amdo. Przy czym w Amdo według źródeł chińskich i Bon, osadnictwo potomków białych było związane z Tocharami.
– druga kwestia należy rozróżnić religię bon od ludów tybetańskich. Obecni Tybetańczycy to spadkobiercy prahistorycznego Bon , Siang Siung Bon i nowożytnego Bon. Bon jest szczególny, ponieważ tu zachowały się w nieznacznie zmienionym (i bardzo rozległym) obszarze treści, które przyszły do Iranu z Ariami, i które najpewniej przejęły też ludy prototybetańskie. Stąd i Tybecie znajdują się marginalnie R1a. Dalej Ariowie, ale także Tybetańczycy przenieśli tradycje w kierunku Azji płd-wsch (m.in Khmerowie, Birmańczycy) i Syberii.
tyle mianem powiązania kwestii haplogrup z migracjami kultur i religii.
PolubieniePolubienie
@ Poraj. Ty chyba nie rozumiesz o czym jest co pokazał Ds., i przytoczył Dalibor. Histslov też mówi inaczej //oddziaływania Ariów na ludy wcześniej tam zamieszkujące//.
PolubieniePolubienie
Array przeczytaj ze zrozumieniem jeszcze raz to co napisałem, w kontekście tego co napisał Dalibor, Ds i Histslov.
Na siłę chcesz się po raz kolejny doczepić.
PolubieniePolubienie
Poraj, nie czepiam się. Próbował Ci tłumaczyć WG //Jakbym chciał stworzyć fałszywy przekaz o wierzeniach słowiańskich, wziąłbym wierzenia azjatyckie, pokombinowałbym je z europejskimi i zrekonstruował je jako słowiańskie//. Wierzenia słowiańskie mają inny grunt. Linki do DNA z Tybetu. Masz najstarsze tybetańskie: linia Oα1c1, D1a. i do tej pory one w tym regionie są najliczniejsze. Ariowie co mieli zasadniczo zmienić, to zmienili w: Indiach. Iranie. Od tego czasu wpływ ich kultury modyfikował wierzenia ludzi na sąsiednich ziemiach, a stopień zmian był proporcjonalny do odległości.
PolubieniePolubienie
ale to już chyba Ci tłumaczyłem iks razy, że Bon do Iranu przynieśli Ariowie nie Tybetańczycy i że Bon należy kojarzyć z Iranem i stepami z którego wyszedł do Iranu a nie z Tybetem. Na prawdę szkoda mi czasu na powtarzanie wciąż tego samego, podczas gdy Ty wynajdujesz ciągle jakieś preteksty aby się czepić jednego czy dwóch słówek. Wszystko wskazuje na to że wierzenia słowiańskie maja ten sam grunt. Wskazują na to analogie w mitach, postaciach mitycznych, symbolice sakralnej i rytuałach. Zrozum tego podrobić się nie da. A to że WG coś napisał co jest sprzeczne z moim zdaniem wybacz, ale to jego prawo, z tym że to nie zmienia postaci rzeczy.
PolubieniePolubienie
Coś mi się wydaje, że oprócz Haartmaana w przypadku Tollense na więcej nie można liczyć
PolubieniePolubienie
Krak. Z pięć lat Niemcy już badają kości z miejsca bitwy w Dolinie Tollense, a hg DNA brak. W tym roku trochę zmienili zdanie i nie piszą już że jak polegli jedli proso, to nie mogli być z tego terenu . cicubabka 🙂
PolubieniePolubienie
Polityka historyczna od czasów Kossiny jest u nich na pierwszym planie. Teraz to już mają rozwolnienie.
PolubieniePolubienie
Nie wiadomo czyje są szczątki z czasów bitwy nad Dołężą, datowanej na ok. 1300 r.p.n.e. Raczej pokonanych, na co wskazuje brak śladów rytualnego pochówku.
Chronologia i horyzont kulturowy tego miejsca poświadcza kulturę grobów popielnicowych, a dokładniej kulturę łużycką. Zakładając, że do tej pory znaleziono szczątki ok. 1000 poległych i odkrycie dotyczy niepochowanych ciał pokonanych przeciwników, to skala tego starcia była większa niż to, co do tej pory sądzono.
Hipotetycznie, starcie zbrojne mogło jednak dotyczyć walki różnych grup z tego samego kręgu kulturowego. Tego nie wiemy. W każdym razie rezultat bitwy z ok. 1300 r.p.n.e. odpowiada zaczątkom właściwej kultury łużyckiej, której najwcześniejsza faza określana jest na ok. 1350 r.p.n.e. i dotyczy początkowo obszaru grupy sasko – łużyckiej i ślaskiej.
Zatem można wierzyć prof. Haarmann’owi, że wyrosły z niej plemiona, które później określane są z nazwy jako słowiańskie. Haarmann zresztą niczego oryginalnego tutaj nie wniósł, ponieważ kilkadziesiąt lat wcześniej to samo przekazywali profesorowie Kostrzewski, później Hensel, Szafrański i inni przedstawiciele szkoły poznańskiej.
Całość zagadnienia dotyczącego bitwy nad Dołężą (przyczyny, skutek, rozwój i podstawy demograficzne, organizm parapaństwowy kultury łużyckiej) omówiona jest w książce „Słowiańskie dzieje” s. 61-70, także s. 57-60), zaś proces kształtowania się etnogenezy w „Pochodzenie ludów”.
Array. „Ariowie co mieli zasadniczo zmienić, to zmienili w: Indiach. Iranie. Od tego czasu wpływ ich kultury modyfikował wierzenia ludzi na sąsiednich ziemiach, a stopień zmian był proporcjonalny do odległości”.
Precyzyjne określenie poglądów dotyczących wpływu kulturowego Ariów. Wydaje mi się (może się mylę) przedmówca jakby stara się to samo udowodnić.
PolubieniePolubienie
To tak, był wpływ kultury Ariów, ale wierzenia aryjskie – słowiańskie mają inny grunt niż szamanizm tybetański. Jak z Bon można rekonstruować wierzenia słowiańskie? One nie były szamańskie. Czekam na to, że Poraj jasno powie
PolubieniePolubienie
Array co Ci mam jasno powiedzieć?! i tak do Ciebie nic nie dociera. Wszystko zostało już powiedziane wielokrotnie (poszerzenie wątków znajdziesz w książce). Tylko, że odnoszę wrażenie, że Tobie nie idzie o ilość uzyskanych argumentów, tylko o zwykłe pieniactwo.
Niemniej powtórzę, w kulturze ludowej Słowian (rytualizm, obrzędy, podania, pieśni, mity, symbolika) roi się od analogii do szamanizmu (i nie tylko szamanizmu) zachowanego w Bon, jak również w mitologii irańskiej, wedyjskiej (tu także symbolika i rytualizm), mitologiach innych ludów post aryjskich.
Rozumiem, że możesz nie znać mitologii, symboliki i rytuałów wymienionych kultur i religii, tylko czy to wystarcza by pleść androny na forum? weź się w końcu ogarnij i zwyczajnie zmilcz, bo nie idzie już czytać Twoich zaczepek.
PolubieniePolubienie
@Poraj.
Wykazuję Ci, że się zagubiłeś. Sam piszesz, że // W swoich badaniach odnoszę się głównie do tradycji Bon//, //16 tys pne istniał Bon//, //Bon do Iranu przynieśli Ariowie nie Tybetańczycy i że Bon należy kojarzyć z Iranem i stepami z którego wyszedł do Iranu a nie z Tybetem//. To według Ciebie Ariowie przynieśli Bon 18 tysięcy lat temu Tybetańczykom? Rozumiesz co piszesz? Coś tu chyba nie halo.
PolubieniePolubienie
Array
bądź poważny, to też już wyjaśniałem
Twoja postawa to zwykły trolling, albo problemy z rozumieniem i percepcją. Nie mam ochoty i czasu zajmować się Twoimi zaczepkami.
PolubieniePolubienie
Poraj
Jak nie chcesz odpowiadać na pytania trudne dla Ciebie, to dajmy spokój, bo nic z tego nie wynikło, jak z twoją odpowiedzią w sprawie swastyki
PolubieniePolubienie
mam prośbę do Moderatora
proszę o interwencję w sprawie postawy i działań Arraya.
Wystarczy prześledzić jego wpisy aby przekonać się, że nie mają żadnej wartości merytorycznej a są ukierunkowane na namolne zaczepki w moją stronę.
Działania te ewidentnie mają charakter trollingu, bez względu na to czy wynikają z charakteru i stanu emocji Arraya czy innych pobudek.
dziękuję , pozdrawiam
PolubieniePolubienie
Kultura łużycka najpewniej charakteryzowała się R1a. Jeżeli na placu boju pozostały zwłoki przegranych to można się zapytać skąd przybyli. Nie wędrowali chyba z bardzo daleka. Myślę, że chodzi o pogranicze. W niemieckiej wikipedii już nie mówi się, że oni byli najeźdźcami z daleka.
PolubieniePolubienie
Podczas bitwy używano włóczni, pałek, mieczy, noży, sierpów i strzał. Wiele czaszek wykazuje oznaki ran bojowych, a w jednej z nich znajduje się grot z brązu. Znaleziono około 50 brązowych grotów strzał. Kontrastują te groty strzał z innymi wykonanymi z krzemienia i drewnianymi pałkami. Przypuszczano wobec tego, że dwie różnie wyposażone grupy zmierzyły się ze sobą. Miecze nie zostały znalezione do tej pory, ale ślady cięcia kości sa typowe dla tego rodzaju broni. Niektórzy walczyli konno czym świadczą znalezione na miejscu końskie kości. Oryginalna pozycja grotu strzały w początkowo znalezionej kości ramiennej pokazuje, że pieszy łucznik zranił jeźdźca.
Fakt, że między kościami nie znaleziono prawie żadnych materiałów, z wyjątkiem pojedynczych grotów strzał, sugeruje, że zwłoki zostały okradzione po bitwie. Biorąc pod uwagę, że większość szczątków nie jest już połączona anatomicznie, zwycięzcy prawdopodobnie wrzucili zmarłych do rzeki, która zaniosła ich w dół rzeki. Zostały one następnie zdeponowane w spokojniejszej części rzeki, pokrytej darnią, a tym samym częściowo zachowane. Taki jest zrekonstruowany opis bitwy .Zastanawia, że ciała poległych wrzucono do rzeki.
PolubieniePolubienie
Racja. Skoro zwłoki pokonanych zwycięzcy wrzucili do rzeki, to nie mogli zamieszkiwać na tych terenach, bo rozkładające się ciała zanieczyściłyby wodę i nie nadawałaby się ona do użytku. Tak, jak przypuszczałem, było to pogranicze, teren niczyj, do czasu, później przejęty przez rozrastającą się kulturę łużycką.
PolubieniePolubienie
Może polegli nad Tollense: I2a2a-L801, R1a-L664, R1a-Z284, R1b-U106 i R1b-L238. Najwięcej tego DNA jest na wschód i północ od miejsca bitwy.
PolubieniePolubienie
DNA te świadczą o o 13 w.pne?
PolubieniePolubienie
Świadczą i popatrz https://www.eupedia.com/europe/maps_Y-DNA_haplogroups.shtml
PolubieniePolubienie
Szczątki ludzkie na obszarze rozciągającym się ok. 2,5 kilometra wzdłuż koryta Tollense. Znajdowano je zarówno tkwiące w brzegu pod darnią, wypłukane na dnie rzeki oraz na łące wśród materiału pozostałego po wcześniejszym pogłębianiu koryta. Rzeka Tollense w miejscu znalezienia szczątków płynie doliną o szerokości wahającej się od 250 do 500 metrów. Podniesienie się lustra wód podziemnych powodowało rozwój w niej mokradeł i torfowisk. Rzeka meandrowała wtedy korytarzem o szerokości około 100 metrów wzdłuż współczesnego koryta, jednak była wówczas dużo płytsza i szersza niż dziś. Dolinę otaczały lasy liściaste, z niewielkimi śladami działalności ludzkiej, choć analiza pyłkowa wskazuje na uprawę zbóż w okolicy. Mogło być tak, że te zwłoki wrzucono do bagien, a zmieniająca koryto rzeka, dopiero później kości przeniosła dalej. Według tego przypuszczenia zwycięzcy nie działali nieracjonalnie.
PolubieniePolubienie
Też nie można z góry założyć że zwłoki były wrzucone do rzeki. Jak koryto Tollense się zmieniało, może było tak, że zabici zostali zakopani, a jak rzeka zmieniła koryto, wówczas wypłukała kości i przeniosła je dalej z nurtem. To by było logiczne, ponieważ zostawianie tysiace i może więcej zwłok przez miejscowych nie byłoby dla żywych dobre.
PolubieniePolubienie
Jak jeden, czy inny walczący utknął w bagnie i ono go pochłonęło, to trudno powiedzieć, że on był zwycięzcą, czy przegranym. Zobaczymy jakie będą wyniki DNA.
PolubieniePolubienie
organizm parapaństwowy kultury łużyckiej. Toby się zgadzało. Zgromadzenie tak dużej armii potrzebowało organizacji.
PolubieniePolubienie
> > przyczyny, skutek, rozwój i podstawy demograficzne, organizm parapaństwowy kultury łużyckiej << gt;> Na pewno perspektywiczne są opracowania prezentowane przez Czesława Białczyńskiego.<< A realnie?
PolubieniePolubienie
NP. Realnie.
1/ Uprawnienie do sformułowania wniosków o istnieniu organizmów parapaństwowych w prehistorii odrowiślańskiej są zamieszczone w książce „Słowiańskie dzieje” (s. 61-70). Później to samo stwierdził dr M. Przybyła z UJ, który w styczniu br. zauważył, iż nawet cząstkowe badania na niewielkim obszarze lewobrzeżnego dopływu Wisły wokół rzeki Szreniawa „Świadczą o wysokim poziomie organizacji, być może wskazują również na istnienie rozwiniętych struktur władzy”. Temat zaistniał w narracji o dziejach. Mówimy o realiach.
———————————————————————————————
2/ Wypowiedź dotyczyła stanu badań nad wierzeniami Słowian. Od czasów prof. W. Szafrańskiego i L. Pełki nie było wszechstronnych prac w zakresie genezy wierzeń słowiańskich. W ożywieniu tych działań odegrał i odgrywa perspektywicznie ważną rolę Czesław Białczyński. Prace są skrupulatne, konsekwentnie uzasadniane.
PolubieniePolubienie
W kulturze łużyckiej struktura osad wskazuje na brak dowodów, żeby były jakieś osoby wyróżniające się, pełniące ważne funkcje. Wszystkie domy są takie same. W ogóle za mało jest danych, a zwłaszcza wcale nie ma źródeł potwierdzających istnienie władzy sięgającej poza jeden gród.
PolubieniePolubienie
Tego zdania dr. Przybyły nie znalazłem. Można prosić o źródło, czy link.
PolubieniePolubienie
ND „Tego zdania dr. Przybyły nie znalazłem. Można prosić o źródło, czy link”.
Było to podawane, ale rzeczywiście, szukanie we wszystkich postach to iście syzyfowa praca. Zatem jeszcze raz zamieszczam.
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C32396%2Carcheolog-pradziejowe-osady-obronne-byly-bardziej-powszechne-niz-sadzono
——————————————————————————————
Array „Jak nie chcesz odpowiadać na pytania trudne dla Ciebie, to dajmy spokój, bo nic z tego nie wynikło, jak z twoją odpowiedzią w sprawie swastyki”. Poraj „mam prośbę do Moderatora
proszę o interwencję w sprawie postawy i działań Arraya. Wystarczy prześledzić jego wpisy aby przekonać się, że nie mają żadnej wartości merytorycznej a są ukierunkowane na namolne zaczepki w moją stronę. Działania te ewidentnie mają charakter trollingu, bez względu na to czy wynikają z charakteru i stanu emocji Arraya czy innych pobudek. dziękuję , pozdrawiam”.
Nie wiem o co chodzi, ale Poraj kilkakrotnie stwierdził, że wyjaśnienia są w Jego książce, więc …
PolubieniePolubienie
Przypomnę, że pisałem merytorycznie, a dotyczyło swastyki. Napisałem dlaczego swastyka występuje jako lewoskrętna i prawoskrętna . Mogę napisać jeszcze raz. Jak się twierdzi, że w Buddyzmie jest tylko prawoskrętna i dlatego jest lewoskrętna, bo jest taka w Bon, to ja przepraszam, ale o czym mowa. Trzeba coś na te temat wiedzieć, a nie, że w Bon jest tak, to indziej też
PolubieniePolubienie
Dziękuję za link. Przybyła mówi „że Polska, na tle sąsiednich krajów – m.in. Czech, Słowacji, Niemiec a nawet Ukrainy – była dotychczas białą plamą”, ja myslę, że skoro takie jest przekonanie, wyjaśnia dlaczego uniwersytety w Polsce są na szarym końcu rankingu.
Ale jak zakwalifikować Cytadelę w Maszkowicach. Pomogłoby by okreslenie genetyczne mieszkańców z czasów istnienia budowli.
PolubieniePolubienie
@Array Przypomnij, bo w buddyźmie jest i tak i tak 🙂
PolubieniePolubienie
tak Array powiedz coś co ma sens i jednocześnie odniesienia w jakichkolwiek materiałach źródłowych.
O lewo i prawoskręntości swastyki w różnych kulturach pisałem parokrotnie, ale Array tego nie widzi i nie pamięta, oczywiście to przypadek.
PolubieniePolubienie
Array jeszcze jedno:
nie chodzi o to aby wymieniać gdzie są jakie swastyki, lecz wskazać czy i gdzie istnieje wiedza związana z jej pochodzeniem i rytualnym zastosowaniem. Proszę popisz się wiedzą.
PolubieniePolubienie
Dalibór. To,co pisałem jest w różnych miejscach. Więc zebrałem pokrótce o co chodzi. Zaświaty oddziałują na świat realny. Widać to nawet po swastyce złączonej z wirem (wężem symbolizującym podziemną krainę). Połączona z wirem swastyka nie jest do końca ani prawo, ani lewoskrętna, a podlega przemianie. Wszystko, co jest wyobrazone na najstarszych rysunkach związanych ze swastyką ma związek z życiem doczesnym poddanym życiodajnemu Słońcu i ogniowi albo śmiercią i zaświatami. Według najstarszych zabytków polskich lewoskrętna swastyka była na urnach popielnicowych z Polski z Kultury Amfor Kulistych. Tak samo jest z lauburu na grobach (lewoskrętność). Swastyki w grobach Tocharów są lewoskrętne. To jest obszar zaświatów lub też symbol łączności z nimi związany.
PolubieniePolubienie
Array
podsumujmy Twoje wywody:
– wskaż na potwierdzenie ze źródeł kultury, która opisujesz, że wir to wąż symbolizujący podziemna krainę
– wskaż na podstawie źródeł (z kultur posługujących się swastyką), że ” Wszystko, co jest wyobrazone na najstarszych rysunkach związanych ze swastyką ma związek z życiem doczesnym poddanym życiodajnemu Słońcu i ogniowi”
– wskaż na podstawie badań porównawczych (np. Tocharowie z innymi kulturami Indoaryjskimi lub prasłowiańskimi), że: „Swastyki w grobach Tocharów są lewoskrętne. To jest obszar zaświatów lub też symbol łączności z nimi związany”
Zacytowałem Twoje poglądy, więc jak mniemam nie powinieneś mieć problemu z udowodnieniem tych tez w sposób nawiązujący do materiałów źródłowych (nie interpretacji współczesnych, lecz wskazań pochodzących z kultur tradycyjnych Eurazji wykorzystujących swastykę w obszarze rytualnym.
Jeśli tego nie wskażesz to to twierdzisz okaże się jedynie gra Twojej imaginacji.
PolubieniePolubienie
Poraj. Napisałem na danych z jakich najstarszych artefaktów i kultur pochodzą ustalenia dotyczące lewoskrętności i prawoskrętności. Ty nawet nie zacząłeś pisać, co znaczy lewoskrętna i prawoskrętna swastyka. Pytałem Ciebie wielokrotnie dlaczego jest prawoskrętna i lewoskrętna swastyka, albo nie ma to według Ciebie znaczenia. Odpowiedzi brak. To staje się już bezprzedmiotowe. Albo masz coś do powiedzenia na ten temat, albo nie. Dlaczego według Ciebie jest prawoskrętna i lewoskrętna swastyka? Ja odpowiedziałem, Ty nie. Taka jest różnica.
PolubieniePolubienie
Array
PO PIERWSZE
Napisałem abyś wskazał:
– wskaż na potwierdzenie ze źródeł kultury, która opisujesz, że wir to wąż symbolizujący podziemna krainę
– wskaż na podstawie źródeł (z kultur posługujących się swastyką), że ” Wszystko, co jest wyobrażone na najstarszych rysunkach związanych ze swastyką ma związek z życiem doczesnym poddanym życiodajnemu Słońcu i ogniowi”
– wskaż na podstawie badań porównawczych (np. Tocharowie z innymi kulturami Indoaryjskimi lub prasłowiańskimi), że: „Swastyki w grobach Tocharów są lewoskrętne. To jest obszar zaświatów lub też symbol łączności z nimi związany”
Jeśli tego nie wskażesz to to twierdzisz okaże się jedynie gra Twojej imaginacji.
(post z 26 października 2019 tekst „Opracowania własne…”)
Po tym odpowiedziałeś:
„Napisałem na danych z jakich najstarszych artefaktów i kultur pochodzą ustalenia dotyczące lewoskrętności i prawoskrętności.”
Nie umiesz czytać ze zrozumieniem? Pytałem o źródła (nie interpretacje) na których opierasz swojej wywody.
Jak widać unikasz odpowiedzi wprost, manipulujesz wypowiedziami.
W tym ujęciu jak wspomniałem w poście z 26 października traktuję Twoje sugestie jako subiektywne imaginacje nie warte uwagi.
PO DRUGIE
Napisałeś:
Pytałem Ciebie wielokrotnie dlaczego jest prawoskrętna i lewoskrętna swastyka, albo nie ma to według Ciebie znaczenia. Odpowiedzi brak.
W tym przypadku kłamiesz!
Dyskusja z Tobą nt Bon i swastyki toczyła się pod tekstem „Tajemnica dziecka zMalty..” oraz odsyłałem tam forumowiczów do dyskusji pod tekstem „Pratajowie..”, oto moje cytaty w temacie swastyki:
1. O lewoskrętności i prawoskrętności tez wspominałem
Co szczególne dwie koncepcja swastyki lewoskrętnej
– jako uniwersum z którego wyłania się świat, ale które jest też symbolem Absolutu (nie mylić z Bogiem)
– jako złożenia pięciu żywiołów, które następnie wyłaniają się z Uniwersum jest przedstawiona nie tylko w Bon, ale znajduje analogie w mitach i podaniach ludów Indoaryjskich, Pelazgów i Słowian
(to 11 października 2019 z dyskusji z Tobą pod testem Tajemnica dziecka…”)
2. Kwestia lewo i prawo skrętności swastyki to nie kwestia dobra i zła – to typowo dualna (antagonistyczna a nie komplementarna w założeniu judeochrześcijańska interpretacja).
(komentarz z 12 października 2019 pod testem Tajemnica dziecka…”)
3. Interesujące jest zatem to, że w buddyzmie wywodzącym się z tradycji weddyjskiej (bramińskiej) funkcjonuje swastyka tylko prawoskrętna. Jest to być może kwestia tego, że buddyzm (Buddy Sakjamuniego aby było jasne) według braminizmu to sekta. Prawdopodobnie w ramach odrębności religijnej w buddyzmie, na którymś etapie doszło do wydzielenia symboliki z komplementarnej (swastyka prawo i lewoskrętna) na antagonistyczną – tylko prawoskrętna jest „prawdziwa”.
(to komentarz do swastyki w buddyzmie z 12 października 2019 pod testem Tajemnica dziecka…”)
4. Tam też wyjaśniłem szerzej kwestie interpretacji żywiołów
swastyka prawoskrętna to rzeczywistość samsary czyli zgodne z tym co piszesz. Swoja droga nirwana i samsara według bon to dwie strony tego samego medalu, zatem nie dziwi ich łączenie i stosowane wymiennie.
(to z postu z 4 października 2019 w dyskusji z Tobą pod testem Tajemnica dziecka…”)
5. Natomiast znaczenie swastyki jak najbardziej wpisuje się w to (jako pewnego rodzaju uniwersum i absolut) /…/ Jedno ze znaczeń swastyki oznacza prajednię, ideę absolutu, z której wyłania się wszechświat. Zatem znaczenie swastyki jako nieskończoności się w to wpisuje.
(wpis z 3 października 2019 pod testem Tajemnica dziecka…”)
6. wiedza dotycząca swastyki w Bon i Bo wpisuje się w mity kosmogoniczne tych tradycji, które o dziwo są wysoce zbieżne z mitami ludów postaryjskich. Co za tym idzie, przyjęcie (z Bon i Bo) interpretacji dotyczącej swastyki byłoby tu prostą konsekwencją syntezy paru dziedzin wiedzy. Według zapisków historycznych i badań porównawczych nie jest to przypadek.
(post z 6 lutego 2019, tekst Paratajowie…”)
7. o wtórności swastyki prawoskrętnej mówiłem w kontekście Japonii, w Azji zwykle te prawoskrętne sa późniejsze od lewoskrętnych. /…/ Im późniejsza kultura post aryjska tym częściej występują obie swastyki. Swastyka na słowiańszczyźnie swarga pochodzi od źródłosłowie swa-svar, oznaczającego nie słońce lecz blask nieba (proszę dokładnie sprawdzić choćby u Eliadego)./… / Występują nie tylko w podobnych mitach kreacyjnych, pełnią tam praktycznie tę samą rolę./…/ Zatem z rdzenia svar wywiedziono nazwę dla przejrzystości, blasku (charakterystycznego dla eteru, ale również cech bóstw najwyższych immanentnych), symboliki swastyki (która do tej koncepcji nawiązuje).
(post z 6 lutego 2019, tekst Paratajowie…”)
8. W skrócie jest to symbol niedualności, stanu poza samsarą, (co można prześledzić także na przykładzie mitów ludów aryjskich i tradycji Bon), z tej niedualnej prajedni wyłania się pięć podstawowych elementów (żywiołów) tworzących swastykę (ramiona i centrum).
(post z 6 lutego 2019, tekst Paratajowie…”)
PODSUMOWUJĄC
Szereg razy udowodniłem Ci, że przedstawiasz informacje błędne lub niepełne, najczęściej ściągnięte z Internetu.
teraz przerzucasz dyskusję do nowego wątku i udajesz, że w poprzednich nie było mowy o swastyce ? Z kogo chcesz robić wariata? Jesteś zwykłym manipulantem.
Widzę, że moderator nie reaguje na twoją ewidentną podstawę trollingu.
Zatem na podstawie tego co przedstawiłem powyżej, dalszą rozmowę z Tobą uważam za pozbawioną sensu.
PolubieniePolubienie
Array. Jak to mogło wyglądać z Tocharami i skąd pochodzą. Powiązanie z Arimaspami. Herodot przekazał informacje o Arimaspach, zaczerpnięte od Argipejów i Issedonów. Według nich za wschodnimi górami mieszkali „kozłonodzy ludzie” i „jednoocy ludzie”, nazywani przez Scytów Arimaspami. Byli wrogo nastawieni do Argipejów i Issedonów. Podczas jednego z najazdów zajęli obszar zamieszkany pierwotnie przez Issedonów, w konsekwencji czego Issedonowie byli zmuszeni do wędrówki na zachód.Niektóre odnalezione w kurhanach przedmioty były wykonane w stylu zoomorficznym, przez co były podobne do odkrytych w dolinie Minusińska zabytków kultury tagarskiej. Powstała więc teoria, że Arimaspowie byli mówiącymi językami tocharskimi ludem Wusun. Wywędrowali oni ze wschodniego Kazachstanu na południe i jako Tocharowie zapoczątkowali kulturę tagarską w Kotlinie Minusińskiej. Kurhany swoją konstrukcją przypominały pochówki pazyryckie z górnego Ałtaju i sakijskie z Sogdiany, Baktrii, Tienszanu i Pamiru. Na podstawie tych badań pojawiła się teoria, że byli ludem o pochodzeniu tureckim z domieszką irańskiego. Na podstawie podobieństwa nazwy Arimaspowie są niekiedy identyfikowani z irańskimi Ariami. https://en.wikipedia.org/wiki/Arimaspi
PolubieniePolubienie
Poraj.
Ja dyskutuję merytorycznie. Jest słabo dla Twoich twierdzeń, ale to nie wynik tego co ja piszę, tylko faktów.
No jak według Ciebie w Bon //swastyka prawoskrętna to rzeczywistość samsary czyli zgodne z tym co piszesz. Swoja droga nirwana i samsara według bon to dwie strony tego samego medalu, zatem nie dziwi ich łączenie i stosowane wymiennie//, to dalej nie wiadomo dlaczego jest prawoskrętna swastyka. Dlaczego jest prawoskrętna? Bo tak uczą w Bon. Przepraszam, ale co powoduje, że jest prawoskrętna?
Nie jest prawdziwe co piszesz, np. //w buddyzmie wywodzącym się z tradycji weddyjskiej (bramińskiej) funkcjonuje swastyka tylko prawoskrętna//, Jak jest naprawdę, pisałem. że w Buddyźmie jest i lewoskrętna swastyka i prawoskrętna, a nie tylko jak błędnie twierdzisz, tylko prawoskrętna. Podaję dowody dla Twoich twierdzeń bolesne, bo prawdziwe:
naczynie buddyjskie z lewoskrętną swastyką https://pl.wikipedia.org/wiki/Swastyka#/media/Plik:Swastika.jpg
posąg Buddy z lewoskrętną swastyką na piersi https://uk.wikipedia.org/wiki/%D0%A1%D0%B2%D0%B0%D1%81%D1%82%D0%B8%D0%BA%D0%B0#/media/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Buddha_image_-_stone_-_with_disciple.jpg .
posążek Buddy z lewoskrętną swastyką
https://facet.wp.pl/meteorytowy-budda-dlaczego-fascynowal-nazistow-6002198625501825a
posąg Buddy z lewoskrętną swastyką https://www.globtroter.pl/zdjecia/76590,chiny,xian,swiatynia,budda.html
Nieprawdziwe są Twoje informacje, że w Buddyźmie swastyka jest tylko prawoskrętna.
To, co wyczytałeś z Bon jest dużo młodsze niż rysunki z Armenii, Mezin, KAK, kultury przeworskiej , gdzie zachowało się pierwotne symboliczne znaczenie swastyki
Porządek umieszczania swastyki według znaczenia jest przedstawiony na popielnicy z Białej. Lewoskrętna jest na dole popielnicy (zaświaty oddziałujęce na świat żywych) , a prawoskrętna wraz z tzw. rękami boga na górze (miejsce oddziaływania Słońca i ognia na świat żywych). Żeby było jasne, oba miejsca na popielnicy są rozgraniczone linią biegnącą między zaświatami i miejscem żywych, na które oddziałuje Słońce. https://pl-pl.facebook.com/163379517116031/videos/popielnica-z-bia%C5%82ej/2315394985358987/
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/e9/Medallion_Urnenfund_bei_Litzmannstadt.png .
Co w mitologiach oddziela zaświaty od świata żywych, czyli miejsca działania Słońca? Widać to na najstarszych rysunkach z Armenii.
Dalej po raz kolejny piszesz nieprawdę, że swastyki // prawoskrętne sa późniejsze od lewoskrętnych//. Dokumentacja świadczy przeciw Tobie, bo są dowody, że najstarsze swastyki nie były tylko lewoskrętne, a były lewoskrętne i prawoskrętne:
z Mezin – najstarsze swastyki
http://swastika.cba.pl/news/ukraina.htm – lewoskrętna i prawoskrętna
z Armenii – najstarsze swastyki http://swastika.cba.pl/news/ararat.htm – lewoskrętna i prawoskrętna
z Doliny Indusu https://lt.wikipedia.org/wiki/Svastika#/media/Vaizdas:IndusValleySeals_swastikas.JPG – lewoskrętna i prawoskrętna
To samo jest z lewoskrętną i prawoskrętną swastyką z kultury przeworskiej, tak samo lauburu. Zapoznaj się z faktami, bo one całkiem kładą Twoje pomysły. Patrząc się na to co piszesz, mam wątpliwość, czy ddla Ciebie ważne jest pisanie w oparciu o prawdę. Jak dla Ciebie prawda to trolowanie, szkoda czasu.
PolubieniePolubienie
Nie dawało mi z tym prosem pod Tollense spokoju. Trochę poszukałem i wyszło machlactwo niemieckie według których miejscowi z czasów bitwy pod Tollense jest nie jedli prosa. Jest praca Katarzyna Renn na temat co jedli Słowianie z tego rejonu od czasów neolitu: //w polskich wykopaliskach odnajdujemy plewki prosa o różnych barwach: od białej poprzez żółtą, żółtobrązową do czerwonej, w zależności od regionu klimatyczno-glebowego. Badaczka zwraca również uwagę na cechy morfologiczne prosa, odpornego na procesy gnilne i spożywanego w postaci kaszy, a nie mąki, która nie pozostawia po sobie śladu [Dembińska 1965]. Według Dembińskiej najstarszą odmianą prosa wiechowatego (Panicum miliaceum) jest proso kłosowe, czyli ber (Setaria italica (L.) P. Beauv.). Gatunek ten ustąpił
miejsca prosu wiechowatemu, które ma krótszy okres wegetacji, co pozwala na
szybsze dojrzewanie [Dembińska 1963]. Kazimierz Moszyński [1967] przyznaje,
że najważniejszym pożywieniem roślinnym Słowian nie były rośliny strączkowe,
ale właśnie zboża: proso, pszenica i żyto, rzadziej natomiast uprawiano jęczmień
i owies. Uprawę prosa, pszenicy i żyta rozpoczęto w Europie już w okresie neolitu,
czyli przed wieloma tysiącami lat, przy czym proso było siane na bardzo znacznych
obszarach Słowiańszczyzny, prawdopodobnie było wówczas najważniejszym zbożem [Moszyński 1967]. Witold Hensel [1987] potwierdza wcześniejsze ustalenia
Moszyńskiego, że ze zbóż wysiewano głównie: proso i pszenicę. Opierając się na
źródłach archeologicznych, wspomina o wielkim zamiłowaniu Słowian do prosa
i ewentualnie beru [Hensel 1987]. Ziarna pszenicy, a zwłaszcza prosa, przeważają
wśród znalezisk roślinnych pochodzących ze starszych warstw słowiańskich grodów wczesnośredniowiecznych w Gnieźnie, Santoku i Bródnie Starym [Hensel
1987]. W epoce neolitu uprawiano także proso właściwe (Panicum miliaceum) i ber
(Setaria italica). Współcześnie uprawa beru została prawie całkowicie zaniechana.
W XX wieku została stwierdzona przez Moszyńskiego w kilku punktach Polski,
Polesia i Białorusi [Moszyński 1967]. Jeszcze w XIX wieku proso zwyczajne hodowano w całej Słowiańszczyźnie, poza północno-zachodnimi i północnymi kresami,
oraz w zachodniej i środkowej Europie. Proso dobrze obradzało nawet podczas lat
nieurodzajów. Według Kosmasa w 1124 roku: „nastąpił pomór wołów, owiec i świń,
wymarło dużo pszczół i był wielki brak miodu, nie obrodziły także zboża zarówno
ozime, jak i jare z wyjątkiem prosa i grochu” [za Teterycz-Puzio 2012, s. 38].//.
PolubieniePolubienie
@ histslov z 20 października 2019 o 16:11
/W oparciu o źródła pisane (m.in. latopis tzw. Nestora z XI/XII w., prace badawcze M. Kosmana, N. Jakowlenko, …) do plemion lechickich zalicza się również Polan naddnieprzańskich, Krywiczów, Wiatyczów, Radymiczów („Słowiańskie dzieje” s. 161-171)./
Chciałbym się dopytać, kiedy wg Pana ta migracja mogła nastąpić? Bo nie daje mi to spokoju.
W mojej ocenie pomocni mogą być wskazani przez Ptolemeusza Galindowie. We wcześniejszych komentarzach wyjaśniałem, że niesłuszne jest lokalizowanie ich na Mazurach. Był to bowiem lud rozdzielający „wielki naród” Wenedów od Alanów. Tych ostatnich należałoby poszukiwać w pobliżu Gór Alańskich, co moim zdaniem odnosi się do Wysoczyzny Smoleńskiej.
Jeśli jednak Galindów utożsami się z ruską Goliadzią, to na tym tle można pewien wniosek zaryzykować. Goliadź żyła bowiem bardziej na wschód – na pograniczu Rusi Smoleńskiej oraz Rusi (dla uproszczenia użyjmy nazwy) Moskiewskiej. To mogłoby oznaczać, że Radymicze i Wiatycze zmusili Galindów/Goliadź do zmiany siedzib.
Można wyciągnąć więc wniosek, że ich migracja nie nastąpiła jeszcze w czasach, kiedy zebrano informacje wykorzystane przez Ptolemeusza (I poł. II wieku).
Nie jest to oczywiście powód, żeby dopatrywać się tu migracji łączonych w rozwojem kultury wielbarskiej. Ale jeśli Radymicze mieliby być z Mazowsza i Podlasia, to wykluczać tego z punktu też nie można.
A Krywicze, których grodem miał być Smoleńsk? A czy nie jest to przypadkiem rusko-cyrylicka forma Careotae, których Ptolemeusz umieścił na wschód od Weletae?
PolubieniePolubienie
WG „Można wyciągnąć więc wniosek, że ich migracja nie nastąpiła jeszcze w czasach, kiedy zebrano informacje wykorzystane przez Ptolemeusza (I poł. II wieku)”. Być może, że tak jest. Trzeba przeanalizować sytuację między 549/550 r. a 680 r. oraz to, co dotyczy Siedmiu Rodów. Stan ten został opisany w „Słowiańskich dziejach” (s. 118 – 126, 161-166). Przesunięcia poszczególnych plemion na zachód od Bugu, na północ od Dobrudży, także na północ od M Czarnego miały różne przyczyny.
ND ,, Ale jak zakwalifikować Cytadelę w Maszkowicach. Pomogłoby by określenie genetyczne mieszkańców z czasów istnienia budowli”. Odpowiem w oddzielnym komentarzu, ponieważ ostatnio pojawiło się wiele spekulacji na ten temat, a zagadnienie jest bardziej skomplikowane niż pozornie mogłoby się wydawać. Wrócę do tego, co pisałem kilka lat temu i co znajduje się w opracowaniu z 2017 r. (s. 57 -60).
PolubieniePolubienie
Nie mam tego opracowania, mam tylko Pana drugą książkę. Przejrzałem kilka artykułów o odkryciach na Górze Zyndrama. W szczególności nie znamy podobnych budowli z całej strefy karpackiej, choć zbadano tutaj setki osiedli z tego samego okresu. W nowszych opiniach na ten temat jest wyważone zdanie, że w archeologii każde nowe zjawisko w kulturze można interpretować na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest założenie że mamy do czynienia z produktem lokalnej innowacji. Ten kierunek wnioskowania będzie najbardziej oczywisty w przypadku praktyk związanych z dawną gospodarką. Ludzie od zawsze zdradzali dużą zdolność do dopasowywania sposobów zdobywania pożywienia do specyficznych warunków środowiskowych. Rozwiązania architektoniczne natomiast możemy uznać za produkt adaptacji, gdy są one rezultatem zachodzącej na miejscu ewolucji i są one dobrze dopasowane do lokalnych uwarunkowań geologicznych oraz kiedy są rodzajem złotego środka pomiędzy kosztami związanymi z budową oraz uzyskanymi korzyściami.
PolubieniePolubienie
Chyba wokół Góry Zyndrama nie ma pochówków. Wiem, że są skorupy ceramiki, ślady jakiś zabudowań drewnianych, ale nie ma cmentarza. Może się mylę, ale jak nie ma szkieletów, to Hg też nie będzie.
PolubieniePolubienie
Nie ma żadnego DNA. Może jest w sąsiednich miejscach, np w Trzcinicy.
PolubieniePolubienie
Jaro, ND, O.
Odnośnie ludzi tworzących w XVIII w.p.n.e. cytadelę na Górze Zyndrama nie ma danych pokazujących haplogrupy, natomiast są inne dane wynikające z odkrytych artefaktów w tym różnego rodzaju wyrobów, figurek, sposobu budowania, dowodów dotyczących zajęć tych ludzi, całego kontekstu w tym kultur episznurowych (taki charakter mają kultury trzciniecka, Otomani-Füzesabony, mierzanowicka, grupy pleszewskiej) ale nie tylko. Trochę tego jest i uprawnia do sformułowania konkretnych wniosków.
Wśród artefaktów znalezionych na Górze Zyndrama są stylizowane figurki ludzkie . Chronologicznie odpowiadają one twórcom cytadeli maszkowickiej. Okazuje się, że „statuetkom tym, znajdowanym w domach, zwłaszcza w okolicy palenisk, bardzo często towarzyszyły figurki przedstawiające krowy lub byki” (doładnie: „ Their material evidence is the anthropomorphic figurine discovered at Maszkowice, and es- pecially the fact that it was accompanied by another important cultural symbol, i.e. the cattle figurine. A crucial role in spreading ideas over such a vast territory must have been played by long-distance exchangeof goods, which is best manifested by the finds of Baltic amber on Carpathian sites. Itis worth noting that a piece of amber was discovered at Maszkowice, too”.
Tak twierdzi doktor M. Przybyła w „The fortified settlement from the Early and Middle Bronze Age at Maszkowice, Nowy Sącz district (Western Carpathians)”.
Całkowicie należy z tym się zgodzić. Symbolika z obecnością żeńskich figurek była obecna nie tylko na ziemiach Odrowiśla w okresie wczesnych i późniejszych kultur rolniczych, dla których również charakterystyczne są pełnoplastyczne gliniane figurki krów (Starachów koło Wrocławia), czy barana (Jordanowice Śląskie). Nie jest to zatem cecha archeologiczna, która pozwala na określanie, że był to import materialny lub ideowy spoza Karpat, czy tym bardziej z kultury mykeńskiej, późniejszej niż początki cytadeli maszkowickiej. Statuetki wg wzoru wiolinowego z Maszkowic z ok. 1450r.p.n.e. są starsze niż podobne z północnych Bałkanów.
ND „W szczególności nie znamy podobnych budowli z całej strefy karpackiej, choć zbadano tutaj setki osiedli z tego samego okresu. W nowszych opiniach na ten temat jest wyważone zdanie, że w archeologii każde nowe zjawisko w kulturze można interpretować na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest założenie że mamy do czynienia z produktem lokalnej innowacji. Ten kierunek wnioskowania będzie najbardziej oczywisty w przypadku praktyk związanych z dawną gospodarką. Ludzie od zawsze zdradzali dużą zdolność do dopasowywania sposobów zdobywania pożywienia do specyficznych warunków środowiskowych. Rozwiązania architektoniczne natomiast możemy uznać za produkt adaptacji, gdy są one rezultatem zachodzącej na miejscu ewolucji i są one dobrze dopasowane do lokalnych uwarunkowań geologicznych oraz kiedy są rodzajem złotego środka pomiędzy kosztami związanymi z budową oraz uzyskanymi korzyściami”. Pełna zgoda. Tym bardziej, że nieco później założenia podobne do cytadeli maszkowickiej widać na Płw. Istria w Chorwacji, czy na terenie obecnych Niemiec. To oczywiście nie wyczerpuje całości zagadnienia.
Wrócę do tego jeszcze w następnym komentarzu. Jest cały szereg ważnych konkretów, które zupełnie zmieniają obraz dziejów.
Panowie Array, Poraj.
Chodzi o dyskusję merytoryczną, a nie osobiste wycieczki. Uwaga jest dokładnie taka, jaka została skierowana do komentarza @Amen.
PolubieniePolubienie
Merytorycznie. Jeszcze jest wir. Napiszę
PolubieniePolubienie
na moje merytoryczne pytania i argumenty nie otrzymuje odpowiedzi jedynie przytyki personalne, cóż robić?
PolubieniePolubienie
Array gdzie Twoje merytoryczne odniesienie do trzech pytań, które zadaje w trzecim z kolei poście i na które nie uzyskuję od Ciebie merytorycznej odpowiedzi.
Za pierwszym razem w miejsce odpowiedzi uzyskałem manipulacje cytatami. Czekam na odpowiedzi:
– wskaż na potwierdzenie ze źródeł kultury, która opisujesz, że wir to wąż symbolizujący podziemna krainę
– wskaż na podstawie źródeł (z kultur posługujących się swastyką), że ” Wszystko, co jest wyobrażone na najstarszych rysunkach związanych ze swastyką ma związek z życiem doczesnym poddanym życiodajnemu Słońcu i ogniowi”
– wskaż na podstawie badań porównawczych (np. Tocharowie z innymi kulturami Indoaryjskimi lub prasłowiańskimi), że: „Swastyki w grobach Tocharów są lewoskrętne. To jest obszar zaświatów lub też symbol łączności z nimi związany”
Doczekam się Twojego merytorycznego podejścia?
Przedstawiłem Ci wypowiedzi dowodzące jak się postrzega swastykę, o to pytałeś.
Dlaczego lewoskrętna, ponieważ to ma odniesienie w micie początku. Taka jest istota prajedni i absolutu. Jak Ci to inaczej wytłumaczyć? Nie rozumiesz tego?
Równie dobrze możesz pytać dlaczego w we współczesnym buddyzmie mahajany używana swastyka jest prawoskrętna spróbuj może któryś z mistrzów Nigmapy wyjaśni (najstarsza szkoła buddyzmu tybetańskiego).
Ciesze się że przedstawiłeś te lewoskrętne swastyki, gdyż potwierdzają one przedstawione przeze mnie argumenty i tezy i podkreślają Twoją niewiedzę.
– Pierwsza i druga z załączonych przez Ciebie swastyk pochodzą z Chin, jest to teren w którym najpierw dotarł prahistoryczny Bon (najprawdopodobniej z Tocharami) następnie dopiero dwa tys. lat później buddyzm tybetański. Podobna sytuacja miała miejsce na obszarze Mongolii, Afganistanu, szerzej Azji Centralnej.
Charakterystyczne dla tych obszarów kulturowych jest występowanie swastyk obustronnych
– bardzo interesująca jest postać z trzeciego linku. Owszem jest to Budda, z tym że nie buddyjski lecz Bon, mianowicie Szenhla Okar 🙂 Więc nic dziwnego, że hitlerowcy uznali go jako dowód na powiązanie z Ariami, gdyż na wielu artefaktach wyglądem i atrybutami raczej nawiązuje do Ariów. Swoją drogą interesujące jest datowanie materiału z którego zrobiono posąg (pierwotnie w Bon wszystkie rytualne narzędzia wykonywano z żelaza meteorytów). Osobna sprawa jest ignorancja hitlerowców: pomylili Bon z Buddyzmem tybetańskim i pewnie Siakjamuniego z Szenhla Okarem, do tego co najważniejsze nie doszli do tego (a może doszli tylko nie ujawnili:), że potomkami Ariów nie byli rzecz jasna Niemcy tylko Słowianie
– zdjęcie z ostatniego linku ponownie pochodzi z Chin, co szczególne z pogranicza z Tybetem, gdzie dość długo utrzymywały się wpływ Tocharów (według źródeł chińskich jak i bon).
O wiele trudniej przyjdzie Ci szukać lewoskrętnej swastyki w obszarze czystego buddyzmu pochodzącego od Siakjamuniego. Tam Bon uważano za wroga religijnego, zatem prawoskrętność swastyki jest formą legitymizacji.
Sumując trafiłeś jak kulą w płot.
Kolejny przykład Twojej radosnej twórczości to stwierdzenie:
„ Armenii, Mezin, KAK, kultury przeworskiej , gdzie zachowało się pierwotne symboliczne znaczenie swastyki”
Jak rozumiem masz te pierwotne przekazy tych kultur, czekam zatem na ujawnienie ich interpretacji swastyki. Chyba że ponownie mylisz materiały źródłowe (pochodzące z badanych kultur) z ich współczesnymi interpretacjami. :):):)
Swoją droga już Ci dowodziłem, ze najstarsze zachowane teksty Bon pochodzą grubo sprzed n.e tym samy kultura przeworska nie jest starsza.
Jeśli chodzi o KAK i Armenię i Mezin to jak wielokrotnie podkreślałem (zapomniałeś pewnie) najprawdopodobniej z tamtych okolic przyszedł prahistoryczny Bon z Ariami. Na artefaktach z Mezin są swastyki obustronne (co jest zgodne z wykładnią Bon), lecz najmocniej zaakcentowane są swastyki lewoskrętne.
Niemniej wiedza Bon jest najstarszą dotyczącą znaczenia swastyk (czy Ci się podoba czy nie:). Tam tez jest podkreślone istotne znaczenie swastyki lewoskrętnej jako prajedni i wyzwolenia, nie zaś prawoskrętnej jako materialnej rzeczywistości, samsary. Co łącznie wpisuje się w dualizm komplementarny.
Kolejne pomylenie Twoich interpretacji z materiałami źródłowymi – to twoja zgoła subiektywna interpretacja rysunku na wazie z Białej. Chyba, że swoją wiedzę opierasz na źródłach pierwotnych przekazach ludów, które tą wazę wykonały, Wtedy przepraszam, ale bądź łaskaw wówczas wskazać to źródło, inaczej staniesz się gołosłowny.
Sumując
przedstawiasz zarzuty bez pokrycia w argumentach
twoje argumenty to bardzo często błędy merytoryczne lub interpretacje własne
Zrozum w końcu, że Ty posługujesz się interpretacjami współczesnymi, kultury którą badasz
ja nawiązuję do wiedzy pochodzącej z tej kultury. Widzisz różnicę?! Z perspektywy etnologicznej i religioznawczej czyli metodyki badawczej twoje argumenty nie mają większej wartości.
Szkoda mi czasu na odpieranie Twoich pseudo-argumentów, personalnych zarzutów i zaczepek.
PolubieniePolubienie
Poraj
//może któryś z mistrzów Nigmapy wyjaśni (najstarsza szkoła buddyzmu tybetańskiego)//. Kto Ci broni, żeby mistrz Nigmapa coś Ci wyjaśniał. Faktem jest, że nie wiesz, że w Buddyźmie są używane swastyki prawoskrętne i lewoskrętne, a nie jak podawałeś, że //w buddyzmie wywodzącym się z tradycji weddyjskiej (bramińskiej) funkcjonuje swastyka tylko prawoskrętna//, To po pierwsze. Po drugie też błądzisz mówiąc, że // prawoskrętne sa późniejsze od lewoskrętnych//, bo to nieprawda. //Na artefaktach z Mezin są swastyki obustronne (co jest zgodne z wykładnią Bon), lecz najmocniej zaakcentowane są swastyki lewoskrętne//. Na rysunkach z Mezin są i prawostronne i lewostronne swastyki, a nie że któreś z nich były najmocniej akcentowane. Niestety, wobec tych błędów pogrążasz się. Ja Ci wyjaśniłem dlaczego jest prawoskrętna i lewoskrętna swastyka w oparciu o najstarsze mity (woda oddziela zaświaty od krainy żywych, na którą oddziaływuje Słońce, stąd wynika kierunek lewoskrętny i prawoskrętny swastyki). U Ciebie lewoskrętna swastyka jest dlatego, że taka jest w Bon. Dlaczego w Bon jest lewoskrętna swastyka? No jak będzie?
PolubieniePolubienie
@Array woda oddziela zaświaty od krainy żywych, na którą oddziaływuje Słońce, stąd wynika kierunek lewoskrętny i prawoskrętny swastyki. Tak napisałeś, ale zrozumieć to można, że ramię w lewo swastyki jest ponieważ na lewo są zaświaty.
PolubieniePolubienie
Array
nie odpowiedziałeś na moje pytania (ja na każdy Twój najbardziej irracjonalny argument odpowiadam kontrargumentem)
zbiłem wszystkie Twoje argumenty, po raz kolejny udowadniając że popełniasz błędy merytoryczne
Teraz nie rozumiesz (może udajesz że nie rozumiesz, bo to pozwala ci dalej prowadzić strategie czepiania się o słowa) procesu kształtowania sie buddyzmu i funkcji swastyki w niej.
Buddyzm Siakjamuniego to Hinajana i Mahajana. W Hinajanie może i znajdziesz gdzie lewoskrętna swastykę, ponieważ obszar ten przed buddyzmem zasiedlał Bon. Z kolei buddyzm mahajany to reakcja (według braminizmu to sekta heretycka) na braminizm. Stąd też kultywowana w nim głównie swastyka prawoskrętna. Utrzymywana jako istotny symbol na kontr w stosunku do Bon, zastanego w Tybecie. W innych obszarach gdzie dotarł buddyzm z Tybetu (m.in Chiny, Mongolia Azja Centralna) oczywiście, że znajdziesz swastyki takie i takie, co jak wspomniałem wynika z tego, że wcześniej był tam Bon.
Łaskawie przyjrzyj się artefaktom z Mezin. Na centralnym miejscu „tłuczka/mini maczugi” znajduje się swastyka lewoskrętna. W meandrze dominuje (jest więcej) swastyk lewoskrętnych.
Kolejny raz tłumacze tobie jak krowie na rowie, ale jak mniemam i tak nie zechcesz zrozumieć podstawowych kwestii, gdyż nie o to tobie chodzi.
Przedstawianie i opisywanie kolejnych argumentów przeze mnie to zwykłe karmienie trolla. Więc zaprzestaję dyskusji z tobą.
PolubieniePolubienie
@Poraj. Na tle tej dyskusji jest stwierdzenie, że ‚ Niemniej wiedza Bon jest najstarszą dotyczącą znaczenia swastyk’. Może, żeby było jasne mógłbyś powiedzieć o jakie księgi Bon chodzi i kiedy powstały. Dobrze by było, żebyś dał cytat, w którym jest wyjaśnienie dlaczego te swastyki są takie a nie inne.
PolubieniePolubienie
Teorii tyle co znawców. Pozostaje o czym pisałem na początku, a potem rozwinęła się dyskusja. Swastyka omówiona ze wszystkich możliwych stron, niestety po rosyjsku. Polecam tą pracę. Długa, ale warto, najlepsza na jaką się można natknąć Roman Bagdasarov SWASTICA: SYMBOL ŚWIĘTY http://bagdasarovr.narod.ru/swastika.htm#vynashivanie
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Om Bardzo dobre. Powinien to przeczytać każdy (!), //pełne badanie symboliki swastyki. Obejmuje obszerny materiał pochodzący ze źródeł archeologicznych, historycznych, etnograficznych i historii sztuki, obejmujący okres od epoki paleolitu do współczesności. Podano nową definicję swastyki i podobnych znaków symbolicznych. Do ich klasyfikacji wykorzystywany jest oryginalny system oparty na teorii symetrii//. Może w całości to opublikować na blogu u Histslov
PolubieniePolubienie
Array „Może to w całości opublikować na blogu”. Jestem w trakcie czytania togo co zostało podane pod wskazanym linkiem. Rzeczywiście robi wrażenie. Opublikować w całości SWASTICA: SYMBOL ŚWIĘTYStudia etniczno-religijne (СВАСТИКА: СВЯЩЕННЫЙ СИМВОЛ) niestety nie mogę bez zgody autora, Romana Bagdasarov’a, ale link podany przez Oma jest w jego komentarzu. Pobieżne przeszukanie Internetu nie wskazuje kim jest autor, ani nic więcej niż znajduje się w tym co podał Om. Może by tą pracę ktoś wydał (jakieś wydawnictwo). Link podaję za Om http://bagdasarovr.narod.ru/swastika.htm#vynashivanie
Ze swojej strony mogę dodać, że przy całej różnorodności zdań i opinii na temat znaków swastyki utrwalanych od pradawnych czasów w formie petroglifów, można w przybliżeniu ustalić chronologię, miejsce powstania najstarszych tego rodzaju piktogramów. Najstarsze wyobrażenia swastyki pochodzą z Ukrainy i Armenii sprzed ok. 10 tys. lat. Są one lewo i prawoskrętne. Znaki swastyki odkryto na przedmiotach Kultury Vinča (7,5 – 6 tys. lat temu). Najdawniejszy jej znak z ziem polskich pochodzi sprzed 5.5 tys. lat. Jest on widoczny w kulturze Sintaszta-Pietrowka. Swastyka była obecna wśród symboli używanych przez Nesytów, którzy od ok. 4 tys. lat temu rozpoczęli podbój Anatolii. Znak swastyki był obecny u Tocharów. Najstarsze ślady Tocharów datowane są na 4 tys. lat. Ariowie znaleźli się w Indiach – ok. 3800 lat temu, którzy prawdopodobnie wcześniej byli obecni w kulturze Doliny Indusu. Wraz z podbojem tych obszarów przez Ariów znaki swastyki znajdują się w wedyjskiej tradycji. Za sprawą Siddharthy Gautamy, (pochodzącego z północnych Indii, tj. z kręgu kulturowego kształtowanego przez ludy aryjskie), swastyka stała się jednym z symboli buddyzmu itd. Chronologia i czas rozprzestrzeniania się tego symbolu jest w miarę znane. Jednocześnie są sygnalizowane kolejne opracowania na ten temat.
PolubieniePolubienie
Zwracam uwagę na bogate odnośniki
PolubieniePolubienie
Array Dobre, tylko niekoniecznie potwierdza to co sam pisałeś
PolubieniePolubienie
Hon.2. Nie chodzi żeby autor potwierdzał co napisałem, bo on opracował to dużo wcześniej niż ja i zrobił to z uzasadnieniami z różnych dziedzin. W tym co pisze są uczciwe zestawienia i omówienia dotyczące swastyki. Poza tym bierze pod uwagę to co uważam za ważne //praworęczny krzyż gammatic (suastika) jest znakiem światła, życia, świętości i dobrobytu, który w naturze odpowiada nadchodzącemu słońcu. Przeciwnie, lewostronny znak suavastika wyraża ciemność, los, zło i zniszczenie; odpowiada to malejącemu, jesiennemu oświetleniu//, czyli przedstawia to co dokładnie przedstawiłem i uzasadniłem. Uczciwie trzeba powiedzieć, że autor ma wątpliwości co do takiego wyjaśnienia. On to robi na podstawie udokumentowanych źródeł, a nie bo w Bon tak mówią i koniec. Pisze to wyraźnie // Błędem jest jednak kojarzenie rozprzestrzeniania się swastyki z Aryjczykami (Indoeuropejczycy) samodzielnie lub z jakąkolwiek tradycją (Bon, Buddyzm)//. To dokładnie jest to samo, co tłumaczyłem Porajowi, że jest świat poza Bon.
Poza tym autor podaje znaczenie, wiru, węży w stosowaniu swastyki oraz jej nazwy u Słowian.
Prosisz Stud. u Poraja // Dobrze by było, żebyś dał cytat, w którym jest wyjaśnienie dlaczego te swastyki są takie a nie inne//. Jestem pewien, że nie doczekasz się merytorycznej odpowiedzi, poza tą że tak jest w Bon.
PolubieniePolubienie
omawiany tekst Bogdarowa (z ilustracjami) można znaleźć tu: http://www.uhimik.ru/roman-bagdasarov-svastika/index.html
korzystałem z niego opisując znaczenie swastyki.
szczerze mówiąc książka to taki trochę „groch z kapustą”. Na pewno plusem opracowania, jest zestawienie licznych i często mało znanych przedstawień swastyki w tym informacje o współczesnym używaniu swastyki (w sztuce, sporcie, przez nazistów, itd).
Minusem to brak zasadniczych treści odnoszących się do znaczenia swastyki. Nie chodzi mi o zebranie dotychczasowych współczesnych interpretacji, czy wymyślanie nowych, lecz omówienia znaczenia w oparciu o żywe tradycje.
PolubieniePolubienie
Array „Zmienił się znaczek obok mojego nicku. Można przywrócić jaki był na początku?”
Nie mam na to wpływu. Znaczek jest losowo przydzielany przez wp. Mogę tylko poradzić, żeby używając tego samego pseudonimu wpisywać też pod komentarzem ciągle ten sam e-mail. Prawdopodobnie to pomoże…
PolubieniePolubienie
@Stud słuszna uwaga, że //Informacja źródłowa jest ważna. Czy będzie pośrednia, czy bezpośrednia, pierwotna, czy wtórna oczywiście ma znaczenie/ Informacje z drugiej ręki, no nie wiem mogą co najwyżej ukierunkować, a nie być głównym źródłem jak dla Poraja. Ps. Ze znaczkiem w porzadku 🙂
PolubieniePolubienie
Tekst dobry, ale już sam Bogdasarow mówi, że to niełatwa sprawa z powodu przerwania ciągłości kulturowej przeszłości. W Polsce najbardziej znany jest „krzyżyk niespodziany” z Podhala. Górale umieszczali swastykę w miejscach ukrytych, niewidocznych na pierwszy rzut oka, z tyłu lub od spodu przedmiotu, w zakamarkach domostw, co miało chronić ich właścicieli od złego. Taka wiedza i mało ten temat wiadomo. Mało kto, albo nikt się tym nie zajmuje. Góralskie znaczenie podobne jest do azjatyckiego, bo Dżinowie rysują swastyki zawsze i wszędzie tam, gdzie jest to konieczne, aby przywołać błogosławieństwo boskich mocy. To stary znak i skoro występował i wystepuje w różnych kulturach coś dobrego oznacza. Wpadło mi takie określenie w tłumaczeniu znaczenia swastyki, że pokazuje ona krzyż w rozumieniu czterech żywiołów, czyli ognia, wody, powietrza i ziemi. Stąd na krzyzu Chrystusa była tabliczka z inskrypcją INR, ponieważ to początkowe litery czterech słów hebrejskich – Jam, Nephest, Ruah i Jabesach. Krzyż czterech elementów wyobrażał symbolicznie życie ziemskie. W archaicznej tradycji Litwinów, bóg światła słonecznego nazywał się Swaistix, a samo słońce było jego córką, ożywiając wszystko. Tak z tego co pisze Bogdasarow wynika. On bardziej wymienia to co zebrał, ale nie idzie dalej z interpretacją i też myślę, że minusem jest brak zasadniczych treści odnoszących się do znaczenia swastyki.
PolubieniePolubienie
Szukasz problemu. Jaki masz pomysł co może, a co nie może być źródłem historycznym? Aray zawsze pozostaje porównanie i weryfikacja.
PolubieniePolubienie
Array
dalej uprawiasz personalne zaczepki, do tego z podstawowymi błędami merytorycznymi wyrośniesz z tego?
„Informacje z drugiej ręki, no nie wiem mogą co najwyżej ukierunkować, a nie być głównym źródłem jak dla Poraja.”
Informacje od osób kształtujących obszar religijny w danej kulturze to „pierwsza ręka”
Za informacje z drugiej reki możesz uznać np. średniowieczne relacje kronikarzy arabskich, żydowskich i chrześcijańskich nt. wierzeń słowiańskich, podobnie relacje etnografów dotyczące kultury ludowej Słowian (ponieważ zostały one zmienione przez chrystianizację).
A za informacje z „trzeciej ręki” możesz uznać interpretacje współczesnych badaczy (to na czym ty się opierasz) dotyczące kultur i religii z którymi nie mieli żadnej styczności a wiedze uzyskują od wcześniejszych interpretatorów.
Tyle na temat „niewidzialnej ręki dziejów i nauki” w twoim zakresie pojmowania rzeczywistości.
PolubieniePolubienie
większość ksiąg jest dotąd nie przetłumaczona. część jest dopiero w tłumaczeniu. Informacje są przekazywane ustnie od nauczycieli, lub przetłumaczone publikowane w materiałach do użytku wewnętrznego. Tłumaczone są jedynie książki niektórych współczesnych mistrzów opierających się na omawianych księgach. Lub książki jak np. Ermakova w oparciu o wywiady z nauczycielami. Przypomina to prace etnografów, z tym, że etnografowie zwykle opierają się na ustnych przekazach (przedstawianych wyłącznie na podstawie ludzkiej pamięci lub przesłania ustnego). Podobna sytuacja ma miejsce w przypadku szkół tantrycznych w Indiach, ale także znacznej części ksiąg buddyjskich. Przykładowo wiele jest książek o buddyzmie, ale nie są tłumaczone praktyki tantryczne czy najwyższej ścieżki.
Należy zrozumieć, ze w omawianych systemach religijnych mamy do czynienia z przekazywaniem wiedzy na podstawie inicjacji. Jest to dość odmienne od Islamu, chrześcijaństwa czy judaizmu, ale identyczna sytuację mamy w przypadku szamanizmu (nie tylko) syberyjskiego. Z tą różnicą, że wiedza dot. szamanizmu w tym praktyki przekazywane są badaczom (raczej opowieści, raczej nie rytuały) nie na podstawie zapisów lecz przekazów ustnych.
Nikt jednak nie kwestionuje tych badań.
PolubieniePolubienie
Poraj, oczywiście źródła informacji bronią się na drodze weryfikacji. Podstawowa zasada. Chodziło mi o cytaty na jakich opierasz swoje twierdzenia. Informacja źródłowa jest ważna. Czy będzie pośrednia, czy bezpośrednia, pierwotna, czy wtórna oczywiście ma znaczenie. Pozdrawiam
PolubieniePolubienie
Stud. , a nie mówiłem. Dowiedziałeś się 🙂
Prośba do moderatora. Zmienił się znaczek obok mojego nicku. Można przywrócić jaki był na początku?
PolubieniePolubienie
Array, może dobra droga, bo triskele wir jest symbolem ruchu słońca, pokazuje trzy główne pozycje – wschód słońca, zenit i zachód słońca. Znany jest od czasu neolitu.
PolubieniePolubienie
Przy braniu pod uwagę dowodów dotyczących zajęć tych ludzi nie ma różnicy, ponieważ te kultury miały przynajmniej jedną cechę wspólną, no właśnie rolnictwo
PolubieniePolubienie
Słusznie, jakkolwiek mówimy o określonych ziemiach. Na obszarze Odrowiśla w czasach prehistorycznych wystąpił cały szereg udokumentowanych zjawisk kulturowych, pionierskiej wynalazczości technicznej i działań innowacyjnych, które zmieniają definitywnie narrację dziejów. O niej właśnie mówimy. Niezwykła nie tylko w skali europejskiej cytadela na Górze Zyndrama zaistniała w konkretnym miejscu. To na tych obszarach po raz pierwszy zastosowano rytuał ciałopalenia, który następnie znajdujemy w kolejnych kulturach europejskich, azjatyckich, amerykańskich. To stąd pochodzą najstarsze dowody przetwórstwa mleka (ser). To tutaj są dowody na najstarszą uprawę żyta. Tutaj powstał o kapitalnym znaczeniu dla gospodarki i transportu najstarszy w dziejach pojazd czterokołowy. Na obszarach odrowiślańskich, jako pierwszych lub jednych z pierwszych zastosowano rewolucyjne i funkcjonalne narzędzie rolnicze w postaci radła. Analiza konstrukcyjna narzędzia z użyciem bazaltowej radlicy została przedstawiona na tym blogu w artykule „Radło z opolskiego Biechowa sprzed 7 tys. lat”. Powyżej została przedstawione zagadnienie cecha archeologiczna dotyczącej statuetek wg wzoru wiolinowego z Maszkowic, które SA starsze niż podobne z północnych Bałkanów, co powoduje, że teroria importu kulturowego na ziemie odrowiślańskie jest błędna.
Czym jest cytadela na Górze Zyndrama? Na pewno jest dowodem innowacyjności. Jest też jednym z wielu przykładów niezwykłych konstrukcji ludzi tutaj żyjących, mających podstawy kulturowe i technologiczne przekazane przez poprzedników. Cytadela maszkowicka nie zaistniała na pustyni cywilizacyjnej, a na obszarze, z którego wyszły kapitalne do kultury i gospodarki wyznaczniki.
PolubieniePolubienie
Już ze dwa tygodnie wałkowana jest na blogu Cytadela na Wzgórzu Zyndrama. Tak samo na innych, czy to jakaś rocznica? Tak jakby.
PolubieniePolubienie
Histslov. Brak grobów i szkieletów może wynikać z tego, że uprawiano ciałopalenie i po drugie, że pobliskie kultury z tego czasu tworzyli ludzie o tym samym pochodzeniu. Wspomniana była gdzieś tu kultura Otomani. Z biegiem czasu ludność kultury Otomani z obrządku ciałopalnego, praktykowanego we wczesnej fazie, zwróciła się ku pochówkom inhumacyjnym. Tak by wychodziło, że widzenie cytadeli w kontekście tylko kultur na północ od Karpat to za mało, żeby wyjaśnić kto ją stworzył.
PolubieniePolubienie
W kulturze mierzanowickiej nie było ciałopalenia.
PolubieniePolubienie
Generally I don’t read post on blogs, however I wish to say that this write-up very pressured me to take a look at and do so! Your writing style has been amazed me. Thank you, very nice post.|
PolubieniePolubienie
@ Kawalec „Sębrъ w prasłowiańskim, to nie rolnik, tylko psł. *sębrъ „pobratymiec, krewniak, druh, towarzysz, wspólnik”, którego późniejszymi kontynuacjami są staroserbskie sebrь oraz staroruskie сябрь/sjabrь – „sąsiad, członek tej samej wspólnoty”, brus. sjabr, sjabruk „krewny, brat, towarzysz w pracy”, z pożyczkami do staropolskiego: siabr „uczestnik”, litewskiego sėbras – „towarzysz” i łotewskiego sēbrs/suobris – „sąsiad; współgospodarz; znajomy, krewny, przyjaciel”) i pierwotnie oznaczała współplemieńca (tego, który ssał mleko tej samej matki)”
Dzięki za poprawienie. Ciekawe, bo sprawdzałem to później i wyszło w obecnym białoruskim сябрсябрь – przyjaciel. W litewskim sēbrs – rodzeństwo. W łotewskim suobris – rodzeństwo.
PolubieniePolubienie
@O Coś jest, bo około 150 n. e. – maksymalny wzrost obrotów bursztynem w Wends i Estianach Sambii z Rzymem wzdłuż Wielkiej Drogi Bursztynowej;
ok. 180 n. e. – pojawienie się w Sambii grup ludności z północnych Niemiec – „Cimbrowie”;
ok. 180 n. e. – ok. 440 n. e. – „Cimbrian” horyzont WNP (Wspólnoty Niepodległych Państw). http://club-kaup.narod.ru/kaup_r_kylakov_hist_of_prussia_1283_pril5.html
PolubieniePolubienie
@O P.s. Jest to też: Uważa się, że niektórzy Cimbrianie z Jutlandii, około 180, poszli wzdłuż wybrzeża Morza Bałtyckiego na wschód – do obszaru, który później stał się Prusami https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D0%B8%D0%BC%D0%B2%D1%80%D1%8B
PolubieniePolubienie
W tych terminach podstawą są spółgłoski SBR, czyli te same co w soborze – zborze, zbiorze, zebraniu.
Chodzi więc nie tyle o wspólnotę rodową, lecz działającą kolektywnie.
SeRB/SeRV to oczywiście inne słowo, bo raczej nie ma czegoś takiego jak metateza B względem R.
PolubieniePolubienie
@WG „raczej nie ma czegoś takiego jak metateza B względem R”.
Nie wiem czy taka przestawka B-R zaszła. Może sębrъ – Serb jako pierwsze 🙂
PolubieniePolubienie
Odważna teza. Życzę powodzenia w badaniach nad jej udowodniem 😉
PolubieniePolubienie
Oj tam, oj ta, zaraz odważna teza. Normalna, bo i nie takie tezy były udowadniane.
PolubieniePolubienie
@O W komentarzu zamieściłeś 56 linków do jakichś stron internetowych. Któraś z nich jest automatycznie blokowana przez system wp i oznaczona jako spam. Nie udaje się tego zatwierdzić, więc proszę napisać o co chodzi.
PolubieniePolubienie
Rzeczywiście jest sporo linków i kilka, teraz widzę gdzie się pokazuje aktualnie komunikat //ta witryna jest nieosiągalna//. Dotyczy jednego z blogów, a tam było podane kilka informacji, o które mi chodziło. Szkoda, ale inaczej jakoś napiszę i prześlę jako komentarz.
PolubieniePolubienie
Boreyko. Owszem, bo o tym pisałem.
PolubieniePolubienie
Według Strabo Semnonowie to lud swebski zaś Swebowie mieszkali pomiędzy Renem a Łabą, za wyjątkiem dwóch ludów które pozostały jeszcze na północy na pograniczu Płw. Jutlandzkiego.
PolubieniePolubienie
Chętnie poznam cały cytat ze Strabona, z którego to wynika.
PolubieniePolubienie
WG
Strabon informował, że Semnonowie to plemię swebskie zaś Swebowie mieszkają pomiędzy Renem a Łabą „Teraz, jeśli chodzi o plemię Suevi, jest ono największe, ponieważ rozciąga się od Rhenus do Albis; a część z nich mieszka nawet po drugiej stronie Albis, jak na przykład Hermondori i Langobardi i w chwili obecnej ci ostatni zostali, przynajmniej do ostatniego człowieka, wypędzeni w ucieczce z kraju na ląd po drugiej stronie rzeki ”.
PolubieniePolubienie
…a część z nich mieszka nawet po drugiej stronie Albis, czyli Łaby.
Tu nie ma żadnej sprzeczności z tym, co przekazali Ptolemeusz czy Tacyt.
A Jutlandii jakoś w cytacie ze Strabona nie widzę.
Na marginesie. Proponowałbym łacińską formę Suevi zamiast tej greko-szwabskiej 😉
PolubieniePolubienie
Strabo pisał: „Po powrocie zaś zdobył i dołączył […]. także wielki naród Lugiów, wielkie plemię Zumów, Butonów, Mugilionów, Sibinów oraz Semnonów, wielki naród Swebów”. Wyliczenie jest od południowego – wschodu w kierunku zachodnim. Swebowie mieszkają pomiędzy Renem a Łabą. Dlaczego pisać mam Sueovi po łacinie? To już lepiej Słewowie.
PolubieniePolubienie
Skoro w pierwszym cytacie jest stwierdzenie, że Suevi żyli między Renem i Łabą, ale ponadto za Łabą też, to udowadnianie na podstawie Strabona, że żyli tylko na zachód od Łaby, jest raczej nieuzasadnione. Zwłaszcza, że mamy też inne źródła o Suevi.
Nazwa.
Greka klasyczna V-W zastępowała B(etą). Forma łacińska jest więc bardziej odpowiednia, bo łacina nie miała problemu z zapisem dźwięków W i B.
Czy Suevi można czytać jako Sławi? To może rozstrzygnąć ktoś, kto dobrze zna zasady łaciny klasycznej i wyjątki od tych zasad.
PolubieniePolubienie
Na mapie są Cimbrowie, Sxones, Burguntas. Jaki okres przedstawia powyższa mapa? Tego nie znalazłem w artykule.
PolubieniePolubienie
Ptolemeusz zmarł w 168 roku. Ale korzystał z map poprzedników, przede wszystkim Marinosa z Tyru, który tworzył na przełomie I oraz II wieku. Są elementy w opisie Germanii u Ptolemeusza, które pozwalają stwierdzić, że to właśnie Marinos stworzył jej mapę. Będzie to m.in. wskazanie Renu jako rzeki granicznej między Germanią Wielką a rzymsko-galijską Germanią Górną (w czasach Ptolemeusza ta granica była już przesunięta na wschód od Renu > limes).
Krótko mówiąc; generalnie mamy zilustrowany stan z przełomu dwóch pierwszych wieków. To jest ten sam okres, w którym Tacyt spisał „Germanię”.
PolubieniePolubienie
WG Dziękuję za odpowiedź. Tak myslałem, że mapa przedstawia czas z przełomu dwóch pierwszych wieków. Dlatego nie powinno być ma niej Cymbrów. W 101 p.n.e. rzymski wódz Gajusz Mariusz rozbił Cymbrów pod Vercellae, gdy ci próbowali wedrzeć się do Italii. Po tej bitwie Cymbrowie zniknęli z kart historii, zostawiając, jako ślad swojej wędrówki, plemię Aduatuków w okolicach Namur.
PolubieniePolubienie
Pochodzenie nazwy Cimbri . Jedną z etymologii jest PIE * tḱim-ro- „mieszkaniec”, od tḱoi-m- „dom” (> angielski dom ), pochodna od tḱei- „żyć” (> grecki κτίζω , Latin sinō ); pokrewna w słowiańskim sębrъ „rolnik, oracz” (> chorwacki, serbski sebar , rosyjski сябёр syabyor ). Mamy: Serbowie.
PolubieniePolubienie
@O Co by nie mówić, w źródłach jest na wstępie problem z okresleniem, czy Cymbowie byli Celtami, czy Germanami. Wtedy, kiedy Rzymianie mówili o plemionach germańskich, mieli na myśli ogólnie nie Celtów. Miejsce skąd wyszli Cymbrowie wskazuje, że nie byli Celtami. To jest region słowiański.
PolubieniePolubienie
Według Strabona Cymbrowie byli plemieniem koczowniczym, kobiety i dzieci żyły na wozach. Wędrowali na Pł. Iberyjski, na południe Europy. Cymbrowie są przedstawiani jako okrutni wojownicy. Jeńcy byli zarzynani przez kapłanki, a ich krew spuszczano do specjalnego kotła. Wszystko to świadczy, że mieli obyczaje scytyjskie.
PolubieniePolubienie
//Co by nie mówić, w źródłach jest na wstępie problem z okresleniem, czy Cymbowie byli Celtami, czy Germanami. Wtedy, kiedy Rzymianie mówili o plemionach germańskich, mieli na myśli ogólnie nie Celtów. Miejsce skąd wyszli Cymbrowie wskazuje, że nie byli Celtami. To jest region słowiański//.
U Kimerów, Scytów, Sarmatów jest głównie R1a z Z93. Z Glinoe w Mołdawii jest wydobyte kimeryjskie DNA Y R1a-Z645, ale i R1a2c-B111. Jest ono też w Wielkiej Brytanii i Irlandii). Jak to rozgryźć, że przodkowie byli w Mołdawii. Stawiam na to, że Kimerowie mogli przejść do Jutlandii (Cymrowie) i stamtąd uczestniczyli w najazdach na Wielką Brytanię. Nazwa walijskiej krainy to Cymru. Z tego słowa pochodzi łacińska nazwa Cambria Legendy zapisane przez Galfrida z Monmouth,mówią, że Cambria pochodzi od mitycznego króla Cambera.
PolubieniePolubienie
@O
Sębrъ w prasłowiańskim, to nie rolnik, tylko psł. *sębrъ „pobratymiec, krewniak, druh, towarzysz, wspólnik”, którego późniejszymi kontynuacjami są staroserbskie sebrь oraz staroruskie сябрь/sjabrь – „sąsiad, członek tej samej wspólnoty”, brus. sjabr, sjabruk „krewny, brat, towarzysz w pracy”, z pożyczkami do staropolskiego: siabr „uczestnik”, litewskiego sėbras – „towarzysz” i łotewskiego sēbrs/suobris – „sąsiad; współgospodarz; znajomy, krewny, przyjaciel”) i pierwotnie oznaczała współplemieńca (tego, który ssał mleko tej samej matki)
PolubieniePolubienie
Skoro Ptolemeusz wskazał położenie Cymbrów na Jutlandii, to po prostu jest to odpowiednio zilustrowane. Byliby też Teutoni, gdyby się zmieścili między Anglami i Pharodeini…
Ale zgadzam się, że umieszczanie przez rzymskich geografów Cymbrów i Teutonów nad Bałtykiem, to z ich strony było nadużycie (choćby dlatego, że żaden Rzymianin tych informacji w żaden sposób nie potwierdził).
Notabene; do pierwszego starcia Rzymian z Cymbrami i Teutonami doszło między Dunajem i Italią (bitwa pod Noreią). I w tym obszarze można znaleźć Teutoburgium. To współczesne chorwackie Dalj (na północ od Vukovaru).
Warto więc zauważyć, że wg Latopisu Popa Duklanina przodkowie Słowian bałkańskich (w przekonaniu autora byli to Goci!); „podbili prowincję panońską i siłą zmusili ją do uległości. Następnie w wielkiej masie wkroczyli do Teutonii. Wtedy król Dalmatyńczyków, którego siedzibą była Salona, miasto wielkie i godne podziwu, wysłał posłów z listami do króla prowincji Istria, aby zgromadził wojsko i wspólnie wystąpił przeciwko najeźdźcy. Obaj więc, zebrawszy swe wojska, skierowali się przeciwko Gotom.”
W tej relacji Teutonia to ziemia na pograniczu Panonii oraz Dalmacji.
PolubieniePolubienie
Summa summarum, Cymbrów na mapie, pokazującej stan w I/II wieku nie powinno być. Na pewno nie u nasady Jutlandii.
PolubieniePolubienie
@Huurus
W I wieku Cymbrowie byli jeszcze w Jutlandii. Strabo, Geographica 7.2.1:
„Co do Cimbri, niektóre rzeczy, które się o nich mówi, są niepoprawne, a inne są bardzo nieprawdopodobne. Na przykład nie można zaakceptować powodu, dla którego stali się wędrownym i pirackim ludem, ponieważ mieszkając na Półwyspie zostali wyrzuceni ze swoich domów przez wielką falę powodzi; w rzeczywistości wciąż utrzymują kraj, który posiadali we wcześniejszych czasach”. Mówiąc inaczej: jakkolwiek prowadzili życie na wozach, tak jak Sarmaci, to jednak wracali do Jutlandii.
PolubieniePolubienie
@ Stud.
OK. Bitwy Rzymianie wygrywali i w tym nie ma niczego szczególnego. Ale to było działanie na poziomie taktycznym. A wojny wygrywa się przez realizację celów na płaszczyźnie strategicznej.
Czy Rzymianie osiągnęli strategiczny cel, jaki sobie wyznaczyli, czyli utworzyli prowincję Markomanię? Nie, bo opanowany przez nich pas ziemi wzdłuż Dunaju to byłby zbędny kłopot, który wymagałby stałej obecności wojska (zresztą jaka to byłaby prowincja?). Sens miało jedynie oparcie granicy na Sudetach i Bramie Morawskiej. A oni dotarli akurat do Karpat i wyczerpali rezerwy zmobilizowane na czas kampanii. W dodatku walczyli z tymi, którzy wcześniej mieli obowiązek ich wspierać. I nic nie wiadomo, żeby w drugiej kampanii dobrali się do Burów, a to dopiero oznaczałoby, że plan utworzenia nowej prowincji nabiera kształtu.
Notabene. Nie jestem ekspertem od łaciny. Ale jeśli jest zapis o obozie w Leugaricio, to jest to nazwa w przypadku locativus (forma ablativus, czyli nasz miejscownik). Mianownik to powinno być Leugaricius albo Leugaritius. Czy można wątpić, że chodzi o Leucaristus na długości 41°45? Problem w tym, że inaczej tę długość wyznacza położenie miast noryckich, a inaczej siatka współrzędnych dla Germanii.
Może więc to, co piszę, w sumie ma jakiś sens?
PolubieniePolubienie
@O, @WG // Bitwy Rzymianie wygrywali i w tym nie ma niczego szczególnego// Szczególne by było jakby przegrali, a w wyniku klęski imperium się rozsypało. Nic takiego się nie stało, a wręcz odwrotnie. Czyż nie chodziło na początku o to, że Rzymianie wiedzieli do kogo idą? Nie ma co mówić, że nie wiedzieli, bo jakoś udało im się wrogów dopaść i stoczyć decydujące bitwy, które wygrali i zagarnęli dziesiątki tysięcy jeńców. Nic tu nie mają do rzeczy błędy Ptolemeusza. Po prostu doszli tam gdzie chcieli. Poza tym równolegle Rzymianie mieli jeszcze innych wrogów, między innymi Partów. // chodzi o Leucaristus na długości 41°45? Problem w tym, że inaczej tę długość wyznacza położenie miast noryckich, a inaczej siatka współrzędnych dla Germanii.
Może więc to, co piszę, w sumie ma jakiś sens?//. Inna sprawa czy to były te współrzędne, albo inne świadczy, że Rzymianie nie mogli polegać na tym co sugerował Ptolemeusz, bo mieli coś ważniejszego do zrobienia niż zachodzić w głowę co to za współrzędne. Od tego jest zwiad i przewodnicy, którzy naprawdę znają kraj, drogi i plemiona tam mieszkające. Zgadzam się z @Wojciechem, że też // Kupcy nie bawili się w wątpliwe odczytywanie koordynatów z map Ptolemeusza a dokładnie wiedzieli co mają po drodze, którędy przejść i ile trzeba czasu, żeby dotrzeć tam gdzie planowali. Co najwyżej korzystali z przewodników. Kilkaset kilometrów różnicy miało znaczenie//. To już powiedziałem, żeby nie mieszać do wypraw wojennych błędów Ptolemeusza, który mieszkał w Aleksandrii i tam też zmarł w 168 roku. Przed wojnami markomańskimi. Nie mówię, że to piszesz o mapach nie ma sensu, tylko że wplątujesz do tego wątki, które nie są argumentem do tych map.
PolubieniePolubienie
@stud. Miałem na myśli , że od czasu tych wojen i dużych strat ludnościowych imperium rzymskie straciło impet i było od tej pory w defensywie. W armii coraz mniej było Rzymian, a za to coraz więcej barbarzyńców. To właśnie od Kommodusa na zakończenie wojen markomańskich cesarstwo przyjęło obronę na Dunaju i musiało zrezygnować z nabytków za wałem Hadriana. To był moim zdaniem punkt krytyczny, od którego rozpoczęła się powolna zapaść
PolubieniePolubienie
@Wojciech, Krak
Paradoksalnie Ptolemeusz nie stworzył żadnej mapy. Jego celem było stworzenie mapy świata, która możliwie wiernie oddałaby wszelkie szczegóły dla poszczególnych regionów. Z samego faktu, że taka mapa musiałaby mieć duże rozmiary, Ptolemeusz zatrzymał się na etapie teorii.
Taki był cel. A środkiem do niego było opracowanie sposobu kompilacji map regionalnych – sporządzanych dotąd w oparciu o siatkę walcową – w mapę świata, która uwzględniałby krzywiznę południków. Dlatego każdą mapę Ptolemeusz opatrzył wskaźnikiem, który pozwalał określić położenie południków. Problem w tym, że jakiś kopista, któremu zawdzięczamy tekst Geografii, te wskaźniki przeniósł do osobnego rozdziału. Ale kto na to zwracał uwagę?
W efekcie dysponujemy po prostu mapami regionów, jakie istniały już przed Ptolemeuszem. On je tylko pozmieniał tak, by poszczególne mapy regionów tworzyły jedną całość. Jakość tych map i korekt pozostawia wiele do życzenia.
Bo chociażby nie tylko szerokość ujścia Borystenesu jest przeszacowana o min. 2 stopnie, ale tak samo i Bizancjum. Ten błąd funkcjonował od czasu Hipparcha i nie znalazł się nikt, kto chciałby go poprawić.
Ale mapy rzymskie już tego błędu nie miały. I niestety, Ptolemeusz trochę na łapu-capu (albo według tylko sobie znanej metody) połączył obszary Europy rzymskiej i nie-rzymskiej. I to nie jest tylko problem równoleżników, które nie zachowują proporcji, ale też problem przesunięcia długości. Na czym przejechali się już Rzymianie, kiedy szukali Leukaristos.
Proponuję tę grecką formę, gdyż mamy tu greckie leukos – biały. Białą toponimikę znajdziemy w Górach Bialskich na obrzeżu Kotliny Kłodzkiej. Podaruję sobie w tym miejscu kwestię stosownych obliczeń. Przyjmijmy, że mamy tu strategiczny punkt na Bursztynowym Szlaku.
Chodzi bowiem o to, że na południe znajdziemy Carnuntum, które również na tym szlaku leżało. Rzecz w tym, że to była część rzymskiego świata i dlatego długość Carnuntum to 39 stopni (co po naszej stronie Dunaju jest długością źródeł Wełtawy). I teraz wiadomo, dlaczego Rzymianie znaleźli swoje Leugarico nad Wagiem. Bo ich długość 41°45 tam właśnie powinna być.
Krótko mówiąc, Rzymianie z Leugarico udowodnili, że korzystali z Geografii Ptolemeusza. I najlepiej na tym nie wyszli.
Morał z tego jest taki, że każda mapa regionalna u Ptolemeusza powinna być przywrócona do stanu pierwotnego. Przez dostosowanie koordynat do rzeczywistego położenia punktów.
PolubieniePolubienie
@WG Ilu kopistów mapy po kolei odwzorowywało, nikt nie wie, a błąd z Birystenesem sięga ok. 4 stopnie szer. geograficznej, czyli tyle w terenie ile jest miej więcej pomiędzy Podkarpaciem a Mazurami. Myślę,że kupcy raczej tych map nie korzystali 🙂
PolubieniePolubienie
Ptolemeusz miał taką wiedzę jaką zebrał z różnych źródeł i to wszystko połączył. O tym co było na ziemiach polskich lepiej by poinformowała mapa z zaznaczonymi osadami z tamtego czasu stwierdzonymi archeologicznie. Chyba czegoś takiego jeszcze nie ma.
PolubieniePolubienie
Np. http://rcin.org.pl/Content/34949/WA308_45902_P319_ARCHEOLOGICZNE-MAPY_I.pdf. Można poszukać, będzie więcej
PolubieniePolubienie
@ Krak
Ponizej, w moim wpisie z 9 wrzesnia, opisalem prawie 600 km Szlaku Bursztynowego wedlug miejscowosci odnotowanych wedlug zargonu kupcow przez Ptolemeusza.
Kazda stacja kupiecka lub miejscowosc; Krakow, Zamek w Olsztynie, Kalisz,
Poznan[= „getidava’], Ujscie[-„estualis”], Czarnowko k/Leborka [=’sturgium”]
jest obecnie udkumentowana archeologicznie i historycznie.
Podalem i inne lokalizacje osad.
Dodatkowo od Zadowic na poludnie od Kalisza, po Wesolki-Jankow na polnoc
od Kalisza, na odcinku ok 25 km, w ciagu ostatnich ok. 50 lat udokumentowano archeologicznie Szlak Bursztynowy !!. Mozna bylo naprawiac wozy i kuc konie w kuzni kowala w Zadowicach, w Jankowie wymienic towary na pieniadze bite przez miejscowych zlotnikow
a obok w Wesolkach mieli siedziby uzbrojeni wojowie, ktorych mogli wynajmowac wedrujacy kupcy.
Czy starozytni kupcy mieli teodolity , ekipy geodetow z łatami,
punkty triangulacyjne, czy od kupcow nalezalo oczekiwac wspinania sie na gory, plynac z geodezyjnym ekwipunkiem [jakim ?] rzekami i notowac dane geodezyjne … na czym ?, na lupkowej tabliczce?.
PolubieniePolubienie
@Władysław Moskal @J.Z.
Może ktoś zrobi całościowo i zestawi to wszystko na mapie. Co do szlaku bursztynowego, były różne trasy nad Bałtyk.
PolubieniePolubienie
https://en.wikipedia.org/wiki/Tabula_Peutingeriana
https://pl.wikipedia.org/wiki/Tabula_Peutingeriana
Tak mogly wygladac mapy kupieckie szlakow przez obecna Polske w czasach Ptolemeusza – mogly byc namalowane na deszczulkach.
PolubieniePolubienie
Może kupcy malowali sobie mapy na deszczułkach, ale pewniejsze i bardziej praktyczne było zatrudnić przewodników. Też mi się wydaje, że kupiec,który wiele razy się wyprawiał w tą trasę nie potrzebował map.
PolubieniePolubienie
Według Google maps liman Dniepru to ~ 46 i pół stopnia, ale to i tak duża różnica.
Ale opowieści o rzymskich kupcach jako źródle informacji można między bajki włożyć.
Przypadek Leugarico świadczy, że handel na Dunaju był kontrolowany przez Hermundurów, Markomanów czy Kwadów. Bo jak Rzymianie poszli na wojnę z nimi, to kompletnie nie wiedzieli, gdzie szli.
PolubieniePolubienie
Jak by nie liczyć 2 stopnie, to ok. 200 km różnicy w położeniu szerokości geograficznej. Czy jest to skutek dopasowywania map przez Ptolemeusza, raczej niekoniecznie. Myślę, że jak Ptolemeusz miał, czy sam obliczył długości i szerokości geograficzne, to takie wstawił na mapę. //opowieści o rzymskich kupcach jako źródle informacji można między bajki włożyć//. Nie pisałem, że kupcy byli źródłem informacji, ale że raczej sami nie korzystali z bardzo niedokładnych map Ptolemeusza, żeby dotrzeć do celu . Kupcy nie bawili się w wątpliwe odczytywanie koordynatów z map Ptolemeusza a dokładnie wiedzieli co mają po drodze, którędy przejść i ile trzeba czasu, żeby dotrzeć tam gdzie planowali. Co najwyżej korzystali z przewodników. Kilkaset kilometrów różnicy miało znaczenie.
PolubieniePolubienie
WG ‘opowieści o rzymskich kupcach jako źródle informacji można między bajki włożyć’. Znowu jest, że wiedza o miejscach od Bałtyku po Karpaty i dalej na południe nie wiadomo skąd się brała. A skąd się miała brać jak nie od ludzi, którzy tam wędrowali. Byli to kupcy, którzy utrzymywali regularne kontakty na bursztynowym szlaku. Stamtąd szły do Rzymu drogie i cenione towary takie jak bursztyn, futra, może też żelazo, sól. Sporządzający mapy, tak jak Ptolemeusz korzystali z itinerariów, w których odnotowano nazwy mijanych osad oraz informacje o liczbie dni podróży. O tym wiadomo. Po co to WG kwestionować? No, ale że ‘Przypadek Leugarico świadczy, że handel na Dunaju był kontrolowany przez Hermundurów, Markomanów czy Kwadów. Bo jak Rzymianie poszli na wojnę z nimi, to kompletnie nie wiedzieli, gdzie szli’, to teoria, że Rzymianie jacyś nierozgarnięci byli i na koniec ich imperium z tego upadło, bo nie wiedzieli do kogo startują i nie orientowali się gdzie idą.
PolubieniePolubienie
@ Wojciech, Stud.
To może spróbuję jeszcze raz.
Oryginalny tytuł dzieła Ptolemeusza na polski można przetłumaczyć jako „Nauka o kreśleniu mapy ziemi”. Całej ziemi.
W tej teoretycznej pracy nie ma jednak żadnej mapy. Bo podstawą teorii kreślenia były spisane w niej współrzędne. A pochodziły one z istniejących już map regionów.
W przypadku Germanii Wielkiej mapa powstała na początku II wieku, bo współrzędne w ogóle nie odnoszą się do Limesu Górnogermańsko-Retyckiego, który w czasach Ptolemeusza częściowo oparty był na Menie. Wręcz przeciwnie. Między miastami na galijskim brzegu Renu a górami Abnoba (Szwarcwaldem) są 2-3 zbędne stopnie. To one powodują, że wzdłuż Dunaju jest przesunięcie długości między częścią germańską i rzymską (to mi wiadomo, Stud.).
Gdyby kupcy rzymscy mieli coś wspólnego z mapą Germanii tych zbędnych stopni na wschód od Renu by nie było.
Inna sprawa, że gdyby ktoś sporządził mapę pogranicza, to by zauważył ten błąd. A tak Rzymianie w Wojnach Markomańskich kierowali się jedynie współrzędnymi z teoretycznej pracy i maszerowali tam, gdzie nie byli w stanie zrealizować założonych celów.
Owszem, mapy obszaru rzymskiego opierały się na dziennikach podróży. Bo wojskowi na ich podstawie planowali przebieg kampanii, koordynowali ruchy wojsk, czas przemarszów i dostaw itd. Jeżeli jednak nie mieli prawidłowych danych o kraju wroga, to cała ta machina wojenna nie funkcjonowała prawidłowo. I tyle.
Kupcy.
Kupcami rzymskimi byli Hermundurowie czy Markomanowie. Bo Rzym dał im przywilej przekraczania z towarem granicy na Dunaju.
Zresztą jak by to miało wyglądać. Jechał zwykły rzymski kupiec nad Odrę (który nie mógł uchodzić za wpływowego Rzymianina lub nie był posłem) i jakie prawo chroniło jego życie i mienie? A jakby został zabity, to Rzym miał wysłać legiony nad Odrę, żeby sytuacja się nie powtórzyła?
My mamy dziś globalną wioskę, WHO, umowy międzynarodowe o handlu, cłach, rozstrzygniu sporów czy opodatkowaniu. 2000 lat temu tego nie było. I nie handlowano, gdzie się komu podobało.
Stud., mógłbyś wskazać jakiś dowód, że Ptolemeusz osobiście sporządził mapę Germanii, i że użył do tego itinerariów.
Wiadomo to nie jest dowód.
PolubieniePolubienie
@WG
Do czegoś w końcu dochodzimy. Kupcami nie musieli być rodowici Rzymianie, a nawet ci którzy byli obywatelami rzymskimi. Tak samo nikt nie bronił, żeby rodowity Rzymianin lub ten, który nim nie był a posiadał obywatelstwo rzymskie, zajmował się kupiectwem. W końcu pieniądz nie śmierdzi, a kto nie ryzykuje nic nie zyskuje. No, ale jeżeli WG wierzysz, że ‘Rzymianie w Wojnach Markomańskich kierowali się jedynie współrzędnymi z teoretycznej pracy i maszerowali tam, gdzie nie byli w stanie zrealizować założonych celów’, to zakładasz kompletną głupotę Rzymian. Dziwne, że wymagasz ‘ jakiś dowód, że Ptolemeusz osobiście sporządził mapę Germanii, i że użył do tego itinerariów. Wiadomo to nie jest dowód’. Sięgnij do informacji o zasobach Biblioteki Aleksandryjskiej, to stanie się jasne, skąd pochodziła wiedza takich uczonych jak Ptolemeusz. Zgoda, że ‘nie handlowano, gdzie się komu podobało’.
PolubieniePolubienie
Tak ten szlak jest ogólnie przedstawiany. Zaczynał się w Akwilei nad Adriatykiem, dalej szedł przez Wiedeń (Vindobona), Brno, Kłodzko, Wrocław (Budorigum), Kalisz (Calisia), Żnin (Setidava), Bydgoszcz (Askaukalis) i Świecie do Pruszcza Gdańskiego, a dalej wzdłuż Bałtyku do obecnego Petersburga w Rosji: //pl.wikipedia.org/wiki/Szlak_bursztynowy#/media/Plik:Amber_Road.jpg. To główny trakt. Były jeszcze inne drogi. Mnie trochę dziwi, że mapka ta nie uwzględnia naturalnej i dogodnej trasy jaką dawały wielkie rzeki, głównie Wisła. Nad nią znajdowane były skarby rzymskich monet.
PolubieniePolubienie
@ Jan z K. W tekście jest mapka ze szlakami handlowymi z wykorzystaniem też Wisły http://www.bursztynowyszlak.com/szlak.html
PolubieniePolubienie
Większość opracowań wskazu je Kotlinę Kłodzką i Bramę Morawską jako naturalne otwarcie na szlaki ku północy. W rzeczywistości Brama Morawska jest korytarzem zarówno na szlaki wzdłuż Odry, jak i wzdłuż Wisły.
.JPG)
Powiem tak: większość skarbów rzymskich na ziemiach polskich zostało znalezionych nad Wisłą (mapka s. 261)http://rcin.org.pl/Content/37500/WA308_40773_P319_Z-BADAN-NAD-MONETA_I.pdf
http://zdziennikaodkrywcy.pl/na-mazowszu-odkryto-grob-ksiazecy-sprzed-blisko-2-tys-lat-a-w-nim-skarb-monet-i-zloty-pierscien/
https://www.academia.edu/26172470/Znaleziska_monet_rzymskich_na_Ziemi_Dobrzy%C5%84skiej_Rocznik_Muzeum_Ziemi_Dobrzy%C5%84skiej_w_Rypinie_tom_II_Rypin_2011_2012_
http://www.archeo.uw.edu.pl/zalaczniki/upload729.pdf.
Poza tym trasa wzdłuż Wisły i samą Wisłą jest najkrótszą drogą ku Bałtykowi i dalej na wschodnie wybrzeże morza. Do dzisiaj jest to najbogatszy obszar do zbierania bursztynu.
PolubieniePolubienie
Doszliśmy do tego, że rzymskich kupców niekoniecznie widywano na północ od Dunaju, ale Ptolemeusz i tak czytał w Aleksandrii dzienniki z ich podróży po Germanii.
To przecież wiadomo, to samo się staje jasne, więc wymaganie dowodu na poparcie tezy jest dziwne…
Ptolemeusz wskazał w swojej pracy, skąd pochodziły mapy, którymi się posłużył. Dodam, że jego praca w dużej mierze odnosi się do Marinosa z Tyru, który tworzył w czasie, z którego pochodzą dane wykorzystane przy opisie Germanii Wielkiej.
Dla pełnej jasności: praca Ptolemeusza nie zawiera map, tylko współrzędne. „Mapy Ptolemeusza” to dzieła późniejszych kopistów i kartografów, które powstały na podstawie tych współrzędnych.
W przypadku obszaru rzymskiego i Germanii zgodność współrzędnych występuje jedynie w przypadku wybrzeża morskiego, bo np. do szerokości współczesnego Katwijk Ptolemeusz dodał 1 stopień, a obszar Germanii odpowiednio pomniejszył (w ten sposób równoleżnik 56, który wyznacza linię brzegową Bałtyku, został zrównany ze współczesnym równoleżnikiem 54).
Cała reszta rzymsko- germańskiej granicy to są różne szerokości i długości. Myślę, że może to być racjonalne wytłumaczenie, dlaczego w trakcie drugiej Ekspedycji Germańskiej 40 tys. wojsk rzymskich (to tyle, ile żołnierzy liczą dziś nasze wojska lądowe) marnowało czas na południowych Morawach i zachodniej Słowacji. To nie kwestia głupoty, tylko oparcia planu wojny i całej jej logistyki na błędnych danych (trzecia wyprawa to była już Ekspedycja Burska, więc Rzymianie tacy głupi nie byli i potrafili wyciągać wnioski).
PolubieniePolubienie
@WG //w trakcie drugiej Ekspedycji Germańskiej 40 tys. wojsk rzymskich (to tyle, ile żołnierzy liczą dziś nasze wojska lądowe) marnowało czas na południowych Morawach i zachodniej Słowacji. To nie kwestia głupoty, tylko oparcia planu wojny i całej jej logistyki na błędnych danych//. Nie prawda. W czasie pierwszej ekspedycji zostały zajęte przez wojska rzymskie obszary Moraw. Rzymianie podbili i uzależnili od siebie Kotynów (172r.). W 177 r. rozpoczęła się Expedicio Germanica secundo w trakcie której Kwadowie zostali odepchnięci od możliwości osiedlenia się nad środkową Łabą. Teren ten miał być początkiem planowanych przez cesarza Aureliusza nowych prowincji Markomanii i Sarmacji. To w czasie tej drugiej Ekspedycji Germańskiej Rzymianie pod dowództwem Marka Waleriusza Maksymiusza walczyli z Kwadamii i ich zwyciężyli w decydującej bitwie pod Laugaricio (niedaleko współczesnego Trenczyna na Słowacji). I to WG nazywasz brakiem orientacji i marnowaniem czasu przez Rzymian, bo się rzekomo opierali na złych danych Ptolemeusza? Nie sądzę, że te dane w ogóle do czegoś im były potrzebne. Kolejne wydarzenia świadczą, że fantazje opowiadasz, bo Rzymianie na zwycięstwie tym nie poprzestali i ścigali uciekających na zachód Kwadów na zachód w głąb Wielkiej Germanii, gdzie prefekt Tarruntenus Paternus pobił ich kolejny raz i odniósł decydujące zwycięstwo.Wkrótce cesarz zmarł, a jego następca nie kontynuował tych pomysłów tworzenia nowych prowincji. Nie ma mowy o jakiś błędach, bo Rzymianie nie wiedzieli gdzie idą i gdzie dotarli. Akurat o trzeciej wojnie markomańskiej, którą nazywasz Ekspedycją Burską niewiele wiadomo oprócz imion generałów rzymskich i tego, że następca Aureliusza, którym był jego syn, ogłosił się w połowie 182 r. „ Germanicus Maximus ” .
PolubieniePolubienie
Ta trzecia kampania świadczy, że druga zakończyła się realizacją założonych celów?
Jeśli chodziło o to, żeby 40 tys. Rzymian ganiało Kwadów… Zwycięstwo na miarę supermocarstwa.
PolubieniePolubienie
@WG Jak to chcesz zmienić w klęski, to nie wiem. W drugiej ekspedycji Rzymianie w dwóch bitwach odnieśli dwa decydujące zwycięstwa nad Kwadami, jedno pod dowództwem Marka Waleriusza Maksymiusza pod Laugaricio na Słowacji. W drugiej bitwie prefekt Tarruntenus Paternus kolejny raz pokonał działających wspólne Kwadów, Markomanów, Roksolan i Jazygów zagarniając przy okazji 40 tys. jeńców. Z tego widać, że Rzymianie skutecznie //ganiali Kwadów//. Kilka miesięcy później Vetio Sabiniano rozbił bunt wolnych Daków. Ja bym nie mieszał do tego błędów Ptolemeusza 🙂
PolubieniePolubienie
@Stud. Nie do końca jest tak, że wojny markomańskie były sukcesem Rzymian. W 170r. wojska rzymskie poniosły klęskę tracąc 20 tys. żołnierzy. W 179 i 1980. Zwycięstwa nie były wystarczające, żeby powiększyć imperium. Od tej pory Rzym bronił się na Dunaju. Potem było już tylko gorzej.
PolubieniePolubienie
@O Zgoda, bo historia Rzymu nie skończyła się na wojnach markomańskich. Później było różnie, ale wtedy w 180r. nie było wątpliwości kto wygrał. Rzymianie
PolubieniePolubienie
Nie wiem dlaczego zapomniano tutaj o waznej dla Polski mapie Ptolemeusza.
Polska posiada mape Germanii Ptolemeusza [jedna z paru kopii] wykonana przez wloskich kartografow w 1467 r., ktora zostala podarowana kanclerzowi Janowi Zamoyskiemu przez papieza Grzegorza XIII i jest obecnie w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie;
https://culture.pl/pl/wydarzenie/jacek-dehnel-i-renesansowa-kartografia
Niemcy maja tez kopie tej mapy, niemiecki SPIEGEL okresla ta mape jako bardzo dobra;
http://www.spiegel.de/international/zeitgeist/mapping-ancient-germania-berlin-researchers-crack-the-ptolemy-code-a-720513.html
Na mapie, idac od poludnia na polnoc jest kilka miejscowosci lezacych w odleglosciach
okolo 100 km jedna od drugiej, co wskazuje, ze sa to miejscowosci wytyczajace
szlak handlowy, gdyz ok. 100 km pokonywali starozytni kupcy w ciagu dnia, w okresie letnim.
W podobnych odleglosciach byly rozmieszczone stacje wzdluz glownych drog Imperium Rzymskiego.
Miejscowosci/stacje o ktorych pisze i ktore odnotowal Ptolemeusz, byly nazywane w zargonie kupieckim skladajacym sie ze slow celtyckich, slowianskich, greckich i lacinskich, ktore nie mialy duzo wspolnego z klasyczna greka, lacina czy obecnym j. polskim.
1. Corrodunum – wg mnie Corvo-dunum [lacina + celtycki] czyli Kruka-miasto, to obecnie Krakow. Niektore „zródla” uzywaja tez nazwy Carrodunum, co mozna tlumaczyc jako Wozów-miasto. Przeczy temu nazwa pobliskiego plemienia „ius burgi”, czyli „prawnie (podlegajace)zamkowi”, ktore w opisie Sarmacji Ptolemeusza jest znieksztalconym zapisem plemienia (G)avrini= Gawronowie.
Z zapisu Ptolemeusza wynika, ze Corvodunum/Krakow byl miastem wokol zamku.
2. Na polnoc od Corvodunum = Krakowa, jest Arsemu z kreska nad „u”, czyli Arsemum.
Jest to niby lacinsko-celtycka nazwa „arce – mum” = „zamkowe-miejsce” odpowiadajace Zamkowi
w Olsztynie kolo Czestochowy.
3. Nastepna miejscowosc to Calisia = Kalisz. Przyjmuje sie, ze ta slowianska nazwa mogla powstac od slowa „kał” czyli mokradlo, bagno, najwczesniej w VI-VII wieku po przybyciu Slowian z bagien Prypeci. Generalnie miast nie budowano sie na bagnach.
Ja uwazam, ze ta slowianska osada ! powstala o wiele wczesniej !, niz to odnotowal Ptolemeusz.
Nazwa sklada sie z dwoch slowianskich slow „kal” = twarda, kamienista i „ispa/isia ” – wyspa.
„Kal” – jest w staropolskim slowie „kalenica” = szczytowa partia strzechy utwardzana glina,
ulubione miejsce bocianow do zakladania gniazd. Wsrod mokradel Prosny mogl byc polodowcowy „oz” = pagór piaszczysto-zwirowy, ktory jako wyspa wsrod mokradel byl idealnym miejscem na osade.
4. Nastepna miejscowosc to Setidava” lub … Getidava. Wedlug mnie jest to stacja kupiecka … w Poznaniu.
Na stronie;
https://en.wikipedia.org/wiki/Setidava
jest zapis; Ptolemy’s manuscript also included the variant spelling Getidava.
Getidava [celtycki]to „Getow – miejsce/stacja”, czyli Geti/Giece, pochodzacy z wybrzeza Morza Czarnego przy ujsciu Dunaju byli zalozycielami na tej stacji.
Giec to juz polskie nazwisko i rzeczywiscie to nazwisko wystepuje w Poznaniu i rejonie Poznania,;
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndistr?nazwisko=Giec
Stacja ta byla wielkim wezlem handlowym na skrzyzowaniu ze szlakiem wschodnio-zachodnim,
od Pruszkowa do Colancorum = „Kolankowe-miejsce”-nazwa slowiansko-celtycka, czyli dzisiejsze Slubice [jeszcze dzis na mapie satelitarnej widac „kolanko” Odry w Slubicach]. Ta stacja handlowa byla kilkaset lat przed Ptolemeuszem miejscem spotkań, poznań roznych ludzi i wsrod ludnosci slowianskiej zwana byla jako … Poznań.
5. Nastepna stacja kupiecka to „estualis.”, wedlug mnie jest to lacinska nazwa „estuarium” = ujscia rzeki do morza lub do innej rzeki. Dokladnie.. ale juz po polsku/slowiansku jest to obecne miasto .. Ujście, lezace u ujścia Gwdy do Noteci.
6. Bardziej na polnoc od „estualis” = Ujścia , juz w wiekszej odleglosci niz 100 km, jest „sturgium”
[prawdopodobnie podstacja pomiedzy „estualis” i „sturgium” byl Czluchow}.
Wedlug mnie nazwa osady pochodzi od greckiej i lacinskiej nazwy ryby „sturgeon” = jesiotr. Mogla ta miejscowosc nazywac sie … Jesiotrowo w czasach przed Ptolemeuszem, a jej polozenie blisko rzeki Leby potwierdza taka mozliwosc. Sturgium/Jesiotrowo to miejscowosc, w ktorej chyba konczyl lub zaczynal sie polski Szlak Bursztynowy i moze to byla obecna miejscowosc…. Czarnówko;
https://www.okruch-zlota.eu/informacje-ogolne/najwieksza-nekropolia-w-europie-srodkowej-czarnowko-gm-nowa-wies-leborska/
Przytoczylem opis Szlaku Bursztynowego wg Ptolemeusza, ktorego przebieg przez Polske jest zdecydowanie inny, niz przebieg Amber Road przez Polska, ktory ustalil historyk J.Wielowiejaski z uczonymi niemieckimi;
O drugim waznym Szlaku Wislanym wg Ptolemeusza napisalem w blogu o Sarmacji [w polowie strony], dziekujac Grzegorzowi J. za linki;
Wladyslaw Moskal – 25 lipca 2019 o 04:37 @ Grzegorz J,
Wielkie dzieki za link do przegladu map.
PolubieniePolubienie
Nie odczytalem wszystkic nazw miejscowosci wymienionych przez Ptolemeusza.
Z mapy wynika, ze szlak handlowy z Getidavy=Poznania biegl przez Szczecin do Wolina;
1.„viruru”, a po uwzlednieniu kropki, jako oznaczenia skrotu, jest „virurium”.
W j. lacinskim „vi + rurium”, to „siła + kraj/kraina”, zatem mozna to
„przetlumaczyc” na obecny literacki jezyk polski jako; „szczytny/silny tej
krainy gród”. Prapolacy mieli tendencje do skrótów, z „kraków gród”
zostal Krakow, ze Stanislawa powstal skrót Stach, wiec mozna przyjac ze
lacinska nazwa „virurium” to owczesna nazwa Szczecina.
2. „burituium” czyli w lacinie „bur-it-uium”, a po polsku „ale to powódź” mozna
wspolczesnie okreslic jako zwrot „bywa tu powódź””, ktory mozna wiazac z Wolinem.
3. Nad brzegiem Baltyku w okolicy Miastka jest „rugium” chyba „swiatynia”, podobna do swiatyni na wyspie Rugii. W 2017 r. policja odzyskala „skarb z Miastka”, ktory wiaze z darami wotywnymi dla tej swiatyni;
http://trojmiasto.wyborcza.pl/trojmiasto/7,35612,22109167,policja-odzyskala-drogocenne-skarby-z-epoki-zelaza-to-unikat.html
4.”asuiturgius moss” i „limosaleum”.
„Asuiturgius moss” na mapie, to wielka „plama” odpowiadajaca dzisiejszej dolinie Odry. Nazwanie „asui-tur-gius moss”, w vulgar latin=zargonie kupcow znaczy „to tu jest-tur-królestwo mchy” czyli wzdluz Odry .. „sa tu mokradla/mchy gdzie króluje tur”.
Nad „mokradlami gdzie króluje tur” jest stacja kupiecka nazwana „Limosaleum”, czyli w zargonie kupcow „szlam solny”, a faktycznie
drobnoziarnista sól, ktora handlowano na tej stacji. Polscy archeolodzy wiedza, ze w starozytnym okresie sol produkowano z solanek w rejonie Inowroclawia;
https://archeowiesci.pl/2011/02/28/starozytne-teznie-z-inowroclawia/
a obecnie jeszcze „wybiera sie krysztalki soli” z solanki w Ciechocinku;
http://zdroj.ciechocinek.pl/2017/10/22/warzelnia-soli-w-ciechocinku-ma-185-lat-jak-dziala-ta-niezwykla-fabryka/
Taka stacja z dronoziarnsta sola mogla byc co roku w innym miejscu – tam gdzie lokalnie prowadzono jesienia uboj bydla i solono duze ilosci miesa, transportowanego przez zime Szlakiem Bursztynowo-Handlowym do obozow rzymskich legionow nad Dunajem i dalej do Imperium Rzymskiego.
W Vindobona = Wiedniu, stacjonowaly kohorty jazdy rzymskiej, a pozniej XIII Legio Gemina, w pobliskim Carnuntum i Gerulata = Bratyslawa, stacjonowal XV Legio Apollinaris. Kazdy legion to okolo 10 – 15 tysiecy legionistow
i okolo 2-3 razy wiecej wspierajacych legionistow roznych sluzb oraz ludzi zyjacych w poblizu fortow.
Wszyscy musieli cos jesc, a korzystali z tego Pra-Polacy zyjacy wzdluz szlaku biegnacego przez ich ziemie. Warto o tym wiecej napisac.
O szlaku handlowym „singone” – „lugidinum” i nazwach innych osad napisze pozniej.
PolubieniePolubienie
Tu jest wydaje mi się potwierdzenie
Kujawy:
https://superhistoria.pl/starozytnosc/63019/nasz-wywiad-rzymianie-na-kujawach-sensacja-w-polskiej-archeologii.html
http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news%2C29296%2Carcheolog-mamy-dowody-na-obecnosc-rzymskich-legionistow-na-terenie-polski
Okolice Leszna:
http://www.poselska.nazwa.pl/wieczorna2/historia-starozytna/rzymianie-w-polsce-oboz-legionow-rzymskich-w-leucaristo-kolo-leszna
PolubieniePolubienie
Celtowie, czy rzymscy legionisci?
http://www.kalisz.info/celtowie-na-szlaku-bursztynowym.html
Tutaj Oledzki pisze o Celtach, a nie o rzymskich legionistach;
https://www.academia.edu/35497955/Celtowie_w_mi%C4%99dzyrzeczu_Prosny_i_Warty_u_schy%C5%82ku_epoki_La_T%C3%A8ne
Leucaristo koło Leszna ?? – raczej nie !!!
Miejscowosc „leucaristugium” lezy (okolo 200 km) na zachod od Zamku w Olsztynie i od Kalisza.
„Leu-car-is-tug-ium” [wg polskiej mapy] – w slangu kupieckim sa to slowa lacinsko-grecko-celtyckie i ja je tlumacze tak; „odjezdzajace – wozy -sa – holowane – stad”, zatem jest to stacja w .. Opolu lub w poblizu Opola, na podmoklym terenie blisko Odry.
A pobliskie ” gudorgium „, to obecny … Wroclaw.
PolubieniePolubienie
//„Leu-car-is-tug-ium” [wg polskiej mapy] – w slangu kupieckim sa to slowa lacinsko-grecko-celtyckie i ja je tlumacze tak; „odjezdzajace – wozy -sa – holowane – stad”, zatem jest to stacja w .. Opolu lub w poblizu Opola, na podmoklym terenie blisko Odry//. Do tego jest przekaz z którego wiadomo, że wymieniane Laugaritiu w czasie wojny sarmackiej to była baza rzymska organizowana przez Marcusa Valerianusa Maximianusu, ówcześnie gubernatora prowincji Marcomania lub Sarmatia. Nazwa może znaczyć mniejszy skład, lub tańszy skład, lub po prostu miejsce gdzie jest tanio. Mogła być w okolicach Leszna, na co mają wskazywać koordynaty https://www.google.com/maps/d/viewer?ie=UTF8&msa=0&t=p&ll=51.51558001270092%2C17.33642603124997&spn=3.641798%2C4.669189&z=7&source=embed&mid=1ZN9NsjiMhQ8HswqA79W2Un6p6OI
PolubieniePolubienie
Leszno ma 51°50′45″N, 16°34′50″E a Opole 50°39′53″N 17°55′37″E . Jakie ma Laugaritiu albo Leu-car-is-tug-ium,ktoś wie?
PolubieniePolubienie
Z tego co jest to Λευκάριστος Leucaristus 41*45 E 52*40′ N według współrzędnych Ptolemeusza, którego południk 0 jest na wschód od obecnego południka w Greenwich (jest w tabelce http://penelope.uchicago.edu/Thayer/E/Gazetteer/Periods/Roman/_Texts/Ptolemy/2/10.html)
Czyli obecnie po przeliczeniu Leucaristus by miało
ok. 21* 50’E, 52 *40’ N
https://en.wikipedia.org/wiki/Prime_meridian
PolubieniePolubienie
@Wojciech
A nie powinniśmy wziąć poprawki na to że Włochy i Dania wyginają się na wschód i także obszar pomiędzy Danią i Włochami również może być rozciągnięty na wschód? Skąd taki skok między Redintunium a Bicurgium? Więc cała Germania powinna pójść na zachód, zabierając ze sobą Leucaristus na Połabie.
PolubieniePolubienie
Dzięki. Z tego jakby się trzymać tych współrzędnych Leucaristus wypada gdzieś na Mazowszu w okolicach na wschód od Warszawy w kierunku Bugu, niedaleko Broku. Pasuje, obóz w czasie wojny sarmackiej 🙂
PolubieniePolubienie
O tym, że mapa powinna uwzględniać to co piszesz wypowiedzieli się wszyscy święci. Czytałem. Faktycznie nikt nie powiedział jak ta korekta powinna wyglądać . Leucaristus 41*45 E 52*40 N według Ptolemeusza, a @ślusarz / Włochy i Dania wyginają się na wschód i także obszar pomiędzy Danią i Włochami/. Zgoda, bo to wygięcie widać. Jakby to wyprostować, jakie współrzędne obecnie powinny być? Z prostego przeliczenia wychodzi ok. 21* 50’E, 52 *40’ N. Szerokość powinna być podobna jak u Ptolemeusza. Może też nie, bo Ptolemeusz nie brał prawdziwych wymiarów kuli ziemskiej.
PolubieniePolubienie
Nie chciałbym przeszkadzać w rozważaniach.
Podpowiem jedynie, że szerokości dla Germanii i Sarmacji są przeszacowane. Wynika to z zawyżenia szerokości ujścia Borystenesu (48°30) o min. 2 stopnie.
Dla obszaru rzymskiego tego przesunięcia nie ma. Ale linia brzegowa Galii i Germanii musiały się spotkać. Dlatego nie ma jednej miary szerokości dla całej Germanii.
Ale Leukaristos to tylko 10 minut na północ od szerokości źródeł Wisły (i 2°20 na zachód od nich)
PolubieniePolubienie
Widać rzeczywiście, że //szerokości dla Germanii i Sarmacji są przeszacowane. Wynika to z zawyżenia szerokości ujścia Borystenesu (48°30) o min. 2 stopnie//,a rzecz dotyczy Borystenesu, czyli Dniepru. Opisywał go historyk grecki Herodot (ok. 445 r. p.n.e.), pisząc o nim jako o największej rzece na świecie po Nilu i Dunaju. Jego ujście było doskonale znane Grekom bo ten obszar był miejscem ich kolonizacji. Tam od VII w.pne. była kolonia Miletu. Wiedza o tym miejscu była doskonała, a mimo to koordynaty na mapie Ptolemeusza są złe. To co napisałem, że gdyby przyjąć przeliczenie na współczesne to Leucaristus powinno być na 21* 50’E, 52 *40’. To teraz gdzie to było na prawdę: dzisiejsze Opole, Leszno, Brok? Retoryka, może nie. Właściwie zostaje mapa WG, bardziej logiczna niż to co pokazują Niemcy na swojej mapie. I o to chodzi.
PolubieniePolubienie
Nie ma na mapach Ptolemeusza nazwy „LAUGARICI”. Napis na skale zamkowej w Trenczynie;
https://sk.wikipedia.org/wiki/R%C3%ADmsky_n%C3%A1pis_v_Tren%C4%8D%C3%ADne
wykonali rzymscy legionisci w 171 roku, a Ptolemeusz swoje Geografie napisal okolo 40 lat wczesniej.
Jestem w szoku, .. czy mozna przenosic ?? skale zamkowa z Trenczyna na Slowacji pod Leszno, aby udowodnic, ze oddzial rzymskich legionistow stacjonowal nie w Trenczynie, a w Lesznie ?.
Pomagaja w tym koordynaty?
Wedlug mnie w nazwie „Lauga-rici”, jest zapisana, ale w vulgar latin celtycka nazwa „swietego miejsca boga Luga” na wzgorzu, na ktorym … 900 lat pozniej, w 1067 r wybudowano zamek;
https://sk.wikipedia.org/wiki/R%C3%ADmsky_n%C3%A1pis_v_Tren%C4%8D%C3%ADne
Lauga – to znieksztalcona nazwa celtyckiego boga Lug, którego imię oznacza „lśniący”, był także celtyckim bogiem słońca. Był bogiem-patronem miejscowości Lugdunum (obecnie jest to Lyon, we Francji),
– rici – w j. galijskim (= celtyckim) rit = rytuał, obrzęd.
Legionisci wybrali widoczna z daleka skale, aby umiescic napis, wiedzac, ze na szczycie byla swiatynia Celtow. Nie byla to nazwa miejscowosci, chociaz kolo tego miejsca mogl przebiegac szlak handlowy z Wiednia/Bratyslawy do Krakowa. Prawda jest co pisza Slowacy, ze jest to najdalej wysuniete miejsce na polnoc od Dunaju, gdzie dotarli rzymscy legionisci.
PolubieniePolubienie
@Władysław Moskal, @Wojciech Leszno jest brane pod uwagę, dlatego że znaleziono w okolicach Leszna obóz z czasów rzymskich, określany też jako kupiecki lub handlowy. Wobec planów Marka Aureliusza i współcesarza Kommodusa miały być tworzone nowe prowincje: Sarmacja i Markomania. Nie chodzi o to, że generał M. Valesius Maximianus był w Trenczynie, tylko o to, że ustanowił obóz w okolicach Leszna. Takich obozów w regionie etnograficznym Germania Magna było wiele i były używane przez żołnierzy w okresie nawet do kilku lat. Obszar nad Odrą był w zainteresowaniu Rzymian również ze względna tamtejszą wielką produkcję żelaza. WspółrzędneLeucaristus 41°45 E 52°40 N są bardzo dalekie od Trenczyna, który ma szerokość geograficzną 48°53′31″N. Różnica 3 stopni jest bardzo duża.
PolubieniePolubienie
Nic nie ujmując temu, że może Leszno to Leucaristus, to prawda jest też taka, że Ptolemeusz przeskalował koordynaty, aby dopasować je do liczby 180 000 stadionów dla obwodu ziemi, którą opisał jako „ogólny konsensus”. Nie przyjął dobrych obliczeń Eratostenesa dla obwodu Ziemi na 252 000 stadionów.
PolubieniePolubienie
@Grzegorz J.
sprawdzilem podane informacje wpisujac w wyszukiwarke;
M. Valesius Maximianus obóz w okolicach Leszna
PolubieniePolubienie
Powinno być Marcus Valerius Maximianus. W Lesznie znaleziono jeszcze przez Niemców obóz z czasów rzymskich, identyfikowany z kupieckim lub handlowym, w okolicach Leszna. Obecnie trwają prace nad odnalezieniem dokumentacji prowadzonych tam wykopalisk.
PolubieniePolubienie
@Stud. Dzieki za poprawkę Velerius a nie Valevius.
PolubieniePolubienie
@Władysław Moskal. Można zajrzeć tu, co już wcześniej podawałem http://www.poselska.nazwa.pl/wieczorna2/historia-starozytna/rzymianie-w-polsce-oboz-legionow-rzymskich-w-leucaristo-kolo-leszna
PolubieniePolubienie
Uzupelnienie mojego wpisu z 10 wrzesnia.
Szlak opisany przez Ptolemeusza byl w znacznej mierze uzywany zima i Brama Morawska pozwalala na to bardziej niz rejon Klodzka, a sugerowany szlak wodny przez niektorych, to .. gdybanie. Chociaz Szlakiem Wislanym i Sanem transportowano bron z Pruszkowa na poludnie.
Zboze do Imperium dostarczala Afryka, ziemie obecnej Polski dostarczaly zywnosci.
Ze skor bydla wyrabiano sakwy, czyli worki podrozne dla kupcow [bursztyn i.t.p.] i dla .. rzymskich legionistow, np dla przewozu narzedzi, zywnosci na mulach. Takze sakwy do przewozu soli, ktore zapobiegaly zbrylaniu soli w wilgotne dni.
Potwierdza to rozmieszczenie w rejonie Poznania sarozytnego, slowianskiego nazwania/nazwiska Sakwa = producenta sakw;
https://forebears.io/surnames/sakwa
W Polsce mamy nazwiska wniesione przez celtycko-slowianskie plemie Boji, znanego Rzymianom takze z hodowli bydla.
Sa to nazwiska pasterzy/straznikow; Wardenga, Wardyga, Wardega i najmlodsze Wardęga, ktore powstaly od slowa „wardenga”
czyli bydlo, wg prof. J.Zaka raczej rasy miesnej.
https://forebears.io/surnames/wardenga
https://forebears.io/surnames/wardęga
Od celtycko-slowianskiego slowa „skot” – bydlo rogate i pastwisko dla bydla, ale rasy raczej mlecznej, powstaly nazwania/nazwiska pasterzy
lub przetworcow mleka jak Skotniczy w rejonie Krakowa, Skotnik w rejonie Opola oraz nazwiska Skotarczak i Skotarek w rejonie
Poznania i Biskupina !!!.
https://forebears.io/surnames/skotarczak
https://forebears.io/surnames/skotarek
Dodam, ze w Polsce 28 miejscowosci ma nazwe Skotniki, czyli nazwe miejsca gdzie hodowano bydlo i produkowano mleko,
takze maslo i sery – moze kiedys solone maslo i podsuszone sery robiono dla rzymskich legionistow ?.
Oprocz bursztynu, dowoz ze „sturgium”=Jesiotrowa kolo Leborka kawioru, wedzonych i podsuszonych jesiotrow w czasie zimy do Rzymu byl
byl poplatnym zajeciem;
„In homes of wealthy Roman patricians sturgeon fillets were served on golden plates, decorated with fresh flowers.”
W domach bogatych rzymskich patrycjuszy filety z jesiotra i kawior były podawane [przy muzyce !] na złotych talerzach ozdobionych świeżymi kwiatami;
http://khancaviar.eu/index.php/en/other-delicacies/product/view/35/15
Nie tylko rzymski, bogaty patrycjat byl lakomy na wedzona rybe ! Ryba byla tez urozmaiceniem w wyzywieniu legionistow rzymskich.
PolubieniePolubienie
//Zboze do Imperium dostarczala Afryka, ziemie obecnej Polski dostarczaly żywności// Zboże to nie żywność? 🙂 //sugerowany szlak wodny przez niektorych, to .. gdybanie. Chociaz Szlakiem Wislanym i Sanem transportowano bron z Pruszkowa na poludnie//. Niektórzy sugerują, że nie tylko Wisła była częścią szlaku bursztynowego, ale też i Bug.
http://rcin.org.pl/Content/37500/WA308_40773_P319_Z-BADAN-NAD-MONETA_I.pdf
i za O biorę http://www.bursztynowyszlak.com/szlak.html, tylko nie wiem skąd informacja , że Szlakiem Wislanym i Sanem transportowano bron z Pruszkowa na poludnie. Pod prąd?
PolubieniePolubienie
Transport wodny może być ciągnięty przez zaprzęg z brzegu
PolubieniePolubienie
@ Jan z K. …Pod prąd?
Mozna pod prad – lodzia lub statkiem wioslowym !
W rejonie Rozwadowa [w Charzewicach] przypadkowo w 1932 odkryto 3 kurhany dackich dostojnikow.
Jeden z nich byl kurchanem posiadacza dzirytu ze srebrna inkrustacja nazwaniu/nazwisku Krus, a dziryt z zadziorem byl uzywany do polownia na tury, obok jest wioska Turbia [= ostoja tura].
Nazwisko Krus przetrwalo w Polsce w rejonie Olkusza – gdzie eksploatowano rudy olowiowo-srebrne;
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndistr?nazwisko=krus
Majacy swoje siedziby w dorzeczu Sanu Dece, czlonkowie macierzystego plemienia krola Dakow Decebala;
http://nlp.actaforte.pl:8080/Nomina/Ndistr?nazwisko=Dec
budowali lodzie lub male rzeczne statki wioslowe, znane im z Dunaju i mogly byc one podobne do lodzi rzymskich typu „liburna” uzywanych przez Rzymian i przedstawionych na kolumnie cesarza Trajana.
Zakonczeniem belki lodzi/statku wioslowego plywajacego po Wisle i Sanie, nalezacego do lokalnych dostojnikow i przewozacego takze bron z Mazowieckiego i Swietokrzyskiego Centrum Metalurgicznego, mogla byc … glowa tura.
W Radymnie w 1826 r. z Sanu wyciagnieto srebrna „glowe byka” i sa o tym znalezisku informacje archeologow prof. M.Parczewskigo i dr Tomasza Bochnaka.
Taki statek mogl dotrzec w gore Sanu z transportem broni w kierunku Przeleczy Dukielskiej, ale San byl kiedys nieprzewidywalna rzeka. Zmyl wies Zaosice kolo Niska, wyprostowal swoj bieg i zniklo jezioro w Jastkowicach, zmienil tez swoje ujscie do Wisly kolo Sandomierza.
W rejonie Radymna moglo dojsc do gwaltownej powodzi, statek zostal zatopiony i zamulony, a gdy San ponownie zmienil bieg, przypadkowo odkryto pozostalosci tego statku w postaci „glowy byka”. Rogi byka/tura byly zakonczone kulami, aby nie doszlo do obrazen zalogi/wioslarzy statku.
PolubieniePolubienie
@Władysław Moskal //sugerowany szlak wodny przez niektorych, to .. gdybanie. Chociaz Szlakiem Wislanym i Sanem transportowano bron z Pruszkowa na poludnie// i jak //budowali lodzie lub male rzeczne statki wioslowe, znane im z Dunaju i mogly byc one podobne do lodzi rzymskich typu „liburna” uzywanych przez Rzymian i przedstawionych na kolumnie cesarza Trajana// – potwierdzasz wykorzystanie rzek (Sanu) do transportu w górę i dół, tak jak robili to wolni Dakowie. Skarby rzymskie nad Sanem i Wisłą (jest ich tutaj najwięcej w porównaniu z resztą Polski) pokazują, że i San i Wisła były w zasięgu handlu z Rzymem i Grecją .
PolubieniePolubienie
Ꮤhat’s up friends, how is all, and what you ᴡoսld like to say on the topic of this paraɡraph, in my view its actually
awesome in favor of me.
PolubieniePolubienie
O mapie. Niedawno przejeżdżałem przez Ziemię Łomżyńską. Krajobraz jak na Podkarpaciu. Takie wrażenie jak w krajobrazie gór niskich na dużym obszarze. Niestety nie zrobiłem zdjęć. Odpowiada to miej więcej umieszczeniu Gór Wenedzkich,może powinny być nieco na prawo na tej mapie.
PolubieniePolubienie
Mnie bardziej przypomina ten krajobraz Bieszczady. Ale coś w tym jest i odpowiada to położeniu Gór Wenedzkich
PolubieniePolubienie
U Ptolemeusza góry to są też wyżyny. Dotyczy to zwłaszcza Sarmacji Europejskiej.
Przy czym te wenedzkie góry to jest akurat przypadek dość szczególny. W sekcji o Sarmacji wskazałem na to we wpisie z 27 lipca. Gdyż zarówno logika tekstu, jak i podana długość nakazywałyby odnosić tę nazwę do Karpat Zachodnich (długość wskazuje Beskid Niski). A tych właśnie gór u Ptolemeusza brakuje.
Wcześniej wziąłem to za ewidentne zepsucie tekstu przez kopistę. Teraz biorę też pod uwagę, że Ptolemeusz sam poprawił mapę Marinosa z Tyru. Bo wskazując Wenedów jako lud wzdłuż Zatoki Wenedzkiej, mógł uznać, że góry Wenedów powinny być bliżej Zatoki. To jednak jest tylko moje przypuszczenie, którego nie udowodnię. Gdyż praktycznie wszystko, co wiadomo o Marinosie, wiadomo od Ptolemeusza.
Naturalnie wszystko napisane powyżej w niczym nie ujmuje pięknu łomżyńskiego krajobrazu 😀
PolubieniePolubienie
No właśnie, a co z Bieszczadami i całymi Beskidami. Na mapie ich nie ma
PolubieniePolubienie
No właśnie. Zgodnie z twierdzeniem Ptolemeusza o nieprzerwanym paśmie gór, w Germanii są wskazane pasma, począwszy od Alp do Wisły. W części sarmackiej jest już jednak przerwa do góry Peuki, której koordynaty wskazują na ukraińską część Bieszczadów.
Beskidów więc brakuje. Za to są te góry Wenedów na północ od przerwy. Dlatego uzasadnione jest stwierdzenie, że w przypadku tych gór szerokość geograficzna została zapisana błędnie (celowo bądź nie).
PolubieniePolubienie
WG. Nie wiem jak to interpretować, bo myślałem, że to co narysowałeś na mapie dotyczy autentycznych przekazów i mnie się wydawało, że krajobraz i miejsce mogą odpowiadać Ziemi Łomżyńskiej. To znaczy, że dałeś Góry Wenedzkie na górę mapy, bo sądzisz, że szerokość geograficzna tych gór źle została zapisana przez Ptolemeusza i że pomyślałeś iż góry Wenedów powinny być bliżej Zatoki. Tak zrozumiałem
PolubieniePolubienie
Według mnie WG wyrysował niezłą i czytelną mapkę. Akurat Góry Wenedzkie różnie, różni umieszczają. Można znaleźć gdzie indziej, że kojarzą się z Górami Świętokrzyskimi, albo Karpatami. Jest wersja, że odpowiadają one pagórom Pojezierza Mazurskiego. Z Klaudiusza Ptolemeusza można odczytać ‘Z mniejszych zaś ludów siedzą w Sarmacji Gytonowie koło rzeki Wistula, poniżej Wenedów (…) Bardziej ku wschodowi od wymienionych siedzą poniżej Wenedów: Galindowie, Sudinowie i Stawanowie aż do Alanów’. Inaczej jest u WG: Gytonowie są na zachód od Wenedów. Tu bym się zastanowił.
Jordanes podał „Ujęta w sieć tych rzek (Tisa, Danubius i Aluta) leży Dacja, którą osłaniają na kształt wieńca strome Alpy (tu: Karpaty). Wzdłuż ich lewego skłonu, który zwraca się w kierunku północnym, od źródeł rzeki Vistuli na niezmierzonych przestrzeniach usadowiło się ludne plemię Wenetów’.
Według tego Wenedowie żyli na północ od Karpat, od źródeł Wisły i to właśnie Karpaty mogą być górami Wenedzkimi. Tak w skrócie. MM twoja Ziemia Łomżyńska, też nie jest złym pomysłem. Oddziela to co w czasach Jordanesa można by zaliczyć do dziedziny Bałtów. Problem jest opisu położenia Wenedów u Ptolemeusza Tacyta.
PolubieniePolubienie
@Radosław
Chciałbym tylko przypomnieć że góry wenedzkie mają mają szerokość geogr. 55° a ujścia Vistuli i Chronosu 56°. Góra Karpates ma szerokość geogr. 48°30.
Góry wenedzkie ewidetnie są na północy, Na Pomorzu, pomiędzy Vistulą (Odrą) a Chronosem (WIsłą) znajduje się wiele gór, np góry Szybskie.
Rozumiem Ptolemeusza w ten sposób, że Wenedowie pomorscy są „Wielkimi Wenedami” a plemiona wymienione poniżej (Gythones, bez Finnoi bo to zachodni Hunowie/Funowie, Soulanes, Frougoundiones, Avarenoi, Ombrones, Anartophraktoi, Bourgiones, Arsietai, Sabokoi, Piengitai, Biessoi) to mniejsze plemiona Wenedzkie i tych wszystkich Jordanes nazywa Wenetami, nie odnosi się on zaś jedynie do Wenedów umieszczonych nad Oceanem Sarmackim przez Ptolemeusza. Sclavinowie u Jordanesa sięgają od jeziora Musianus (Bodensee) do Vistuli (Odry) – są to Słowianie południowi, a Veneti Jordanesa są od źródeł Vistuli (Odry) do północy Polski, bo Ermanaric po walce z Herulami (Hobolanami, choć Jordanes błędnie miesza ich z Herulami wschodnimi) walczy z Venetami i przegrywa. Podobnie Goci pod wodzą Filimera mieli walczyć ze Spalami niedługo po wkroczeniu do Scytii. Moim zdaniem Goci nie wkraczali do Scytii dwa razy, lecz jest to jedno i to same wydarzenie, inwazja Ermanarica z Danii na ziemie polskie, mająca miejsce w IV wieku, wcześniej zaś żadnych Gotów w Polsce nie było (Gythoni, Gothones to nie Goci lecz słowiańscy Choćkowie, odróżnani przez Widsith od Gotów jako Hocingi). Filimer to jakiś władca słowiańskich Choćków.
PolubieniePolubienie
@ Ślusarz Szybskie Góry, to Skibska Góra na Pojezierzu Bytowskim według nazewnictwa obecnego ? //inwazja Ermanarica z Danii na ziemie polskie, mająca miejsce w IV wieku, wcześniej zaś żadnych Gotów w Polsce nie było (Gythoni, Gothones to nie Goci lecz słowiańscy Choćkowie, odróżnani przez Widsith od Gotów jako Hocingi). Filimer to jakiś władca słowiańskich Choćków// – by pasowało: zamiana G na H.
PolubieniePolubienie
WG Bym przeoczył, pojawiła się nowa mapka. Teraz lepiej widać. Ptolemeusz ,,Avarini (gr. αὒαρποι) w miejscu gdzie wypływa Wisła”, a u ciebie są oni nad Sanem
PolubieniePolubienie
Powiedzmy, że żyli nad dolną Wisłą.
No niestety, w przypadku tej części Sarmacji nie ma precyzyjnych kryteriów. Wskazanie źródeł Wisły pozwala przyjąć, że chodzi o społeczność, która żyła na północ od polskich Karpat. A reszta jest kwestią, jak określimy relację między tym „mniejszym ludem” a wielkim ludem Wenedów „wzdłuż Zatoki Wenedzkiej”. A jedyne, co stanowi ograniczenie, to Phrungundines też gdzieś nad Wisłą oraz Igyliones i Kostobokowie, którzy żyli między Wenedami i górą Peuke (jej koordynaty wskazują na ukraińską część Bieszczadów).
Jest to więc kwestia pewnej dowolności, która pozostawia do podziału całkiem sporą część Polski w oparciu o kryterium „wielcy i mniejsi”.
Można by to ewentualnie zweryfikować np. na podstawie mapy osadnictwa z I połowy II wieku, która wskazywałaby pas „ziemi niczyjej” w tej części Polski.
Innymi słowy; informacje, które pozwalają zastosować jakieś bardziej szczegółowe kryteria dla osadnictwa w szeroko pojętej Małopolsce, są mile widziane.
PolubieniePolubienie
WG
Ja ci po prostu radzę skorygować błąd, bo jest on duży i przesunąć Avairinów, tam gdzie wskazywał ich Ptolemeusz. Wyczytałem, że że podstawą tego etnonimu mogła być prasłowiańska osnowa *Avarin -> (J)avorin- od dendronimu *(j)avor-. Nazwa Avarini z tzw. protetycznym J-(prejotacja) inpretowana być może jako Javorini z długim -i-, względnie Javarini z krótkim -i-. oraz że Frugundioni i Awarinowie byliby tu po prostu nazwy Burgundów i Warinów. U Ptolemeusza nie ma plemienia Burgundów. „Z mniejszych zaś ludów zamieszkują Sarmację Gytonowie, koło rzeki Vistulas, poniżej Wenedów, następnie Finnowie, następnie Sulanowie, poniżej nich Frugundionowie, następnie Awarinowie, koło rzeki Vistulas, poniżej nich Ombronowie, następnie Anartofraktowie, następnie Burgionowie, następnie Arsietowie, następnie Sabokowie, następnie Piengitowie i Biessowie, koło góry Karpates”. Z tego wynika, że Wenedów należy widzieć między Gythonami a tymi co są na południe od nich.
PolubieniePolubienie
Avarini.
Czy to duży błąd? W pierwszym wpisie podałeś tłumaczenie, w którym mowa o położeniu u źródeł Wisły. W drugim wpisie podałeś z kolei cytat o położeniu koło rzeki Wisły (zresztą powinno chyba być koło źródeł rzeki).
Precyzja lokalizacji plemion jest słabą stroną Ptolemeusza. Wobec tego można dyskutować, czy coś jest dużym lub małym błędem, czy też jest poprawne. Ale nikt tego nie rozstrzygnie bez zastosowania innych danych.
Ja przyjąłem lokalizację nad górną Wisłą.
Co do reszty. Oparłeś się na wycinku z księgi o Sarmacji Europejskiej. A generalnie Wenedowie – jako wielki naród – są tam punktem odniesienia nie tylko dla ludów nad Wisłą, ale również dla tych na pograniczu z Alanami (Sudini, Stawani, Galindowie) oraz Peucynami.
A Burgundzi są wskazani w germańskiej części (między Odrą i Wisłą). Dla Varinów (między Pharodeini i Suewami) niestety brakło miejsca.
Zresztą to dziwny przypadek, bo zostali połączeni z… Teutonami (bodaj dlatego, że ponoć Teutoni mieli żyć gdzieś tam na północy, ale nikt nie wiedział, gdzie można ich zobaczyć…).
PolubieniePolubienie
@WG Tak mi się wydaje, że skoro Ptolemeusz konkretnie pisze, że u źródeł Wisły Avarinowie, to nie ma dowolności przesuwania ich nad San. Stąd piszę, że to błąd, bo neguje zapis Ptolemeusza. Też umieszczenie Wenedów za Bugiem . Myślę, że jak napisałem wcześniej powinni wchodzić zgodnie z opisem trochę powyżej Gytonów.
PolubieniePolubienie
I am always searching online for ideas that can facilitate me. Thx!
PolubieniePolubienie
@Array
//Ammianus Marcellian ( IV wiek ) pisał, że plemię Hunów „Zamieszkiwało tereny po drugiej stronie Meotydy [Morza Azowskiego] aż po Ocean Lodowaty i wyróżniało się dzikością przekraczającą wszelką miarę”.//
Poprawiam to fałszywe tłumaczenie.
ultra paludes Maeoticas glacialem oceanum accolens
Poza bagnami Maeotyckimi, przy skutym lodem oceanie mieszkający
PolubieniePolubienie
Tłumaczenie dosłowne: ultra paludes Maeoticas glacialem oceanum –
poza bagnami Meotydy a zamarzniętym oceanem
PolubieniePolubienie
@Justasa @Puuuq
Haplogrupy wyglądają na skomplikowaną dziedzinę. Jednak coś muszą mówić badaczom, skoro uznano kulture jamową za protoindoeuropejską. I to właśnie po badaniu dna.
Czy Puuuqu się z tym zgadzasz? Czy może podważasz wnioski badaczy?
Jeśli chodzi o Słowian, to mają sporo R1a ale też inne haplogrupy. I to właśnie taka a nie inna mieszanka spowodowała, że mamy język słowianski. Bez tych innych R1a mówili by pra PIE.
PolubieniePolubienie
@ślusarz
Gdzieś to naniesione na mapę można obejrzeć? Wychodzi logicznie
PolubieniePolubienie
Zrobiłem kilka map, ale są one do poprawy. Jak znajdę czas to zrobię nowe mapy. Stare zaś można znaleźć na blogu Vranowie pod pseudonimem Puscetus. https://vranovie.wordpress.com/2018/04/22/europa-jako-dziesieciogrod-jafeta-a-dziesieciogrod-atlantydy/
https://vranovie.wordpress.com/2018/04/11/suma-wiedzy-mogilanie-lugii-diduni-dziadoszanie-serbowie/ – tu jest moja stara mapa fragmentu Germanii. Lecz teraz interpretuję Lugi Buri jako Helisii/Lisicy.
https://vranovie.wordpress.com/2015/07/05/ab-ovo-ovium-regnum-avorum-krolestwo-przodkow/ – tutaj też jeszcze nie jestem pewny czy Greuthungi to raczej nie Krywicze. Ta mapa jest ważna bo pokazuje, że gdy uznamy, że Vistula to Wisła, ludy te nie zmieściłyby się. Literówka w Amaxobioi.
Nie mam mapy z pozostałą częścią Europejskiej Sarmacji – nie znalazłem odpowiedniego tła na którym jest jednocześnie Białoruś, kraje bałtyckie i fragment Rosji w dobrej rozdzielczości.
PolubieniePolubienie
W linku przesyłam artykuł, który wyjaśnia, dlaczego w Polsce opłaca się szukać Skandynawów, a nie Bałtów czy Słowian. Przypuszczam, że jakiś archeolog za dużo chlapnął, a lokalny dziennikarz uznał, że na tym właśnie polega nauka.
http://www.zamosc-roztocze.travel.pl/index.php/przewodnik-roztocze/roztocze-srodkowe/tomaszow-lubelski/1210-cmentarzysko-herulow
Generalnie chodzi o to, że w Ulowie na Roztoczu odkopano osadę z cmentarzyskiem. Z punktu uznano, że to osada z okresu rzymskiego, czyli gocka. Naturalnie dostrzeżono też pokrewieństwo z grupą masłomęcką.
Jednak pojawiły się też wątpliwości, bo okazało się, że na grobach szkieletowych (czyli gockich z założenia) dokonywano kremacji. Tytułem ubezpieczenia pojawił się więc wariant z Herulami. Ponieważ badania wykazały, że stanowiska do kremacji należy datować od końca V do początku VII wieku, wątpliwości co do Herulów już nie było (bo co na Lubelszczyźnie mogliby wtedy robić Słowianie, prawda?).
Kryteria oceny odkryć pozwalają zrozumieć dwa cytaty z artykułu:
1. Znaleziska te, obejrzane przez prof. Kokowskiego wywarły prawdziwy szok i bulwersują do dziś cały świat naukowy Europy swym znaczeniem. Są nadal bardzo silnym źródłem presji archeologów i historyków Szwecji, Danii, Norwegii, Finlandii, Niemiec i innych krajów, którzy domagają się szybkiego ujawnienia i ogłoszenia wyników bieżących badań, zorganizowania wystawy znalezisk, konferencji i sympozjów.
2. Znaleziska pozyskane na stanowisku archeologicznym pod Ulowem, mimo że prace prowadzone są tu dopiero drugi sezon, zostały wystawione na najbardziej prestiżowej wystawie w Niemczech, przygotowanej kosztem 3,5 mln euro, wchodząc w ten sposób od razu przebojem do fachowej literatury o światowym zasięgu i znaczeniu, budząc uzasadnione zainteresowanie i sensację.
3,5 miliona euro na wystawę m.in. o lubelskich Herulach i mnóstwo kolegów z zachodu i północy >>> wskaźnik cytowań. Czy Słowianie mogą liczyć na podobną „presję”?
Byt współczesnych archeologów kształtuje świadomość historyczną i tyle.
A z trochę innej beczki taki cytat:
Na niezwykle cenne znalezisko natknięto się w jednym z grobów szkieletowych. Była to stela kamienna z rytami wykonanymi ręką ludzką o nieznanym jeszcze znaczeniu.
Grób szkieletowy, czyli wydawałoby się, że gocki. I nie potrafią odczytać inskrypcji pogrzebowej w żadnym języku germańskim?????
Cicho jest o tych rytach, prawda?
Na marginesie; nasi przodkowie nazwę Goci/Geci stosowali do Prusów i Jaćwingów, a nie Słowian.
PolubieniePolubienie
Najlepiej przyjrzeć się tym, którzy w Polsce biorą się za historię, a studiowali w niemieckich uczelniach, albo dostawali lub dostają granty z Niemiec. Oni będą udawać, że z troską i prawdą mówią o historii i Słowianach, a tak naprawdę przy każdej okazji zrobią tak żeby prawda się za bardzo nie przebiła
PolubieniePolubienie
To, że w ogóle Herulowie wędrowali przez Polskę jest niesamowitą nadinterpretacją. Bierze się to z Prokopiusza, księga 6 rozdział 15.
Nie wiem jak archeolodzy mogą tak bezwiednie brać hipotezy za fakty. Ja mam inną hipotezę trasy przemarszu Herulów:
Allochtoniczni grantobiorcy wiją się jak mogą by tylko nie umieścić żadnych Słowian na terytorium Polski. Gdyby przynajmniej mówili, że to może Herulowie acz niekoniecznie. Oczywiście mają też Herulów za Skandynawów, co wcale nie jest takie pewne. Istnieją wszakże słowiańscy Heruli vel Heveldi u Helmolda.
PolubieniePolubienie
@Ślusarz
Old Avars u ujścia Odry, Venedae u źródeł Wisły i Sclavini w Austrii? To ich miejsca wyjścia, migracji, chwilowego pobytu.? Co to przedstawia i w jakim czasie?
PolubieniePolubienie
1 Old Avars czyli tam gdzie Ptolemeusz umieścił Avarenoi – w zbiegu Odry (Kefalos Vistuli) i gdzie Kronika Wielkopolska umiejscawia miejsce skąd wyszli Węgrzy, czyli na mapie są to pozostali Wkrzanie. Tutaj mieszkali Sławianie, po staroangielsku Hraede, którzy bronili swej ojczyzny w Vistlamudu (ujściu Odry) przed napastnikami z północy Hunami/Kvenami (wg Ammianusa Marcelinusa Hunowie mieszkali blisko skutego lodem oceanu, wg Priskosa Attyla rządził wyspami na Oceanie, według Bede Hunowie migrowali do Brytanii, według Saxo Grammaticus król Danii Frotho III walczył z Hunami, opis Hunów Jordanesa jest podobny do opisu Hillevionów Pliniusza – to wszystko wskazuje na północne pochodzenie Hunów. Xiongnu zaś są opisywani jako niebieskoocy blondyni, więc inaczej niż Jordanes opisuje Hunów, są to pewnie jacyś Alanowie(czyli Alanoi/Skifai, Gelonowie, Drewlanie, Golthe/Scytha/Thiudosina, Thadesi z GB czyli Dziadoszyce, kolonizowali oni Azję lecz Ptolemeusz umiejscawia ich w Ukrainie/Białorusi))
2 Sclavini jako Suavi byli w tych okolicach u Jordanesa, natomiast co do sięgania Lacus Venetus (Bodensee), polecam https://rudaweb.pl/index.php/2018/01/30/jezioro-brzegowe-starozytnych-slowian/
Jordanes mówi o Musianus a jezioro Weneckie jest zwane Moesius. Polecam: http://www.jassa.org/?p=2516
3 Podział na Venethi, Antes, Sclavini jak u Jordanesa, więc jest on z grubsza – Tacyt nie zaliczył do Venedów Peukinów (których ja lokuję w g. świętokrzyskich) a przez to i Stavanoi (Bo sądzę że Stadici z geografa Bawarskiego zajmują też Peukinów więc byli powiązani z nimi już dawniej), lecz zalicza ludy górskie i śląskie – lecz ja ich zaliczam, ze względu, że nie zaliczam do Antów – tak sądzę z grubsza podzielił Jordanes. Ma to na celu pokazać że Prokopiusz mówiąc że Herulowie przeszli przez ziemie Sclavinów, wcale nie musiał mówić o Polsce.
Jest to w okresie migracji Herulów VI wieku.
PolubieniePolubienie
Ślusarz
/Old Avars czyli tam gdzie Ptolemeusz umieścił Avarenoi – w zbiegu Odry (Kefalos Vistuli) i gdzie Kronika Wielkopolska umiejscawia miejsce skąd wyszli Węgrzy, czyli na mapie są to pozostali Wkrzanie/.
Czy Węgrzy o tym wiedzą, bo sądzą, że pochodzą ze stepów poduralskich?
/Tutaj mieszkali Sławianie, po staroangielsku Hraede, którzy bronili swej ojczyzny w Vistlamudu (ujściu Odry) przed napastnikami z północy Hunami/Kvenami/.
Z Kvenami jest problem w VI w., ponieważ wywodzą się z północno-wschodnich terenów nad Zatoką Botnicką, a do Norwegii przybyli około XVI w. Gdyby byli to Hunowie, to oznaczałoby, że pochodzą od Finów bo język Kven jest dialektem fińskiego. Masowy najazd Kvenów = Hunów na ujście Odry z północy (Norwegii, ew. Szwecji?) i że Kvenowie to Hunowie w jakich źródłach?.
PolubieniePolubienie
@Array
Nie mówię o Magyarach tylko o Węgrach (takich jak z Kroniki Wielkopolskiej).
Norwegia przybyła do Kvenów a nie odwrotnie. Kvenowie są opisywani przez Alfreda WIelkiego w Orozjuszu anglosaskim. „Finowie” nie jest nazwą własną Suomi, lecz moim zdaniem przeszła na nich z Kvenów. Kvenowie się wynieśli a miano przeszło na Suomi.
>Masowy najazd Kvenów = Hunów na ujście Odry z północy
U Jordanesa były 2 grupy Hunów. Stąd wrażenie wielkiego imperium. Historycy opisują wschodnią grupę, moim zdaniem to zachodnia grupa walczyła z Frotho III i na polach Katalunijskich (bo Priskus, Bede, Saxo Grammaticus i Ammianus Marcelinus chyba sobie nie zmyślili tych informacji). To zachodnia grupa zasiedliła Germanię, stąd Hunaland w Thidrekssaga jest w Westfalii. Do zachodniej należeli Acatziri którzy zajęli ziemie na południe od Vividarii (którzy zajęli Gepeidos/Wolin). Ptolemeusz przy ujściu Vistuli (Odry) lokuje Finnoi, Tacyt też lokuje tam Finów, również w Widsith mamy Finów wymienionych obok Greków (grecka kolonia w Wolinie). Moim zdaniem są to wszystko właśnie ludy „kvenopodobne”.
>Kvenowie to Hunowie w jakich źródłach?.
Kvenowie I Hunowie zamieszkują te same ziemie (w pobliżu skutego lodem oceanu), u Kvenów środkiem płatniczym była kuna, tak jak u Hunugurów u Jordanesa, dlatego są to ludy co najmniej podobne jeśli nie te same.
Tutaj (Orosius Pal.lat.829) https://digi.vatlib.it/view/bav_pal_lat_829 na stronie 4v mamy Funos zamiast Chunos (porównaj https://www.thelatinlibrary.com/orosius/orosius1.shtml). Być może inne manuskrypty również poprawiały Funos na Chunos.
PolubieniePolubienie
Ślusarz
Gdyby Węgrzy taj jak w Kronice Wielkopolskiej, to wiedza bajeczna byłaby taka, że z Niziny Panońskiej pochodzili trzej bracia: Lech, Czech i Rus, którzy „posiedli trzy królestwa: Lechitów, Rusinów i Czechów”. Legendarny Lech czy już mniej legendarny Lestek, dziadek Mieszka I przewija się nie tylko w tej publikacji. Często przywoływał jego dokonania Wincenty Kadłubek, który również wywodził Lachów od poddanych „Lestka”. Historia Polski zaczęłaby się ok. VI wieku, czyli w czasach po Hunach (IV/V w.).
/Do zachodniej należeli Acatziri którzy zajęli ziemie na południe od Vividarii (którzy zajęli Gepeidos/Wolin). Ptolemeusz przy ujściu Vistuli (Odry) lokuje Finnoi/. Wisłą to Odra – można dyskutować. Musiałbym to widzieć na mapie.
//„Finowie” nie jest nazwą własną Suomi, lecz moim zdaniem przeszła na nich z Kvenów//. Język kven jest językiem fińskim. O Kwenach nie wiele wiadomo, już że byli to Hunowie nic.
PolubieniePolubienie
@ O . Słusznie. Kvenowie siedzieli na północy Norwegii i mówili językiem fińskim. A gdzie jeszcze Biali Hunowie? Co mają do nich Kwenowie
PolubieniePolubienie
@Array
W sanskrycie Huna znaczy obcy i tak byli zwani Heftalici. Czy mieli związek z jakąś grupą Hunów – nie wiem. Prokopiusz też nie wiedział.
Prokopiusz miesza też Massagetów z Hunami, po prostu zbiorczo wrzuca ich do Hunów wedle własnego uznania.
>Kvenowie siedzieli na północy Norwegii i mówili językiem fińskim
Co do czasów antycznych wcale nie jest pewne jakim językiem mówili Kvenowie.
PolubieniePolubienie
O Hunach – Eftalitach nazywając ich „ Białymi Hunami ”, pisał Prokopiusz z Cezarei , podczas gdy inni, w tym wcześniejsi pisarze, tacy jak Ammianus Marcelina , nazywają ich Hunnami-Chionitami (lud indoeuropejski, wspominany przez Avestę).
Podobnie piszą syryjscy autor Joszu Stolpnik , nazywa Efalitów „ Chionitami, którzy są esencją Hunów ”
Według Pseudo-Zachariasza (504 ne), Hunowie, ci (Efalitowie), którzy „ jak bogowie są wypędzani przez Boga do północno-zachodniego kraju ”, przechodząc przez „ bramę Kaukazu ”, strzeżoną przez Persów.
Prokopiusz z Cezarei, który nazwał Efalitów „Białymi Hunami” , informował również, że wśród dowódców bizantyjskiej kawalerii był Egan pochodzący „z ludu Masagetów, zwanego teraz Unns”.
Prokopiusz oddziela Efalitów od innych Hunów, z którymi Efalici nie mają wspólnych granic, a zatem nie mieszają się z nimi, dodając, że
„chociaż Eftalici są ludem hunickim i tak się nazywają, nie mieszają się i nie komunikują ze znanymi nam Hunami, ponieważ nie mają z nimi obszaru granicznego i nie mieszkają blisko nich … nie są koczownikami jak inne ludy huńskie, ale już dawno osiedlili się na żyznej ziemi. Są jednymi z Hunów, którzy mają białe ciało i nie są brzydcy z wyglądu”
Eftalitowie wyznawali chrześcijaństwo nestoriańskie . O przywiązaniu do chrześcijaństwa pośród Efalitów świadczy fakt, że kierowała nimi idea solidarności chrześcijańskiej w walce z naukami zaratusztrianizmu perskiego szacha Jazdigerda II (V wiek).. Byli bardzo wrogo nastawieni do lokalnej (kuszańskiej) kultury grecko-buddyjskiej .
Z wczesnośredniowiecznego chińskiego źródła „Bei-szek” („Historia północy” lub „Historia dynastii północnych”, VII wiek) wynika, że „język Efalitów nie jest turecki ” . Li Yan (ok. 596 – ok. 678) pisał, że „ich język nie jest taki sam, jak język Juana i Gaohe, a także wszystkich [innych] Hussianów (to znaczy ludów koczowniczych)”.
Wynika z tego, że Biali Hunowie byli ludem indoeuropejskim, może spokrewnionym z
Mesagetami.
PolubieniePolubienie
Ślusarz/Co do czasów antycznych wcale nie jest pewne jakim językiem mówili Kvenowie/
Oni do dzisiaj żyją w Norwegii i język ich jest żywy. Jest onkwalifikowany do rodziny języków uralskich uralic > Finnic > fiński > Kven
https://en.wikipedia.org/wiki/Kven_language
PolubieniePolubienie
Przecież to nie są oryginalni Kvenowie. Tak jak Suomi nie są Finami.
PolubieniePolubienie
@Ślusarz.
/Tak jak Suomi nie są Finami/ . O Suomi nie pisałem , a o Kvenach.
Obecni Kvenowie / to nie są oryginalni Kvenowie/. Czy tak można pisać, to pewnie można też, że dzisiejsi Polacy też nie są oryginalni.
Skupiam się na tym, czy w ogóle Kvenów można zakwalifikować jako historycznych Hunów, bo o tym była mowa na początku. Czy są jakieś dowody na ten temat, bo ich nie widać. Po prostu
PolubieniePolubienie
@Array
Od początku piszę o Kvenach z Orozjusza anglosaskiego. Proszę się zapoznać kim byli Ci Kvenowie a nie spamować o jakichś dzisiejszych Suomi których nazwano Kvenami.
//to pewnie można też, że dzisiejsi Polacy też nie są oryginalni.//
Proszę się zapoznać z Orozjuszem anglosaskim, a nie wikipedią, nie ma o czym rozmawiać jak Pan mówi o swoich Kvenach a ja o swoich.
PolubieniePolubienie
@ślusarz
/Proszę się zapoznać kim byli Ci Kvenowie a nie spamować o jakichś dzisiejszych Suomi których nazwano Kvenam/,
/Proszę się zapoznać z Orozjuszem anglosaskim, a nie wikipedią, nie ma o czym rozmawiać jak Pan mówi o swoich Kvenach a ja o swoich/.
Nie będę cytował całego tekstu, ale jasne jest, że chodzi o Kvenów, którzy w czasach Owidiusza siedzieli nad Morzem Kwen, co autor określał po prostu to morzem, nad którym mieszkali Kwenowie, tj. tj. Finowie, czyli nad częścią Morza Sarmackiego. W jego ujęciu Morze Kwen to nic innego jak Zatoka Botnicka. To na początek. Dalej:
/A na północ od źródeł Dunaju i na wschód od Renu są wschodni Frankowie; na południe zaś od nich po drugiej strome Dunaju są Swebowie; a na południe i na wschód od nich są Bawarzy, mianowicie w tej części, którą zwie się Regensburg. W kierunku zaś wschodnim są Czesi, na północny wschód Turyngowie, na północ zaś od nich przy ujściu rzeki Łaby są Starzy Sasi i Fryzowie. A dalej na północny zachód jest kraj, który nazywa się Anglią i Sillende i pewna część Danii; na północ zaś od nich są Obodrzycy, a na północny wschód Wilcy, których zwie się Haefeldami. Na wschód zaś od nich jest kraina Słowian, zwanych Susułami, na południowy zaś wschód w pewnej odległości są Morawy64. A te Morawy mają na zachód od siebie Turyngów i Czechów i część Bawarów. Na południe zaś od nich z drugiej strony rzeki Dunaju jest kraj Karyntia, na południe od gór Alp. Do tych samych gór dotykają granice Bawarów i Szwabów. A na wschód od Karyntii, z drugiej strony pustkowi jest Bułgaria, na wschód zaś od niej Grecja. A na wschód od Moraw jest kraj Wisła , na wschód zaś od nich jest Dacja, gdzie przedtem byli Goci. Na północny zachód od Moraw są Dalemińcy, a na wschód od Dalemińców są Chorwaci, na północ zaś od Dalemińców są Serbowie i na zachód od nich Susuły. Na północ od Chorwatów jest kraj Maegda, na północ zaś od kraju Maegda są Sarmaci aż do Gór Ryfejskich/. ..
/Na zachód od Południowych Danów jest ramię oceanu, które otacza kraj Brytanię, a na północ od nich jest ramię oceanu, które nazywa się Morzem Ostów [tj. Estów]; na wschód zaś i na północ od nich są Pomocni Dano wie zarówno na stałym lądzie, jak i na wyspach; a na wschód od nich są Obodrzycy, na południu zaś ujście rzeki Łaby i pewna część Starych Sasów. Północni Danowie mają na północ od siebie to samo ramię morskie, które się nazywa Morzem Ostów [Estów], na wschód zaś od nich są ludy Ostów, a Obodrzycy ku południowi. Ostowie [tj. Estowie] mają to samo ramię morskie na północy, a także Słowianie i Burgundowie. A na południe od nich [lub: od niego] są Haefeldowie. Burgundowie mają to samo ramię morskie od siebie na zachód, od północy zaś Sweów, na wschód zaś od nich są Sarmaci, a na południe od nich Serbowie. Sweowie mają na południe od siebie toż ostyjskie [estyjskie] ramię morskie, na wschód zaś od nich są Sarmaci, a na północ od nich poprzez pustkowia znajduje się kraj Kwen, na północny zachód są Skrid-Finowie, a na zachodzie zaś Norwegowie. Ohthere opowiadał swemu panu, królowi Alfredowi, że mieszka najbardziej na północ z wszystkich Norwegów. Twierdził, że mieszka na północy przy Morzu Zachodnim. Opowiadał on takie rzeczy: ten kraj ciągnie się bardzo daleko na północ, ale wszystko tam jest pustkowiem, wyjąwszy nieliczne miejsca, tu i tam, gdzie siedzą Finowie polujący w zimie i łowiący w morzu ryby latem. On opowiadał i to: pewnego razu chciał się dowiedzieć, jak daleko sięga ten kraj ku północy lub czy ktokolwiek mieszka na tym pustkowiu ku północy. Wobec tego pojechał on na północ wzdłuż lądu i miał przez całą tę drogę trzy dni pustkowia po prawej, a otwartego morza po lewej stronie. Zajechał on tak daleko, jak najdalej zwykli jeździć poławiacze wielorybów. Pojechał on jeszcze dalej tyle, ile mógł użeglować w ciągu trzech dni. Tam zaś ląd skręcił ku wschodowi lub morze zagłębiło się w ląd; on nie wiedział co. Ale to wiedział, że oczekiwał tutaj na wiatr zachodni i [lub] nieco-północny. Wtedy pożeglował on na wschód wzdłuż lądu tyle, ile mógł ujechać w ciągu czterech dni. Tam musiał czekać na wiatr północny, ponieważ ląd zakręcał ku południowi lub też morze w ląd; on nie wiedział co. Stąd pożeglował ku południowi wzdłuż lądu tyle, ile mógł ujechać w ciągu pięciu dni. Tam z głębi lądu wypływała wielka rzeka. Tam skręcił w tę rzekę/…
/Z drugiej zaś strony gór po przeciwnej stronie tego kraju od południa jest kraj Szwedów, ciągnący się ku północy: a naprzeciw tego kraju od północy — kraj Kwenów. Kwenowie niekiedy napadają na Norwegów poprzez góry, Norwegowie niekiedy na nich. A tam z drugiej strony gór są bardzo duże otwarte jeziora, Kwenowie zaś spuszczają na nie swoje łodzie z lądu i w ten sposób napadają na Norwegów; mają oni łodzie bardzo małe i bardzo lekkie/.
Widać wyraźnie, że mowa jest o wzajemnych najazdach Norwegów i Kwenów, a nie o najeździe Hunów. I co ci Kwenowie nagle wymarli, nie ma ich? Ich potomkowie żyją dalej w północnej Norwegii.
PolubieniePolubienie
@Array
„Widać wyraźnie, że mowa jest o wzajemnych najazdach Norwegów i Kwenów, a nie o najeździe Hunów.
Widać wyraźnie, że Kvenowie Alfreda sa daleko bardziej na południu niż obecni tzw. Kvenowie. Nie mówię że w tym fragmencie trzeba szukać najazdu Funów z ziemi Kvenów, to zupełnie inne czasy. Ale Ammianus Marcelinus pisze, że Funowie mieszkają w pobliżu skutego lodem oceanu, trudno to utożsamiać z Xiongnu, natomiast pasuje do Kvenów.
„I co ci Kwenowie nagle wymarli, nie ma ich?”
Najechali oni Imperium Rzymskie = Przenieśli się. Funowie składali się np. z Acatziri (Acatiri), opis prymitywizmu tego ludu przez Jordanesa wskazuje, że należą do jednej grupy z Finami opisanymi przez Tacyta (Czyli Kvenami nadodrzańskimi, a nie jakimiś Suomi).
„Ich potomkowie żyją dalej w północnej Norwegii.”
Nie wiadomo czy oryginalni Kvenowie i Suomi ochrzczeni przez Norwegów nazwą Kvenowie, są to ludy w ogóle spokrewnione, po pierwsze mieszkają w różnych miejscach. Potomkowie oryginalnych Funów żyją w Niemczech, jeśli przeżyli bitwę Katalaunijską i tę nad rzeką Nedao (Nidą w Hesji). Oczywiście może też istnieją jacyś potomkowie tych Funów/Kvenów w krajach skandynawskich roztopieni wśród południowych Skandynawów.
Piszę Funowie bo tak równie dobrze mogli być tak zapisywani Hunowie co wskazałem powyżej.
Kvenowie opisani przez Alfreda Wielkiego należą do tej samej grupy prymitywnych ludów co Hunowie opisani przez Ammianusza Marcelinusa, Hillevioni Pliniusza, Finowie Tacyta, rózne pleniona Hunów u Jordanesa.
PolubieniePolubienie
Ammianus Marcellian ( IV wiek ) pisał, że plemię Hunów „Zamieszkiwało tereny po drugiej stronie Meotydy [Morza Azowskiego] aż po Ocean Lodowaty i wyróżniało się dzikością przekraczającą wszelką miarę”. Tu niema, że Hunowie pochodzą znad Oceanu Lodowatego, ale że ich władza aż tak daleko sięgała. Bizantyjscy autorzy podawali kilka wariantów pochodzenia Hunów. W szczególności Filostor , który urodził się około 365 lat, pisał „Ci Hunowie – być może ludzie, których długo nazywano Neuro” . Eustachy , który żył w XII wieku pisał, że „Unny lub Tunne – kaspijscy ludzi z plemienia Scytów” .
PolubieniePolubienie
Ślusarzu i to wszystko, czym się pochwaliłeś „Heruli vel Heveldi”. Ha, ha
PolubieniePolubienie
Poznasz głupiego po śmiechu jego
PolubieniePolubienie
Slusarz o czym tu mowa Hræda her
Widsið maðolade,
wordhord onleac,
se þe monna mæst
mægþa ofer eorþan,
folca geondferde;
oft he on flette geþah
mynelicne maþþum.
Him from Myrgingum
æþele onwocon.
He mid Ealhhilde,
fælre freoþuwebban,
forman siþe
Hreðcyninges
ham gesohte
eastan of Ongle,
Eormanrices,
wraþes wærlogan.
Ongon þa worn sprecan
ond Alexandreas ealra ricost
monna cynnes, ond
he mæst geþah
þara ofere ic ofer foldan
gefrægen hæbbe.
ætla weold Hunum,
Eormanric Gotum,
Becca Baningum,
Burgendum Gifica.
Casere weold Creacum
ond Cælic Finnum,
Hagena Holmrygum
ond Heoden Glommum.
Witta weold Swæfum,
Wada Hælsingum,
Meaca Myrgingum,
Mearchealf Hundingum.
þeodric weold Froncum,
þyle Rondingum,
Breoca Brondingum,
Billing Wernum.
Oswine weold Eowum
ond Ytum Gefwulf,
Fin Folcwalding
Fresna cynne.
Sigehere lengest
Sædenum weold,
Hnæf Hocingum,
Helm Wulfingum
Wald Woingum,
Wod þyringum,
Sæferð Sycgum,
Sweom Ongendþeow,
Sceafthere Ymbrum,
Sceafa Longbeardum,
Hun Hætwerum
ond Holen Wrosnum.
Hringweald wæs haten
Herefarena cyning.
Offa weold Ongle,
Alewih Denum;
se wæs þara manna
modgast ealra,
no hwæþre he ofer Offan
eorlscype fremede,
ac Offa geslog
ærest monna,
cnihtwesende,
cynerica mæst.
Nænig efeneald him
eorlscipe maran
on orette.
Ane sweorde
merce gemærde
wið Myrgingum
bi Fifeldore;
heoldon forð siþþan
Engle ond Swæfe,
swa hit Offa geslog.
Hroþwulf ond Hroðgar
heoldon lengest
sibbe ætsomne
suhtorfædran,
siþþan hy forwræcon
Wicinga cynn
ond Ingeldes
ord forbigdan,
forheowan æt Heorote
Heaðobeardna þrym.
mænan fore mengo
in meoduhealle
hu me cynegode
cystum dohten.
Ic wæs mid Hunum
ond mid Hreðgotum,
mid Sweom ond mid Geatum
ond mid Suþdenum.
Mid Wenlum ic wæs ond mid Wærnum
ond mid wicingum.
Mid Gefþum ic wæs ond mid Winedum
ond mid Gefflegum.
Mid Englum ic wæs ond mid Swæfum
ond mid ænenum.
Mid Seaxum ic wæs ond Sycgum
ond mid Sweordwerum.
Mid Hronum ic wæs ond mid Deanum
ond mid Heaþoreamum.
Mid þyringum ic wæs
ond mid þrowendum,
ond mid Burgendum,
þær ic beag geþah;
me þær Guðhere forgeaf
glædlicne maþþum
songes to leane.
Næs þæt sæne cyning!
Mid Froncum ic wæs ond mid Frysum
ond mid Frumtingum.
Mid Rugum ic wæs ond mid Glommum
ond mid Rumwalum.
Swylce ic wæs on Eatule
mid ælfwine,
se hæfde moncynnes,
mine gefræge,
leohteste hond
lofes to wyrcenne,
heortan unhneaweste
hringa gedales,
beorhtra beaga,
bearn Eadwines.
Mid Sercingum ic wæs
ond mid Seringum;
mid Creacum ic wæs ond mid Finnum
ond mid Casere,
se þe winburga
geweald ahte,
wiolena ond wilna,
ond Wala rices.
Mid Scottum ic wæs ond mid Peohtum
ond mid Scridefinnum;
mid Lidwicingum ic wæs ond mid Leonum
ond mid Longbeardum,
mid hæðnum ond mid hæleþum
ond mid Hundingum.
Mid Israhelum ic wæs
ond mid Exsyringum,
mid Ebreum ond mid Indeum
ond mid Egyptum.
Mid Moidum ic wæs ond mid Persum
ond mid Myrgingum,
ond Mofdingum
ond ongend Myrgingum,
ond mid Amothingum.
Mid Eastþyringum ic wæs
ond mid Eolum ond mid Istum
ond Idumingum.
Ond ic wæs mid Eormanrice
ealle þrage,
þær me Gotena cyning
gode dohte;
PolubieniePolubienie
Kociewiak
W poemacie „Widsith” , w jego angielskiej wersji
jedyny pewny ślad dotyczący regionu wspólczesnej Polski
znajduje się w pojęciu „wistla”
//when the forces of Hræda with hardened swords
must defend their old home-seat
around the Wistla Woods against the folk of Attila.//
w staroangielskim wygląda to tak :
//þonne Hræda here heardum sweordum
ymb Wistlawudu wergan sceoldon
ealdne eþelstol ætlan leodum.//
zaś w przekładzie Labudy :
//tam bardzo często rozbrzmiewał szczęk broni
ponieważ wojska Hraedów mieczami ostrymi
musiały bronić koło lasów nadwiślańskich
starych siedzib ojczystych przed ludami Aetli.”//
czyli kluczowe jest tu pojęcie „wistlawudu ” , które
ekspert od staroangielskiego Jacek Flisiak
przetłumaczył na’ wiślańskich Gotów ‚
W kazdym razie nie pojawia się w poemacie
pojęcie „Słowianie ” przy czym autor wymienia
cały szereg nazw różnych plemion ,których już
nikt raczej nie zidentyfikuje , stąd niewykluczone ,że
mogły wśród nich być też słowiańskie
PolubieniePolubienie
@puuuq // W kazdym razie nie pojawia się w poemacie
pojęcie „Słowianie ” przy czym autor wymienia
cały szereg nazw różnych plemion ,których już
nikt raczej nie zidentyfikuje , stąd niewykluczone ,że
mogły wśród nich być też słowiańskie//.
Nie zidentyfikuje? Winedum, Wenlum, Varni, Suebi.
PolubieniePolubienie
Karol C.
Podałeś tu 4 a w poemacie występuje ich ok 70 !
Jak można zidentyfikować tożsamość poszczegolnych plemion
w sytuacji gdy jest podany jedynie region ich pobytu np Germania czy Sarmacja ? Poza tym , skoro Gotów , Wandalów czy nawet Longobardów niektórzy maja za Słowian , to tym bardziej mniej znane ludy można im przypisać
PolubieniePolubienie
puuuuq
Kossina nie miał oporów, żeby wywieść Słowian w VI w. znad Prypeci. Tylko nie przewidział, że można to zweryfikować przy pomocy DNA. Ponad tysiąc lat wcześniejsza kultura łużycka okazała się słowiańska, tak jak wcześniejsza kultura CS. Obszar dokładnie taki, jaki zamieszkiwali i skąd wyszli Wandalowie, Wenedowie, Gepidzi, Goci.
PolubieniePolubienie
Karol C.
//zweryfikować przy pomocy DNA //
Od kiedy DNA kwalifikuje ludzi na konkretne etnosy ?
Jeśli ktoś uważna ,żę haplogrupa R1a1 decyduje o byciu w Polsce
Słowianinem , to kim jest niemal połowa Polaków i Polek o innej haplogrupie ?
Kto , kiedy i jak udowodnił ,żę ludzie kultury łużyckiej byli Słowianami ?
PolubieniePolubienie
puuuq
>Kto , kiedy i jak udowodnił ,żę ludzie kultury łużyckiej byli Słowianami ?
Aristeas w Arimaspei. Nazwa Arimaspea oraz nazwy Sciri, Polanie, Spali oznaczają astrologiczne skorpiony. Arimaspea leży między Chronius a Visula (Amm. Marc.), czyli między Wisłą a Odrą. Również kultura jastorfska jest słowiańska, Agrippeans są Wagrami, których notuje Tacyt jako Suiones (powtarza informacje Herodota/Aristeasa) (a Strabo notuje jako Sibini pomiędzy innymi ludami o słowiańskich nazwach), Wagrowie, Świanie, są to synonimy oznaczające Morzanie.
PolubieniePolubienie
@ślusarz
Aha , czyli mityczny grecki poeta i mag z VII w p n e ma tu być autorytetem w sprawie kultury łużyckiej ? OK , czy nie lepiej od razu napisać ,że wszystkie kultury ,i to od zawsze , pomiędzy Łabą i Uralem
oraz Bałtykiem i Bałkanami były słowiańskie ?
PolubieniePolubienie
Dokładnie, i nie jest on mityczny.
PolubieniePolubienie
Tu jeszcze lepiej „astrologiczne skorpiony” 🙂 XD
PolubieniePolubienie
Znam astrologię, tak jak Ptolomeusz, a ty? Masz się doedukuj
http://www.hellenisticastrology.com/
PolubieniePolubienie
„Znam astrologię, tak jak Ptolomeusz”. Po studiach w Internecie http://www.hellenisticastrology.com/?
PolubieniePolubienie
PmI. Szanowny Panie. Nic merytorycznego w ostatnim komentarzu nie widzę. Proszę na temat.
PolubieniePolubienie
Pml, skończ i wracaj skąd przyszedłeś
PolubieniePolubienie
@puuuuq /Od kiedy DNA kwalifikuje ludzi na konkretne etnosy/
Otóż dziwnym przypadkiem DNA wskazuje na pochodzenie ludzi
PolubieniePolubienie
@Karol C.
To prosze nam tu przybliżyć pochodzenie Polaków
i którzy z nich są najbardziej słowiańscy , t zn czy tylko ci z
R1a1 a pozostali już są mniej albo wcale słowiańscy ?
czy nie troska o kulturę ,język , obyczaje i tradycje
jest tu ważniejsza od krwi i kości ? Ile „słowiańszczyzny”
zachowali potomkowie emigrantów do USA z Polski , Rosji
czy Serbii ? Miliony Amerykanów mają te R1a1 i co z tego ,
skoro jedyne ślady po słowiańszczyźnie pozostały w nazwiskach
i w DNA ale jeśli w jakiejś rodzinie nikt nie zadba o swoich
przodków , t zn zapomni skąd przybyli , to po 2-3 pokoleniach
nawet konkretna haplogrupa nie da już odpowiedzi
kim ci przodkowie byli bo przecież mogli być Kirgizami
Hindusami czy nawet Duńczykami z R1a1 .
Sama znajomość haplogrupy jest więc bezużyteczna ,
ma walor jakiejś ciekawostki i nic poza tym .
PolubieniePolubienie
puuuq
‚Proszę nam przybliżyć’
Co mam wam przybliżyć, że emigranci byli, są i będą oraz, że wchodzili, wchodzą i będą wchodzić w skład społeczeństw, do których się przenieśli i że kolejne pokolenia nie pamiętają już o swoich korzenia, albo mało o nich wiedzą? Normalne zjawisko.
PolubieniePolubienie
@puuuq //Sama znajomość haplogrupy jest więc bezużyteczna ,
ma walor jakiejś ciekawostki i nic poza tym //
Haplogrupa wskazuje na pochodzenie i jest ważną informacją. Przykład z emigrantami do USA to odwracanie kota ogonem 🙂
PolubieniePolubienie
@Sever „Haplogrupa wskazuje na pochodzenie i jest ważną informacją”. Oczywiście: tak. Była już tutaj dyskusja na ten temat. Haplogrupy są ważną informacją, ponieważ pokazują rodowód, ale dla określenia etnosu nie są wystarczające.
PolubieniePolubienie
Histslov. Prawda, bo niektórzy idą w stronę oszołomstwa.
PolubieniePolubienie
Histslov. Zgoda, jak najbardziej, tylko tu widać jak są tacy, którym przeszkadzają dowody, a inne są cacy.
PolubieniePolubienie
@Kociewiak. Oszołomstwo i DNA?
PolubieniePolubienie
Jak ktoś ma w USA nazwisko polskie, to raczej wie skąd ono się wzięło i skąd jego rodzina pochodzi. Nie pomyli jej z Kirgizami
PolubieniePolubienie
@Sever
//. Przykład z emigrantami do USA to odwracanie kota ogonem //
No jasne bo migracje ludzi zaczeły się dopiero w XIX wieku , wcześniej nikt nigdzie się nie ruszał :)))
@Karol C.
//Jak ktoś ma w USA nazwisko polskie, to raczej wie skąd ono się wzięło i skąd jego rodzina pochodzi //
a jak ten ktoś z polskim nazwiskiem w USA nie ma haplogrupy R1a1 , to wolno mu utrzymywać słowiańskie tradycje jego przodków z Polski czy nie bo skoro DNA ma detrminować etnos to ten ktoś z polskim nazwiskiem to jedynie jakiś przybłęda w prawdzie z Polski ale z niewłaściwą haplogrupą , innymi słowy niemal połowa polskiej populacji w Polsce jest pozbawiona statusu Słowianina , przynajmniej wg genetycznych ustaleń najbardziej słowiańskich Polaków :)))
PolubieniePolubienie
@puuuq /Sama znajomość haplogrupy jest więc bezużyteczna ,
ma walor jakiejś ciekawostki i nic poza tym /.
Szybciej to napisane niż przemyslane. Dlaczego hg jest bezużyteczna? Bo tak sobie …
PolubieniePolubienie
@Justasa
Skoro znajomość haplogrupy jest tak bardzo ważna ,
t zn jest z tego konkretny pożytek , to proszę podać
jaki bo samo to ,że ktoś jest w grupie ludzi np z R1a1
czyli przynajmniej kilkadziesiąt milionów w samej Europie ,
nie ma żadnej wartości bo ludzie tej grupy nie są w niczym
lepsi ani gorsi od ludzi z innych grup , to tak samo
jakby kwalifikować ludzi z uwagi na kolor oczu czy włosów
Na szczęście, japońscy uczeni przewidują,że za ok 1 tys lat
ludzie będą łysi ,koniec żartów o blondynkach
ale też jeden atrybut mniej w ocenie ludzi
PolubieniePolubienie
Qpuuq. ’Skoro znajomość haplogrupy jest tak bardzo ważna ,
t zn jest z tego konkretny pożytek , to proszę podać
jaki bo samo to ,że ktoś jest w grupie ludzi np z R1a1
czyli przynajmniej kilkadziesiąt milionów w samej Europie ,
nie ma żadnej wartości’.
Jak znajomość haplogrup nie ma wartości, to proszę powiedzieć dlaczego czołowe uniwersytety zajmują się ich badaniem. Dzięki temu w tempie przyspieszonym sczezła teoria bagien prypeckich i kilka innych „niepodważalnych” prawd naukowych. Nie ma to nic wspólnego z dzieleniem ludzi na lepszych i gorszych.
PolubieniePolubienie
@Justasa
//dlaczego czołowe uniwersytety zajmują się ich badaniem.//
Bo od tego sa uniwersytety by osiągnięcia naukowe wykorzystać w praktyce czyli skoro da się z pozyskanej kości oczytać genetyczny kod własciciela tej kości , nawet sprzed kilku tysięcy lat to dla samej nauki ma to takie znaczenie ,że pozwala m in śledzić migracje ludzi o konkretnych genetycznych kodach , trzeba też pamiętać o biznesie jaki uniwersytety czy inne ośrodki badawcze robią na analizie tych badań bo przecież co raz więcej ludzi koniecznie chce poznać swoje haplogrupy a nie jest to za darmo
PolubieniePolubienie
@puuuq. Mącisz. Raz DNA jest według ciebie niepotrzebne, raz znowu potrzebne. Zdecyduj się na coś i przestań uprawiać demagogię. Tylko nie wmawiaj, że rozpoznanie haplogrup służy do dzielenia ludzi na lepszych i gorszych. Słowianie, tak jak Niemcy, czy Norwegowie, czy Szwedzi mają różne hg i nikomu to nie przeszkadza. Co ty chcesz udowadniać ? Swoją hipokryzję już dowiodłeś
PolubieniePolubienie
@O
Nie jest ważna dla zwykłych ludzi , tak samo jak rachunek różniczkowy czy fizyka kwantowa :))) nagle wszyscy pochłonięci badaniami DNA
PolubieniePolubienie
@puuuq
//Nie jest ważna dla zwykłych ludzi , tak samo jak rachunek różniczkowy czy fizyka kwantowa :))) nagle wszyscy pochłonięci badaniami DNA//
Przesadzasz z tym wszyscy. Ci co chcą wiedzieć
PolubieniePolubienie
Prokop , mówiąc o „plemionach gockich”, zalicza do nich najpierw Gotów (Ostrogotów), potem Wandali , Wizygotów i Gepidów. Jordanes podkreślił związek Gepidów z Gotami i pisze, że bez wątpienia wywodzą się oni z rodu Gotów. Nazywa Gepidów „krewnymi” Ostrogotów. Gepidowie z Ostrogotami mieszkali w delcie Wisły. Wyspa zajęta przez nich w ujściu tej rzeki nazywana była przez nich „Gepedoios” .
PolubieniePolubienie
O Słowianach mowa?
PolubieniePolubienie
@J.Jk
Nie rozumiem, czemu tak łatwo niektórym uwierzyć, że Wisła miała jakąś wyspę w delcie do tego będącą celem uchodźców Vividarii. Przecież Wolin/Uznam pasuje tu jak ulał.
PolubieniePolubienie
Ślusarz. ‘Nie rozumiem, czemu tak łatwo niektórym uwierzyć, że Wisła miała jakąś wyspę w delcie’
W delcie Wisły są wyspy rozdzielone Wisłą Królewiecką, Szkarpawą, Nogatem, Martwą Wisłą. W Historii naturalnej Pliniusz Starszy przekazał nazwę rzeki Wisła jako Viscla / Vistillus (Vistla), U Pomponiusza Meli jest nazwa Vistula. Hydronim pochodzi z indoeuropejskiego korzenia * u̯eis – „wolno płynąć”.” Ptolemeusz podał także nazwy i siedziby plemion nad Wisłą: Wenedów, Gythonów, Galindów. Wisła u rzymskich historyków uchodziła do Morza Suebów (łac. Mare Suebicum, Tacyt I wiek), czyli Bałtyku, a ściślej Zatoki Wenedzkiej (II wiek), czyli obecnej Zatoki Gdańskiej – de internis eius partibus Alba, Guthalus, Viscla amnes latissimi praecipitant in oceanumSkąd tu Uznam i Wolin?
PolubieniePolubienie
@J.Jk
To, że nazwa rzeki która ma wyspę Latris u ujścia jest podobna do rzeki błędnie nazywanej przez nas Wisłą, nie usprawiedliwia mówienia, że Pliniusz pisał o Wiśle. Pisał o Vistuli, która ma wyspę Latris u ujścia. Jak Odra która ma Wolin. Z opisu Pliniusza wynika że chodzi o Odrę.
Tak samo Ptolemeusz nie pisał o Kaliszu pisząc Kalissia. Chodzi raczej o piękny gród, z greckiego καλός. To ze nazwa jest bliska o niczym nie świadczy, trzeba zobaczyć opis tej rzeki. Podobnie opis Jordanesa Vistuli można porównać do opisów Odry Adama z Bremy i Helmolda. Właściwie po co Goci mieliby płynąć na około, jak najbliżej ze Skandii jest do Vistuli (Odry) a nie do tzw. Wisły (Chronosu)?
>Hydronim pochodzi z indoeuropejskiego korzenia * u̯eis – „wolno płynąć”.”
Nie, bo nazwy rzek nie biorą się od nazw związanych z wodą , płynięciem, tego czy jest mokra, albo kręta, lecz od bóstw i duchów związanych z daną rzeką. Oryginalna nazwa to Vistula i odnosi się do Vista czyli Hephaistosa.
U Ptolemeusza Galindowie nie są nad Vistulą. Graniczą z Wenedami, którzy graniczą z Vistulą. Wenedowie są nad całą zatoką Wenedzką, a potem obok (ὑφ’ znaczy około, w pobliżu a nie po prostu pod) Galindowie z Sudinami (Jaćwięgami) i Stavanami (Mazowszanami) którzy ciągną się do Alanów (Drewlanów). Na północ od Galindów i Sudowian są Oveltae (Bałtowie, nie Wieleci), Ossioi („Święci” czyli Nadrowianie, miejsce Romove). Czemu słowiańskich Wenedów wpycha się na ziemie Bałtów? Zatoka wenedzka wg. Ptolemesza jest na zachód od Vistuli (Odry). Jeśli przyjmiemy, że Vistula to tzw. Wisła, zatoka Wenedzka będzie na zachód od Wisły. Przy całej jej długości mają żyć Wenedowie. To gdzie będą żyć przodkowie Warmów, Nadrowian, Kurów? Do tego ma to być jedno z większych plemion, rzucone na początku przez Ptolemeusza razem z Peukinami, Bastarnami, Jazygami i Roxolanami – dla orientacji, że te plemiona zajmują najwięcej ziemi. Jeśli byliby wielkim plemieniem, i mieszkali we wskazanym przez Pana miejscu, zajęli by też ziemie Galindów i Jaćwingów. Widać wyraźnie, że u Ptolemusza linia brzegowa idzie na północ dopiero po Chronosie. Zatoka Wenedzka to całe wybrzeże polskiego Pomorza, od Vistuli (Odry), do Chronosu (błędnie przez nas zwanej Wisłą). Dopiero po Chronosie linia brzegowa idzie na północ. Tam już nie ma zatoki Wenedzkiej, która występuje przy prostym odcinku wybrzeża.
>Wisła u rzymskich historyków uchodziła do Morza Suebów
Nie było nigdy żadnego morza Suebów
Suevici mare jest w poprawnej wersji Saevici mare. Wiemy, że jest to poprawna wersja, bo łączyć ją trzeba z górą Saevo którą Pliniusz błędnie umieścił na półwyspie Cymbryjskim. Inne fakty z Tacyta także wskazują że Aestowie znad Saevici Mare byli mieszkańcami Glaesariów (wysp duńskich) czyli Haestingami. Morze bałtyckie przez Rzymian w ogóle nie było uznawane za żadne morze, lecz Ocean Sarmacki bądź Scytyjski. Saevicum Mare jest w pobliżu Danii, w pobliżu miejsca gdzie Pliniusz umieścił Górę Saevo. Pliniusz zaś pomylił się z powodu zbliżoności nazw Suionów /Świan (Wagrów, Agrippean), a Sobokoi, Soboczan, Slężan którzy także musieli się zwać Świanami, od góry Sobótki (a Sobótka to Śva, to nazwa bogini odpowiadającej Minervie, w astrologii ryby).
Skąd Uznam i Wolin? Jordanes pisze o Gepeidos, Pliniusz o Latris, Jordanes umieszcza też w pobliżu lądowania Gotów Ulmerugiów, których łączyć należy z Wiązłowianami i Rugianami, Ptolemeusz również przy ujściu Vistuli umieszcza Rutiklei (Rugian, dosłownie sławiańscy Ruti, podobnie Ebbo określa Rugian Rutenami) oraz Αἰλουαίωνες (Ją(z)łowianie czyli uznamscy Wiązławie). Wiemy, że Vistula była granicą między Sarmacją a Germanią a Tacyt mówi o wyspie posiadającej jeziora będącej w nadalszych częściach Germanii, która graniczy z terytoriami zamieszkiwanymi przez ludy Suevów. Ci Suevowie nad tą wyspą z kolei graniczyli z Semnonami. Na szczęście Semnonowie są dobrze lokowani w oficjalnej nauce i tu nie mam zastrzeżeń. Więc owa wyspa z Tacyta musi być Uznamem. Z kolei zavistulańscy (zaodrzańscy) Finowie są ludem lokalnym, nie mających żadnego związku z Suomi. Są to raczej matriarchalni Kvenowie, o których pisali również arabscy pisarze lokując w okolicach Szczecina Miasto Kobiet. To jest akurat lud moim zdaniem niesłowiański, jeśli ktoś by mi zarzucał, że wszędzie widze Słowian. Gepidowie moim zdaniem z kolei mieli pochodzenie greckie (wzmianki o kolonii Greckiej na Wolin), fakt nazywania Glaesariów Elektrydami świadczy o bytności tam Greków i handlu Jantarem. Nazwa Gepidowie nawiązuje do Egiptu, więc byli to Grekoegipcjanie.
PolubieniePolubienie
@Kociewiak. Z Widsith masz kłopot, bo różnie można powiedzieć gdzie był i o kim pisał wędrowiec. W tekście skomponowanym w VI wieku jest jednym ciągiem o Gotach, Getach i Wenedach jakby to ci sami ludzie byli i jeszcze obok Wandali, Suewów, Warnów, Rugiów.
PolubieniePolubienie
Array „Z Widsith masz kłopot, bo różnie można powiedzieć gdzie był i o kim pisał wędrowiec”. Wymienione są nazwy, a jaki ja mam z tym kłopot?
PolubieniePolubienie
Kończą się opowiadania o Getach / Gotach jako Słowianach. Robi to prof. Piontek w swojej najnowszej pracy.
Janusz Piontek, Anna Juras, M. Figlerowicz, Ireneusz Stolarek, Piotr Kozłowski
Goth migration induced changes in the matrilineal genetic structure of the central-east european population w: Scientific Reports, 2019
For years, the issues related to the origin of the Goths and their early migrations in the Iron Age have been a matter of hot debate among archaeologists. Unfortunately, the lack of new independent data has precluded the evaluation of the existing hypothesis. to overcome this problem, we initiated systematic studies of the populations inhabiting the contemporary territory of poland during the Iron Age. Here, we present an analysis of mitochondrial DNA isolated from 27 individuals (collectively called the Mas-VBIA group) excavated from an Iron Age cemetery (dated to the 2 nd-4 th century A.D.) attributed to Goths and located near Masłomęcz, eastern Poland. We found that Mas-VBIA has similar genetic diversity to present-day Asian populations and higher diversity than that of contemporary europeans. our studies revealed close genetic links between the Mas-VBIA and two other Iron Age populations from the Jutland peninsula and from Kowalewko, located in western poland. We disclosed the genetic connection between the Mas-VBIA and ancient pontic-Caspian steppe groups. similar connections were absent in the chronologically earlier Kowalewko and Jutland peninsula populations. the collected results seem to be consistent with the historical narrative that assumed that the Goths originated in southern scandinavia; then, at least part of the Goth population moved south through the territory of contemporary poland towards the Black sea region, where they mixed with local populations and formed the Chernyakhov culture. Finally, a fraction of the Chernyakhov population returned to the southeast region of present-day poland and established the archaeological formation called the „Masłomęcz group”.
Oznacza to ni mniej, ni więcej tylko tyle, że „Goci wywodzą się z południowej Skandynawii”.
PolubieniePolubienie
W opublikowanej w maju br. pracy “Goth migration induced changes in the matrilineal genetic structure of the central-east European population” zespołu genetyków, kierowanych przez Ireneusza Stolarka, przedstawiono wyniki analiz DNA z cmentarzysk t.zw. okresu wpływów rzymskich z Kowalewka w północnej Wielkopolsce i z Masłomęcza na Lubelszczyźnie. Porównując matczyne haplogrupy (mtDNA) obu społeczności, badacze stwierdzili, “że ‘grupa Masłomęcz’, uważana często za Gotów, z genetycznego punktu widzenia była mieszaniną różnych populacji. Natomiast uzyskane wyniki analiz nie mogą jednoznacznie zweryfikować zarówno hipotez dotyczących pochodzenia Gotów, jak i ich związków z kultura oksywską. Wciąż nie wiemy, czy Goci zastąpili kulturę oksywską lub wywołali jej powstanie”. Dalej podkreślili, że w Masłomęczu “w okresie od 2 do 4 wieku naszej ery […] różnorodność wewnątrzpopulacyjna […] (π = 0,016263) przekroczyła oczekiwania. Był on [wskaźnik różnorodności] tak wysoki, jak obecnie obserwuje się w populacjach azjatyckich (π między 0,013 a 0,017), i przekroczył wartości typowe dla nieizolowanych populacji europejskich (π między 0,006 a 0,01), a także różnorodność wewnątrzpopulacyjną wcześniej ustaloną dla jego zachodniego odpowiednika – [Kowalewka] (π = 0,0079)”. Ponadto Stolarek et. al zauważyli, że Masłomęcz “charakteryzował się brakiem haplogrupy mtDNA U5b i wysoką częstością haplogrupy mtDNA U5a (14,8%), podczas gdy w [Kowalewku] haplogrupa mtDNA U5b była bardziej rozpowszechniona niż U5a.” W tej sytuacji uznali, że obie społeczności genetycznie były oddzielnymi, a więc nie można ich zaliczyć do jednego ludu. Zasugerowali, że do gockich można zaliczyć pochówki z Lubelskiego, ale nie z Wielkopolski czy Pomorza.
Wielkopolską społeczność powiązali z populacją Jutlandii. Po pierwsze jednak, zespół poznańskich genetyków stwierdził, że w DNA w grobach z Kowalewka nie znaleziono żadnych dowodów na powiązania genetyczne z Masłomęczem. Natomiast żeńskie haplogrupy z Wielkopolski wykazały największe podobieństwo do posiadanych przez ludność Polski Zachodniej – od Wisły do Odry, a także właśnie duńskiej Jutlandii. Mimo wyraźnego stwierdzenia odrębności społeczności z Kowalewka i Masłomęcza, poznański zespół próbuje powiązać także wielkopolską nekropolię z Gotami. Czyni to jednak poprzez porównanie z pulą genetyczną Jutlandii, a nie Szwecji, z której mieli wywodzić się Goci. Ponadto – przypomnijmy – uważana powszechnie za gocką społeczność Masłomęcza, przez tych samych badaczy została uznana za nie powiązaną z Kowalewkiem. Z tej drugiej miejscowości polscy naukowcy wyprowadzają połączenia z Jutlandią epoki żelaza. Powiązania takie wykazała praca Georgiosa Athanasiadisa z zespołem z 2016 r. “Nationwide Genomic Study in Denmark Reveals Remarkable Population Homogeneity”. Dla mieszkańców Jutlandii, przy rozważaniu dwóch wariantów składników do analizy, przedstawiono w sumie 6 wyników, gdzie w 5. przypadkach główny komponent genetyczny okazał się polski, a w 1. przypadku niemiecki. Athanasiadis et. al wyjaśnili: “our date estimates coincided with historical evidence of Wend settlements in the south of Denmark”, czyli obliczenia genetyków potwierdziły przekazy o osadnictwie Wendów/Wenedów w Danii. W tej sytuacji sugerowanie, za pomocą genotypu jutlandzkiego, pochodzenia starożytnych mieszkańców Kowalewka czy Masłomęcza ze Skandynawii jest odwracaniem kota ogonem.
Więcej: http://rudaweb.pl/index.php/2019/05/12/tu-koniec-slewii/
PolubieniePolubienie
@RudyW. Za podany link dziękuję, przeczytałem. Pisze tam iż zespół uczonych doszedł do wniosku, że „do gockich można zaliczyć pochówki z Lubelskiego”. Ja cytuję dokładnie pracę zespołu Janusza Piontka, Anny Juras, M. Figlerowicza, Ireneusza Stolarka, Piotra Kozłowskiego, … „Goth migration induced changes in the matrilineal genetic structure of the central-east european population” Scientific Reports, 2019. Piszą tam: „zebrane wyniki wydają się być zgodne z historyczną narracją, która zakładała, że Goci wywodzą się z południowej Skandynawii; następnie przynajmniej część ludności Gotów przeniosła się na południe przez terytorium współczesnej Polski w kierunku regionu Morza Czarnego, gdzie zmieszała się z lokalną ludnością i utworzyła kulturę czerniachowską. Wreszcie, część ludności czerniachowskiej powróciła na południowo-wschodni region dzisiejszej Polski i założyła formację archeologiczną zwaną „grupą Masłomęcz””. To jest główne stwierdzenie zespołu, który według niego zgadza się z historyczną narracją, a ona jest taka, że Goci to nie Słowianie i nie jest tak, że „W tej sytuacji sugerowanie, za pomocą genotypu jutlandzkiego, pochodzenia starożytnych mieszkańców Kowalewka czy Masłomęcza ze Skandynawii jest odwracaniem kota ogonem”. No i czy Get = Got?
PolubieniePolubienie
Nie mówię, że jacyś przodkowie Gotów mogli przybyć ze Szwecji (jak wynika z Jordanesa), jednak genotypy jutlandzkie (pogranicze duńsko-niemieckie) nie są dowodem popierającym ten wniosek. Ponadto w przedstawionych analizach podano mtDNA (żeńskie), które jest mało informatywne w zakresie korelacji genotypów z etnosami. Z analiz dotyczących Masłomęcza jedno wynika niezbicie: ” ‘grupa Masłomęcz’, uważana często za Gotów, z genetycznego punktu widzenia była mieszaniną różnych populacji”. W tym słowiańskich i sarmackich. Goci w sensie ludu „wschodnogermańskiego” nie mieszkali nad Bałtykiem, ani nad Morzem Czarnym – jak stwierdzili Frederik Kortland, Michael Kulikowski czy Walter Goffart (profesorowie lingwistyki i historii z uniwersytetów Leyda, Yale i Pennsylvania).
PolubieniePolubienie
@rudaweb
//Goci (….) nie mieszkali nad Bałtykiem, ani nad Morzem Czarnym //
Ciekawa opinia , zmusza do rewizji mapy świata bo w tej sytuacji
Krymu należy szukać wszędzie poza Morzem Czarnym bo nawet dziecko wie ,że akurat Krym należy do miejsc gdzie społeczność Gotów przetrwała najdłużej , no ale skoro aż trzech profesorów tak twierdzi , to wszyscy pozostali muszą się mylić
PolubieniePolubienie
Profesor Michael Kulikowski;
https://history.la.psu.edu/directory/mek31
w 2007 r. wydal ksiazke; „Wojny Rzymu z Gotami od III wieku do Alaryka”.
Ksiazka ta byla wiele razy wznawiana i tlumaczona na wiele jezykow,
takze w Polsce w 2015 r. z powyzszym tytulem, przez Lukasza Rozyckiego
i uzyskala dobra ocene wsrod polskich historykow ;
historycy.org -> Wojny Rzymu z Gotami… – M. Kulikowski
Profesor M.Kulikowski w rozdziale ksiazki p.t.; „The search for Gothic origins”
podwaza wiarygodnosc Jordanesa dotyczaca [prawie bajkowej] wedrowki Gotow przez Polske. Opierajac sie na zrodlach pisanych i archeologicznych prof M.Kulikowski wskazuje, ze Goci byli produktem ubocznym rzymskiej polityki i powstali w znacznej mierze na rzymskim terytorium.
Natomiast profesor Walter Goffart, Belg z pochodzenia, powiazany
z najslynniejszymi amerykanskimi uniwersytetami;
https://medieval.yale.edu/people/walter-goffart
w tegorocznym, wznowieniu jego poszerzonej ksiazki „Barbarian Tides” [Barbarzynskie fale];
http://www.upenn.edu/pennpress/book/14230.html
pisze, ze „Imperium nie zostało zalane przez migrującą powódź germańską
z tego prostego powodu, że nie było ani jednej starożytnej germańskiej cywilizacji, która mogłaby zostać przeszczepiona na ex-rzymską ziemię.
Od XVI wieku istnialo przekonanie, że Wielkie Niemcy istniały równolegle
z Rzymianami i były stałym punktem w historii Europy. Prof. W. Goffart odkrywa początki tej historycznej nieprawdy i twierdzi, że każde porownanie obecnych Niemiec ze starożytnoscia jest iluzoryczne.
Przeciwnie, wielość ludów północnych, żyjących niegdyś na obrzeżach Imperium, uczestniczyła wraz z Rzymianami w większych zawirowaniach późnej starożytności.
Obaj profesorowie unikaja okreslenia „Magna Germania” , a uzywaja okreslenia „barbarzyncy” dla ludow lezacych na polnoc od Imperium Rzymskiego.
PolubieniePolubienie
Wladyslaw Moskal
// Goci byli produktem ubocznym rzymskiej polityki i powstali w znacznej mierze na rzymskim terytorium.//
Lepiej zagmatwać sprawy chyba się już nie da :)))
bo z tego zdania wynika ,że Gotów wyprodukowano jak pasztet czy kiełbasę
w masarniach imperium , a są przecież konkretne o nich przekazy
(Jordanes, Prokop czy Izydor z Sewilii )
, żaden z nich nie próbuje
łączyć Gotów ze Słowianami , Izydor wyprowadza ich ze Scytii
ale to ma wymiar religijny ,chodzi o pewne nawiązania do
Goga i Magoga jako afirmacji zła , zniszczenia , apokalipsy
jaka ma się dokonac przy końcu świata i właśnie Goci
mieliby wg niego za tym stać bo istotnie należeli
do awangardy ludów z północy , pogromców Rzymu .
Poza tym zachowała się pewna tradycja , o której
wspomina Gibbon w „zmierzchu …….”, t zw „morgengabe”
„poranny dar” , forma prezentu dla żony od męża po nocy
poślubnej , u Gotów nazywało się to „morganegiba ”
zaś u Longobardów – „morgingcap” , czy brzmienie tych
pojęć nie jest wystarczająco germańskie ?
I wreszcie opracowany gocki alfabet , Wulfilia podjął się
przekładu biblii na gocki nie dla zabawy i może nawet nie
dla samej wiary ale z uwagi na pozycję Gotów w Europie ,
tu trzeba pamiętć ,że byli Arianami a ta wersja chrześcijaństwa
była wtedy bardziej popularna od rzymskiego katolicyzmu
czyli istniały realne szanse na wyparcie łaciny i greki
właśnie przez język gocki , to ,że tak się nie stało jest zasługą
wyłącznie Franków i cesarstwa wschodniego
PolubieniePolubienie
@ puuuq
Amerykanscy historycy – W. Goffart i M.Kulikowski tylko logicznie wyjasniaja historie powstania Gotow w Europie wedlug sprawdzonych danych historycznych i archeologicznych.
Jordanes w swojej Getice pisze, ze Goci „mieszkali wzdłuż zakola jeziora Maeotis, od rzeki Borysthenes, którą tubylcy nazywają Danaperami, do strumienia Tanais … i Vesosis, król Egipcjan, walczył z nimi.
Ich [= Gotow] królem w tym czasie był Tanausis. W bitwie nad rzeką Phasis (skąd pochodzą ptaki zwane bażantami, które znajdują się w obfitości na ucztach wielkich na całym świecie) Tanausis, król Gotów, spotkał Vesosis, króla Egipcjan i tam pobil go, goniąc go nawet do Egiptu. Gdyby nie został powstrzymany przez wody nieprzejezdnego Nilu i fortyfikacje, które Vesosis już dawno nakazał uczynić przeciwko najazdom Etiopczyków, zabiłby go we własnej ziemi.
Ale stwierdzając, że nie ma mocy, by go tam skrzywdzić, wrócił i podbił prawie całą Azję i podporządkował ją Sornusowi, królowi Medów, który był wówczas jego drogim przyjacielem.”
Amerykanscy historycy nie wierza w taki przebieg zdarzen.
A ja pytam Pana;
a) – czy „nadwislanscy Goci” dotarli nad zakole jeziora Maeotis i juz tam mieszkali przed bitwami z Egipcjanami ?,
b) – czy tez po zwyciestwach w Azji wrocili do Szwecji i ponownie jako „nadwislanscy Goci” rozpoczeli wedrowke do wybrzezy Morza Azowskiego i Krymu ?
PolubieniePolubienie
Wladyslaw Moskal
//Amerykanscy historycy nie wierza w taki przebieg zdarzen //
I bardzo dobrze ,że nie wierzą bo nie ma chyba kronikarza w pełni wiarygodnego , wzmianka Jordanesa o zmaganiach Gotów z wojskami egipskiego króla dotyczy Scytów a nie Gotów i jest jedynie reminiscencją wydarzeń znacznie wcześniejszych bo przecież w okresie sukcesów Gotów nie było już od dawna żadnego egipskiego króla bo po greckich Ptomeleuszach , po Rzymianach ten kraj zajęło Bizancjum a potem został podbity przez Arabów czyli nie było żadnych zwycięstw w Azji bo tam nigdy nie byli ,
PolubieniePolubienie
Kim był Jordanes i o kim pisał Geticę?
PolubieniePolubienie
Imię dziada Jordanesa (sekretarza Candaca, księcia Alanów) – Paria łączone jest z z awestyjskim pairika wywodzącym się od rdzenia paryā-, oznaczającym w tym przypadku młodzieńca (zachowało się w ros. Paien – chłopiec). Ojciec nazywał się Alanoviiamuthis, co oznacza, że był Alanem
PolubieniePolubienie
Ja bym ujął to krócej.
Jordanes był greckim korektorem historii Ostrogotów, którą spisał Włoch Kasjodor.
PolubieniePolubienie
Ogólnie tak, z tym że z obu głównych dzieł Jordanesa (Getica i Romana) wynika, że realizował on szersze zamierzenia polityczne. Opowiadał się za sojuszem Rzymian i Gotów, który miał istnieć „od zawsze”. Pisał, że Getica powstała dla chwały cesarza Justyniana I Wielkiego i jednocześnie chciałby aby sojusz ten spowodował wyłonienie cesarza pochodzącego z obu rodów władców — związanych z Justynianem Anicjuszy (cesarstwo) i Amalów (Goci). Z rodu Amalów był Hermanaryk – twórca państwa gockiego na terenach obecnej Ukrainy i Teodoryk Wielki. Do rodu tego należał Wandalar i jego syn Valamir. Polityka ta była realizowana aż do chwili zabicia Odoakera, który z pochodzenia był Hunem.
PolubieniePolubienie
Może tak: Alanoviiamuthis – „z matki alańskiej”, bo Alan, muthis – mutter niem, mitéra gr, Mātā gadż., motina lit. prasłowiański mati (matierie, matierii, matier).
PolubieniePolubienie
Nie. Kim byli Goci. Słowianami nie byli. Wskazuje na to ich język zachowany w tekstach Biblia gockiej : Srebrny Kodeks (wykonany w VI wieku w północnych Włoszech, prawdopodobnie dla Teodoryka Wielkiego),
Rękopis Sheikha Ibada (dwujęzyczny rękopis łacińsko-gotycki, prawdopodobnie datowany na VI wiek. Odkryty na początku XX wieku w Egipcie), Kodeks z Wolfenbutel,
Kodeks Ambrosia ( łac. Codices Ambrosiani odkryty w Mediolanie),
Kodeks Turyński ( łac. Codex Taurinensis ).
Żaden ze współczesnych języków germańskich też nie pochodzi bezpośrednio od języka gockiego. „Ojcze nasz” w języku gockim 1. Atta unsar þu in himinam, 2. weihnai namo þein, 3. qimai þiudinassus eis, 4. wairþai wilja eis, 5. swe in himina jah ana airþai, 6. hlaif unsarana þana sinteinan gif uns himma daga, 7. jah aflet uns þatei skulans sijaima, 8. swaswe jah weis afletam þaim skulam unsaraim, 9. jah ni briggais uns in fraistubnjai, 10. ak lausei uns af þamma ubilin, 11. unte þeina ist þiudangardi jah mahts, 12. jah wulþus in aiwins.
PolubieniePolubienie
@Kociewiak Gdzie napisałem, że Goci to Słowianie?
PolubieniePolubienie
@Kociewiak
Ale Goci Kociewiakami też nie byli bo „Goci” czyli duńscy Aestowie (Haestingi) ominęli Kociewie i Mazowsze (ziemie Stavanoi) szerokim łukiem. Wylądowali wg. Jordanesa w Gothiskandzy (ziemia Choćkowska), w pobliżu Ulmerugi (uznamskie Wiązławie (Wanzlowe, Ulmus – Wiąz) i Rugijscy Rugianie), trafili do Oium (ziemia Avionów, Wkrzanów, Wiatyczy, Awarów, okolice kefalos Vistuli z Ptolemeusza czyli zbiegu Odry), ziemią będącą w pobliżu wyspy Nerty z Tacyta (wyspy w najdalszej części Germanii, posiadającej jeziora czyli Uznam). Pokonani (de facto, biorąc pod uwagę skutek) przez Spalów (Polan) usunęli się w najdalsze części Scytii (środkowa Ukraina).
Kociewiaki to Wenedowie, a Kociewie to Kotwica (inaczej Wenda albo Chryn https://sienkiewiczowie.pl/herb-wenda-czyli-wlasciwie-jaki/) albo bardziej ogólnie macica z jajnikam jajowodami, pochwą, której symbolem jest kotwica, narząd służący do kocenia się (rozmnażania). Wenedowie znaczy Kociewiaki (Kotwiczanie).
Chronos to właściwa nazwa Wisły, zwana też jako Wandalus, być może też Gryf ( Grafa, Greipa, Gripa, Gropa w Hervor Saga, rzeka zaczynająca się w górach Chorwackich (Harvadafjollum), płynąca do morza).
Goci którzy zamieszkali w HreidGotland czyli Sławiańskiej Gocji (od Hreid – Sława) przywłaszczyli sobie niektóre sławiańskie postaci jak Vidigoi, co jest niewątpliwie imieniem sławiańskim. Sami Hreidowie Gotami nigdy nie byli lecz Sławianami.
PolubieniePolubienie
Jak pokazuje język Goci w innych źródłach Gutani albo Gutþiuda Słowianami nie byli. W staro- angielskim ” Widsith „ jest o Gotach, którzy pozostali w „lesie nad Wisłą ” i tam bronili się przed najazdami Hunów.
PolubieniePolubienie
@Kociewiak
> W staro- angielskim ” Widsith „ jest o Gotach, którzy pozostali w „lesie nad Wisłą ”
Nie, nie ma czegoś takiego, chyba że sobie sztucznie uznasz że Hræda here (Armia Sławian) to jacyś Goci.
PolubieniePolubienie
Jeśli cytuje Pan dokładnie wskazaną pracę, to proszę zacytować też konkluzję:
There are two major historical narratives describing the formation of the Wielbark culture. Te first one links its development with Goth migrations, and the second, with the spread of the local Oksywie culture that appeared at the Baltic seashore at approximately the 2nd century B.C. In addition, there are at least two hypotheses concerning the origin of Goths. One of them assumes that the homeland of the Goths was located in the southernmost part of the Germanic territories other than in Scandinavia (Istnieją dwie główne narracje historyczne opisujące powstanie kultury wielbarskiej. Pierwsza z nich łączy swój rozwój z migracjami Gotów, a druga z rozprzestrzenianiem się lokalnej kultury Oksywie, która pojawiła się na wybrzeżu Bałtyku około 2 wieku pne. Ponadto istnieją co najmniej dwie hipotezy dotyczące pochodzenia Gotów. Jedna z nich zakłada, że ojczyzna Gotów znajdowała się w najbardziej wysuniętej na południe części germańskich terytoriów, zamiast w Skandynawii.)
Dalej jest mowa o hipotezie wędrówki z Jutlandii na wschód Europy i powrotu do Masłomęcza.
Such a scenario explains a large part of our fndings well, including (i) the high prevalence of the mtDNA U5a haplogroup (characteristic for the eastern parts of Europe); (ii) the close genetic distance to the YAM observed for the Mas-VBIA and the lack of these characteristics in the cases of the Kow-OVIA and JIA; and (iii) the high genetic diversity of the Mas-VBIA. The latter indicates that the “Masłomęcz group”, often considered the Goths, from a genetic standpoint, was a mixture of diferent populations. Unfortunately, the presented data cannot unequivocally verify both hypotheses on the Goth origin and their relationships with the Oksywie culture. Thus, we still do not know whether the Goths replaced the Oksywie culture or induced its formation. It is also possible that all the scenarios presented here contain some truth and describe diferent periods of the Goth population development and migrations. Thus, further studies are necessary to verify them. (Taki scenariusz wyjaśnia dużą część naszych wyników, w tym (i) wysoką częstość haplogrupy mtDNA U5a (charakterystycznej dla wschodniej części Europy); (ii) bliski dystans genetyczny do YAM (kultury grobów jamowych) obserwowany dla Mas-VBIA i brak tych cech w przypadkach Kow-OVIA i JIA; oraz (iii) wysoką różnorodność genetyczną Mas-VBIA. To ostatnie wskazuje, że grupa „Masłomęcz”, często uważana za Gotów, z genetycznego punktu widzenia była mieszanką różnych populacji. Niestety, przedstawione dane nie mogą jednoznacznie zweryfikować zarówno hipotez dotyczących pochodzenia Gotów, jak i ich związków z kulturą oksywską. W związku z tym nadal nie wiemy, czy Goci zastąpili kulturę oksywską lub wywołali jej powstanie. Możliwe jest również, że wszystkie przedstawione tutaj scenariusze zawierają jakąś prawdę i opisują różne okresy rozwoju populacji Gotów i ich migracji. Dlatego konieczne są dalsze badania w celu ich weryfikacji.)
Reasumując.
Naukowcy przedstawili roboczą hipotezę i stwierdzili konieczność jej weryfikacji przez dalsze badania.
W żaden sposób nie uprawnia to do stwierdzenia, że coś zostało definitywnie udowodnione (zwłaszcza w kontekście genetycznego związku Masłomęcza ze wschodem Europy).
Przede wszystkim zaś należy stwierdzić, że jedyny związek tych badań z g(e)dańskim Oksywiem to Kowalewko. Jednak związku Masłomęcza z kulturą oksywską naukowcy nie wykazali żadnego. Za to przyjęli – wbrew potwierdzonej źródłami nadwiślańskiej lokalizacji Gotów – ich pochodzenie z Jutlandii. Krótko mówiąc, posłużyli się etnonimem wbrew antycznym zapisom historycznym.
A czy potrafi Pan wyjaśnić na podstawie tej pracy związek z Gotami nadwiślańskimi szwedzkich prowincji Östergötland i Västergötland?
Bo moim zadaniem wyjaśnienie jest bardzo proste. Zwyczajnie kiedy świat łaciński uświadomił sobie istnienie lądu, który fantazyjnie nazwał Płw. Skandynawskim, przeniósł tam nazwy (Ostro- i Wizy-) Gotów i ich nadbałtyckich sąsiadów, czyli Finów. W konsekwencji dziadek Zygmunta Wazy odkrył, że jest również królem sąsiadujących (u Tacyta i Ptolemeusza) z Gotami i Finami bałto-słowiańskich Wenedów-Wandalów😂. To jest taka sama prawda, jak w przypadku Indii Zachodnich Kolumba. Ale nikt nie próbuje udowodnić, że Hindusi pochodzą z Ameryki…
PolubieniePolubienie
Pierwsze informacje o słowiańskich plemionach nad Bałtykiem posiadali Rzymianie za sprawą Pomponiusza Melo, który pisał o dwóch rozbitkach. Byli to Wenedowie, którzy swym statkiem ulegli katastrofie u wybrzeży Morza Północnego ok. 60 r.p.n.e. Zostali oni schwytani przez jakiegoś wodza suewskiego i odstąpieni prokonsulowi Galii Kwintusowi Matellusowi Celerowi. Jest to pierwsza informacja źródłowa odnosząca się do ludu Wenedów. Potem takich informacji było coraz więcej za sprawą kupców. Imperium miało też swoje zamiary przejmowania cudzych ziem. Stąd też wyprawy militarno – badawcze. Taka ekspedycja miała miejsce w 5 r.n.e. Została ona wykonana drogą morską na statku badawczym, który płynąc wzdłuż wybrzeży morza Północnego dotarł do południowo – zachodnich wybrzeży Morza Bałtyckiego. Ostatnie odkrycia wskazują, że rzymski oddział legionowy dotarła Kujawy.
Próby ekspansji Rzymu na Słowian zakończyły się definitywnie w czasach Marka Aureliusza, który planował założenie dwóch nowych prowincji: Markomanii i Sarmacji. Według danych jakie posiadali Rzymianie, jak notował Pliniusz „ziemie te aż do rzeki Vistula (Wisła) zamieszkane są przez Sarmatów, Wenedów […] zatoka nazywa się Cylepinus [Zatoka Pomorska], a przy wyjściu do niej jest wyspa Lutris [Wolin]. Tacyt pisze o Wenedach, mieszkających nad Wisłą. Klaudiusz Ptolemeusz wielokrotnie pisze o Zatoce Wenedyjskiej [Gdańskiej] i licznym ludzie Wenedów nad Bałtykiem. Według niego Sarmacja Europejska rozciągał się od Wisły aż do Dniepru: „Zamieszkują Sarmację ogromne ludy: Wenedowie wzdłuż całe Zatoki Wenedyjskiej […] Z mniejszych zaś ludów siedzą w Sarmacji Gytonowie , poniżej Wenedów […] następnie Sulonowie Sabokowie[…] natomiast wybrzeże oceanu ciągnące się poza Zatoką Wenedyjską zajmują Weltowie [Wieleci]. Wysunięcie Wisły jako rzeki pogranicznej ma tylko znaczenie orientacyjne.
PolubieniePolubienie
@Stud. //Wysunięcie Wisły jako rzeki pogranicznej ma tylko znaczenie orientacyjne//?
PolubieniePolubienie
@Mac 1. Takie są zapisy, z których to wynika. 2. Północno-Wschodnie części starożytnej Polski, ziemie na wschód od Dolnej Wisły, zamieszkiwali Zachodni Bałtowie, przodkowie plemion pruskich i jaćwieskich. Byli oni znani Rzymianom pod łacińską nazwą Aestiorum gentes (Estiowie, ludy estyjskie). Antyczne teksty źródłowe wymieniają także Galindów (lokalizowani na Mazurach) i Sudowów (na Suwalszczyźnie i Podlasiu). Inne ludy wzmiankowane w starożytnych tekstach, takie jak Weltowie, Wenedowie Nadwiślańscy, Bulanowie czy Stawanowie, prawdopodobnie również zamieszkiwały różne rejony obecnej Polski Wschodniej i Środkowej. Badacze spierają się co do przynależności etnicznej owych ludów, niektórzy widzą w nich Prasłowian czy też Proto-Słowian, inni natomiast łączą je z Bałtami lub innymi rodzinami językowymi.
PolubieniePolubienie
Podsumowanie Y-DNA z wczesnośredniowiecznych polskich próbek (do tej pory testowane):
ME_7, Markowice (1000-1200 AD), I1a2a2a5-Y5384
GO_1, Gniezno (1000-1200 AD), R1b1a2-L150.1
NA_13, Niemcza, (900 -1000 AD), I2a1b2-L621
NA_18, Niemcza, (900-1000 AD), J2a1a-L26
Nie ma żadnego R1a. Dziwne?
PolubieniePolubienie
Na ziemiach polskich od mezolitu do XIII w. n.e. występowało w dużym natężeniu ciałopalenie. Zresztą najbardziej typowe dla etnosów słowiańskich. Geny z wymienionych wczesnośredniowiecznych cmentarzysk są najpewniej ze szczątków chrześcijan, którzy nie stanowili większości społeczności tubylczej, wciąż „pogańskiej” w obrzędowości. Sam I. Stolarek przyznał, że z powodu rytuału kremacji archeogenomika nie jest w stanie przekazać obiektywnego obrazu dla populacji „prapolskich”.
PolubieniePolubienie
Nieźle. Brakuje mi tylko,np.wskazania, które z plemion są słowiańskie, bo tak to tylko wyliczanka.
PolubieniePolubienie
Mapa do oglądnięcia. https://pl.wikipedia.org/wiki/Bojowie#/media/Plik:Hallstatt_LaTene.png
PolubieniePolubienie
Według Gimbutas Bałtowie zajmowali ziemie aż do Odry i dopiero w epoce żelaza zostali stąd wyparci przez Słowian.
PolubieniePolubienie
Jakiś namiar, bo cicho o tym.
PolubieniePolubienie
Justasa „Jakiś namiar, bo cicho o tym”. Jak cicho. To wszystko napisała w „Bałtach”. Książka ta stanowi kwintesencję jej poglądów. Warto przeczytać.
PolubieniePolubienie
Książka Gimbutas „Bałtowie” (The Balts) faktycznie do tej pory nie została wydana języku polskim, ale jest w j. angielskim. Można sprawdzić pod hasłem Balts. To główne źródło wiedzy o tej grupie etnicznej we wszystkich informacjach. Warto zapoznać się o czym ona mówi.
W I rozdziale Gimbutas przypisuje herodotowym Neuri bałtycką tożsamość. Uzasadnia to wieloma nazwami rzecznymi na terenach bałtyckich, które zawierają rdzeń nur-. Opisuje też wzmiankowanych przez Ptolemeusza w II w. po Chr. Sudowian jako Bałtów. Według niej Bałtowie zajmowali optymalnie obszary na zachód od Wisły aż do okolic Moskwy.
W rozdziale II Gimbutas mówi, że kwestia początków Bałtów łączy się ściśle z początkami Indoeuropejczyków i ich domniemaną prasiedzibą w okresie 2300-2200 r. przed Chr. oraz ekspansją całkiem nowej kultury ze stepów na północ od Morza Czarnego i za Wołgą w kierunku Bałkanów, obszaru egejskiego i zachodniej Anatolii, a potem w kierunku Środkowej i nadbałtyckiej Europy. Na tym polega jej teoria kurhanowa. Kurhanowcy Gimbutas mieliby wprowadzić w Europie patriarchalną, opartą na hodowli, posiadającą konie i powozy kulturę. Ludzie ci mieliby w Europie wejść w relacje z matriarchalnymi, spokojnymi nie-indoeuropejskimi rolnikami. W ten sposób miałoby dojść do powstania zalążków kultury germańskiej, bałto-słowiańskiej i innych. Ci, którzy stać się mieli Protobałtami, przybyli wg niej z dorzecza dolnego Dniepru przez Europę Środkową do Morza Bałtyckiego, a nawet w kierunku południowo-wschodniej Finlandii. Druga spokrewniona grupa miałaby nadejść znad środkowego Dniepru do górnego Dniepru, górnej Wołgi i Oki w Rosji Centralnej (kultura Fat’janavo). Na obszarach tych nowi osadnicy, tzw. kultura ceramiki sznurowej albo toporów bojowych, zastali myśliwych-rybaków z kultury ceramiki dołkowo-grzebykowej. Nowi osadnicy zajmowali się hodowlą bydła, świń, owiec, kóz, koni, a także prostym rolnictwem. Gimbutas opierając się na wykopaliskach z Rzucewa i Suchacza wskazuje, że nowi osadnicy zamieszkiwali w stałych osiedlach i chowali swoich zmarłych nieskremowanych w grobach.
W rodziale III Gimbutas twierdzi, że około 1800 r. przed Chr. Zachodni Bałtowie, kulturowo przypominali mieszkańców Europy Centralnej, czyli według niej Ilirów i Celtów oraz Germanów. Bałtowie Wschodni (Litwini, Łotysze) mieli więcej wspólnego z Ugrofinami, Protoscytami, Kimmeryjczykami. Gimbutas twierdzi, że to Bałtowie rozwinęli wielki handel bursztynem z przedstawicielami kultury unietyckiej. Bursztyn wysyłali też do północnych sąsiadów, do dzisiejszej północno-zachodniej Rosji, a nawet do regionów uralskich i Etrusków.
Gimutas twierdzi, że we wczesnej epoce żelaza nastąpiła ekspansja Bałtów, w wyniku czego zajęli oni tereny sięgające Odry, Karpat, Kijowa, Kurska, a także obszarów wzdłuż Uralu. Według niej kultura urn twarzowych została stworzona przez Bałtów. Twierdzi również, że Neurowie to jeden z ludów Bałtów. Gimbutas podaje, że o rozprzestrzenieniu się Bałtów na ziemie od Odry po Karpaty świadczą nazwy, według niej typowo bałtyjskie, takie jak: Drwęca, Parsęta, , Karwie, Karwia, Salino, Straduń w Wielkpolsce i Łabuń.
W rozdziale V Gimbutas dowodzi, że w okresie od II do V w. po Chr. Bałtowie zintensyfikowali handel bursztynem z Imperium Rzymskim oraz Wolną Germanią, a obszar zajmowany przez Bałtów sięgał linii Narew-Bug na południowym zachodzie, natomiast bagna Prypeci były zajęte przez Słowian.
W rozdziale VI dowodzi, że w okresie 400-800 r. po Chr. pojawili się ekspansywni Słowianie. Według niej dopiero w tym czasie Bałtowie utracili dużo swoich terytoriów na rzecz Słowian.
PolubieniePolubienie
/Gimbutas przypisuje herodotowym Neuri bałtycką tożsamość. Uzasadnia to wieloma nazwami rzecznymi na terenach bałtyckich, które zawierają rdzeń nur-. / Turbobałtyjka. Według Zbigniewa Gołąba Νευροί = psł *Nervi „ludzie” – populacja prasłowiańska (być może również Budynowie), która nawiązała łączność z powrotną falą irańskich koczowników, Scytów, którzy pojawili się na stepach pontyjskich. Świadczyć o tym może istnienie całego zestawu wyrazów charakterystycznych tylko dla Słowian i Irańczyków (nie występujących w językach bałtyckich, albo będących późną pożyczką z języków słowiańskich).
PolubieniePolubienie
Książka jest dostępna w rosyjskiej elektronicznej bibliotece pod tytułem БАЛТЫ люди янтарного моря
PolubieniePolubienie
Można o link
PolubieniePolubienie
http://a-nomalia.narod.ru/CentrBalty/index.htm
PolubieniePolubienie
Tu ładny kwiatek : Gimbutas w czasie II wojny światowej od 1942 studiowała w III Rzeszy niemieckiej archeologię. Kto mógł studiować na hitlerowskim uniwersytecie w czasie II wojny światowej?
PolubieniePolubienie
Zdolna do wszystkiego. Miła dla Niemców, później Amerykanów i na koniec Ruskim z teorią kurhanową.
PolubieniePolubienie
Marija Gimbutas twierdzi, że ok. 4500-4000 pne Indoeuropejczycy mieli swoje pierwotne siedziby na stepach pontyjsko-kaspijskich i stamtąd rozpoczęli ekspansję, by w trzech falach najazdów (4000, 3000, 2500 pne) opanować cały obszar między Uralem a dzisiejszą Rumunią i podbić lub wyprzeć z niego autochtoniczne ludy. Zastanawiam się tylko, że jeżeli były to trzy fale najazdów, a pierwsza z nich jest sprzed 6,5 tys. lat, to skąd R1b-L754 w Rumunii i Serbii sprzed 10 000 do 8500 lat i na Ukrainie R1a z IX tys. pne i jeszcze wcześniejsze R (podawane R1b1a R-L754) z Villaburna sprzed 14 160 do 13 820 lat? Jak na małą ilość znalezionych haplogrup z tamtych czasów, to okazują się te wyniki z R jako częste.
PolubieniePolubienie
Villabruna R1b1 to WHG
PolubieniePolubienie
@Rob K. „Jak na małą ilość znalezionych haplogrup z tamtych czasów, to okazują się te wyniki z R jako częste”. Liczba danych genetyki archeologicznej będzie stopniowo wzrastać. W świetle genetyki populacyjnej ale także antropologii kulturowej, ważnym dla badania dziejów jest perspektywa kultur jelisiejewiczanskiej, mezinskiej, świderskiej. Na podstawie artefaktów widać, że jest to czas pojawienia się we wschodniej i środkowej Europie innych założeń kulturowych, mających odzwierciedlenie w stosowanej symbolice niż dotychczasowa epigrawecka, czy magdaleńska. To jest zupełnie coś nowego. Zwracam na to uwagę w opracowaniu „Początki ludów”. Wracając do tego, co Pan napisał, zgadzam się. Teoria kurhanowa to hipoteza stworzona w 1956 roku przez Mariję Gimbutas. Dotyczy rozwoju i rozprzestrzeniania ludności praindoeuropejskiej. Uwzględnia występowanie kurhanów i zależności językowe. Dwa główne założenia teorii kurhanowej Gimbutas są nietrafne. Pierwsze z nich, o którym było wiadomo już kiedy Gimbutas w latach 50-tych XX wieku formułowała swoją teorię, to chronologia i miejsce powstania najstarszych kurhanów. Najstarsze są dużo wcześniejsze niż założenia Gimbutas a ich najwcześniejsze umiejscowienie to nie stepy pontyjsko – kaspijskie a obszary daleko na zachód. To półtora tysiąca lat wcześniej niż zaistniała kultura Samara, w której według niektórych zostały upowszechnione pierwsze pochówki kurhanowe. Trzecie założenie to chronologia pojawienia się w Europie pierwszych Proto-Indoeuropejczyków. Twierdzenie, że stało się to w V tys. p.n.e. nie jest prawdziwe. Dane archeogenetyczne wskazują , że nosiciele indoeuropejskich Y-DNA R: R (bez opisu rozwinięcia), R1a i R1b byli obecni w Europie Zachodniej, Środkowej i Wschodniej od czasu górnego paleolitu, w mezolicie i neolicie. Mimo to są tacy, którzy nadal twierdzą, że „pierwsze kurhany z Khvalińsk”, ponieważ „Ja opieram się np. na tym: https://en.wikipedia.org/wiki/Kurgan_hypothesis”. Założenie na blogu Histslov jest inne i zgodnie z danymi z zakresu archeogenetyki, genetyki populacyjnej i archeologii wskazujące na wcześniejsze rozprzestrzenienie się rodów Proto- Indoeuropejskich w Europie. Pierwsza fala tych grup była tu dużo wcześniej niż wynika z założeń Gimbutas a procesy etnogenezy są bardziej skomplikowane i rozłożone w czasie niż przewiduje teoria kurhanowa proponowana przez litewską badaczkę.
PolubieniePolubienie
//procesy etnogenezy są bardziej skomplikowane i rozłożone w czasie//. Daje Pan dalekie odniesienia i do kultury świderskiej, którą umocowuje się, przynajmniej do tej pory jako kontynuację kultur z zachodu, Ślady tej kultury sięgają aż do Renu. //Przy tworzeniu się kultury świderskiej wzięły udział grupy łowców kultury Lyngby, która przesuwała się na południe, podobnie jak ludność grupy (kultury) perstuńskiej (od rzeki Perstunki) z terenu Litwy, pn.-zach. Białorusi oraz pn. – wsch. Polski. Niekiedy tę początkową fazę określa się mianem perstuńskiej. W połączeniu z elementami kultury Federmesser i witowskimi. Wszystko to w warunkach destabilizacji osadnictwa spowodowanymi pogarszaniem się warunków klimatycznych//. To z wikipedii, a Karelczyk z R1a1M459 żył ok. 6 400 r. p.n.e. Odległość czasowa duża. Z jednym się zgadzam. Sztuka jest inna niż w kulturach magdaleńskich. Genetyka nie daje tutaj dowodów. Tak przy okazji dobra ilustracja ubioru tych ludzi http://www.kulturalowiecka.pl/region_prehistoria.html
PolubieniePolubienie
@Justasa Dla jasności, nie ja pierwszy kwestionuję wyłonienie (wydzielenie) całego technokomleksu, w którym ulokowano kulturę świderską, jako pochodną kultur płynących z zachodu, czy północnego – zachodu. Takie zdanie zostało wyrażone już jakiś czas temu przez archeologów z poznańskiego UAM. Drugie zagadnienie dotyczy logistyki. Jeżeli, tak jak słusznie wspomniał Rob, są przedstawiciele rodu R (R?, R1a, Rb) z obszaru między Francją, Włochami, Serbią, Rumunią, Ukrainą, północną Rosją z okresu 14 tys. – 7 tys. lat temu, to jakie były szlaki przepływu tych ludów? Nie ma danych archeogenetycznych Proto-Indoeuropejczyków z tego okresu na ziemiach polskich. Wnioski genetyki populacyjnej wskazują jednak, że obszary między Odrowiślem a Bałkanami były miejscem kolejnych mutacji Y-DNA R1a w opisywanym czasie. Są również przesłanki pojawienia się od wschodu w czasach chronologicznie odpowiadających znaleziskom z Villabruna i Francji nowych wyznaczników kulturowych w kręgu Mezin – Judinowa, innych niż tradycje epigraweckie, czy magdaleńskie. To, że proces ten nie dotyczy tylko wymiany idei jest przedmiotem kolejnych stwierdzeń. Będzie o tym dalej. Pozdrawiam
PolubieniePolubienie
Do Histslov. Jak powiedziałem zgoda, że sztuka ze wschodniej Europy w 12 tys. pne jest inna niż w kulturach magdaleńskich. Miałem na myśli to, że nie ma kopalnego YDNA dla kultury świderskiej, a YDNA R1a M459 w badaniach Mathiesona i zesp. 2017 w pochówku z roku około 8800 lat temu w osadzie zwanej Wasylewka-na-Dnieprze to już czasy po kulturze świderskiej. To samo dotyczy Karelczyka z Jeleniej Wyspy na jeziorze Onega- R1a1 z mutacją M459 z 5500-5000 pne. To daty po kulturze świderskiej. Tak by to wyglądało z hg kopalnym. I faktycznie trudna sprawa, bo jest jeszcze Underhill.
PolubieniePolubienie
Justasa, powtarzasz za niemiecką wikiepedią. Kultura świderska to czas do VIII tys. Pne. a nad Oką przetrwała do VI tys. pne.
PolubieniePolubienie
Kto mógł studiować w III Rzeszy? Marija Gimbutas 🙂 🙂 🙂
PolubieniePolubienie
Takie pytanie Mureybet to wschodni czy zachodni brzeg Eufratu
PolubieniePolubienie
Le site archéologique de Mureybet (en arabe : al-muraybaṭ, المريبط) est situé sur la rive gauche de l’Euphrate, en Syrie. Il remonte au Néolithique précéramique A (9000 à 8500 av. J.-C.), c’est-à-dire à la mise en place de l’agriculture avant même l’utilisation de la céramique. Mureybet ( arab . Al-muraybaṭ, المريبط ) znajduje się na lewym brzegu Eufratu w Syrii . Wraca do neolitu A z okresu przed ceramiką (od 9000 do 8500 pne ), czyli do ustanowienia rolnictwa jeszcze przed użyciem ceramiki. Le site a fait l’objet de fouilles de sauvetage avant la mise en eau du lac Al-Assad formé par le barrage de Tabqa. Miejsce wykopano przed zalaniem jeziora Al-Assad utworzonego przez zaporę Tabqa https://fr.wikipedia.org/wiki/Mureybet#/maplink/1
https://tools.wmflabs.org/geohack/geohack.php?pagename=Mureybet¶ms=36.0434_N_38.1287_E_source:kolossus-frwiki_type:landmark
Mezopotamia 11 tys.lat temu
PolubieniePolubienie
Czy coś wiadomo jaka to hg //nad lewym brzegu Eufratu w Mureybet// była?
PolubieniePolubienie
@Jan z Kolna. Brak DNA z Mureybet. Przypuszczenie hg Y: E1b1 i CT albo też G2b
Iosif Lazaridis et al. The genetic structure of the world’s first farmers, 2016.
PolubieniePolubienie
@ Stud. 18 czerwca 2019 o 19:57
1. Styczna siatki to jest interesujące zagadnienie. Bo jej precyzyjne ustalenie to kwestia bardziej skomplikowanych obliczeń (których się nie chcę podejmować). Ale nawet uzyskanie odpowiedniego wyniku może prowadzić w obszar, za którym nie przepadam – domysłów.
Punktem wyjścia powinno być wyznaczenie przynajmniej najważniejszych orientacyjnych lokalizacji obiektów znajdujących się na południe od Dunaju. Niemniej proporcje między północą a południem Germanii, jakie można zaobserwować na mapce niemieckiej, sugerują, że styczną raczej nie będzie ptolemejski równik, lecz jakiś równoleżnik południowoeuropejski.
Dziwne? Jeśli Ptolemeusz wykorzystał dane wojskowe, to nie. Niestety, to jest kwestia „jeśli”. Są jednak przesłanki, które skłaniają do wzięcia tego pod uwagę.
Po pierwsze; mapy wojskowe są sporządzane z perspektywy pola walki (powiedzmy, że sztabowców wojskowych nie interesuje, co mają za plecami). A w czasach Ptolemeusza Germania była naturalnym obszarem dla rzymskiej ekspansji. I faktycznie kilka lat po śmierci Ptolemeusza Rzym podjął próbę takiej ekspansji od strony Dunaju (Wojny markomańskie).
Po drugie; w przypadku Germanii mamy inną metodę opisu. Opis innych krajów u Ptolemeusza to coś w rodzaju: nad rzeką A, plemię B, ich miasta to C i D. Zaś w Germanii mamy ten równoleżnikowy spis miast – cztery klimaty. Trochę niby niepraktyczny. Ale jeśli Rzymianie uznali, że cztery etapy kampanii wystarczą, by od Dunaju dotrzeć do Oceanu…
Po trzecie; mapy Brytanii i Germanii na szerokości 58° zostały „sklejone” z czymś daleko gorszym, ergo: starszym. Widoczne to jest szczególnie w przypadku Brytanii, która na tej szerokości łamie się pod kątem prostym. W efekcie najdalszy (dla nas północny) kraniec Brytanii jest u Ptolemeusza na tej samej długości, co ujście Łaby. Podobny efekt widać przypadku Jutlandii. A co najważniejsze, na szerokości 58° geograf wskazał cztery wyspy, w tym największą Skandię. I gdzie są te wyspy wzdłuż Pomorza? Może w rzeczywistości wcale nie są one takie odległe od Jutlandii?
Obawiam się, że pytań jest więcej, niż odpowiedzi, których można udzielić. Ale tak czy owak, potrzebna jest szersza perspektywa, czyli południowa.
2. Góry infra quem est Semanus Silva; et Asciburgius mons, cuius extrema sita sunt 39°00 54°00 et 44°00 52°30; to są nasze Sudety,
atque qui dicuntur Sudeti montes, quorum extrema sita sunt 34°00 50°00 et 40°00 54°00; to jest Szumawa.
Współrzędne 44°00 52°30 to także „głowa” Wisły. A są tylko jedne góry na zachód od tej rzeki.
@ Krak 19 czerwca 2019 o 17:40
Stały refren do tekstu Ptolemeusza: błędy w obliczeniach i – uwaga, bo w przypadku tekstów antycznych to się przecież w ogóle nie zdarza – brak oryginału.
Drugi zarzut można odnieść choćby do kroniki Kadłubka. Znaczy, że się zdarza.
A pierwszy zarzut to kwestia matematyki, która ma swoje prawa. I zgodnie z tymi prawami można błędy wykryć i skorygować.
Prosta matematyka pozwala też zweryfikować prawidłowość szkicu. Na początek proponuję więc to samo, co zaproponowałem kiedyś Stud.
Proszę ustalić w nawigacji odległość od Legnicy (Limis lucus) do Przywozu (Setidava). Uzyskane kilometry podzielić proszę przez stopnie (i minuty). Wyjdzie stosunek km do stopnia długości.
Podobne działania proszę przeprowadzić do miejsc na tej samej szerokości, np. dla źródła Werry (Eisfeld w Turyngii) i „głowy” Wisły (dla ułatwienia proponuję Skoczów). Następnie proszę porównać stosunek km do stopnia z wynikiem uzyskanym wcześniej.
Z góry dziękuję za pomoc.
PolubieniePolubienie
WG Mowa o błędach i niedokładnościach Ptolemeusza. Robił ją tak, jak mu ówczesna wiedza pozwalała. Dzisiaj to tylko można spekulować,bo ani współrzędne nie pasują, ani linia brzegowa nie odpowiada rzeczywistości. WG mapa twoja mapa twój pomysł. Legnicę masz za Limis lucus. Twoje prawo. Różnica w szerokości geograficznej to ponad sto kilometrów do interpretacji
PolubieniePolubienie
Większość źródeł historycznych to opisy. Dla jednych są one wiarygodne, dla innych nie. U Ptolemeusza mamy jednak liczby. I sam zaproponowałem, jak zweryfikować prawdziwość wskazanych przeze mnie lokalizacji przez porównanie współczynnika stopni długości do kilometrów. To prosta matematyka. Wystarczyło chcieć, ale nie skorzystałeś.
O’K, podaję wyniki:
nasada Jutlandii od wschodu (Lubeka) 35°00 56°00 Suevus (Świnoujście) 39°30 56°00 – 275 km : 4°30 (4,50 w setnych) = 61,11
Suevus (Świnoujście) 39°30 56°00 Wisła (Gdańsk) 45°00 56°00 – 349 : 5°30 = 63,45
nasada Jutlandii od wschodu (Lubeka) 35°00 56°00 Wisła (Gdańsk) 45°00 56°00 – 624 : 10°00 = 62,4
Leufana (Lappwald-Mariental) 34°15 54°40 Auscaucalis (Koło) 44°00 54°15 – 556 : 9°45 = 57
Me(r)souion (Merseburg) 35°30 53°50 Limis lucus (Legnica) 41°00 53°30 – 342 : 5°30 = 62,18
Limis lucus (Legnica) 41°00 53°30 Setidava (Przywóz?) 44°00 53°30 – 198 : 3° = 66
Me(r)souion (Merseburg) 35°30 53°50 Setidava (Przywóz?) 44°00 53°30 – 540 : 8°30 = 63,53
źródło Wezery/Werry (Eisfeld) 34°00 52°30 głowa Wisły (Wisła Wielka) 44°00 52°30 – 666 : 10°00 = 66
Wszystkie współczynniki poza jednym mieszczą się w przedziale 61 do 66 km dla stopnia (to różnica ok. 5 minut). Wyjątek to współczynnik dla Leufany-Auscaucalis, który wynosi 57. Wynika to z tego, że przyjęta przeze mnie lokalizacja to Lappwald. Jednak leży on na tej samej długości, co Lubeka. U Ptolemeusza natomiast Leufana powinna znajdować się 45 minut, czyli około 45 km na zachód. Myślę, że w przypadku starego lasu dodanie tych km jest uprawnione. Wtedy wyjdzie współczynnik (556 + 45 : 9°45) 61,64.
Przy takim współczynniku różnica 2°00 między Leukaristos (Bielice) 41°45 52°40 a Calisią 43°45 52°50 wskaże raczej Racibórz (133 km) niż Rybnik (158) – należy jednak wziąć pod uwagę, że to km dróg górskich, a nie odległość w linii prostej.
Jedynie lokalizacja, którą utożsamiłem ze źródłem Łaby jest do poprawki.
Generalnie zaś, jeśli w przypadku wskazanych lokalizacji zgodzają się długości, to i dla szerokości współczynnik stopni i km powinien się zgadzać (bo mamy tu siatkę prostopadłych). Oczywiście jednak, chętnie się dowiem, jak wyliczyłeś te ponad 100 km.
PolubieniePolubienie
@WG Obliczenia O.K. Inaczej się zapytam. Według Ptolemeusza Ziemia jest okrągła i jej obwód jak dzisiaj wiemy to ok. 40 tys. km. Pełny kąt to 360 stopni, czyli między stopniami długości i szerokości odległość wynosi ok. 111 km. Legnica na twojej mapie jak sam napisałeś ma szerokość geograficzną 53°30, a w rzeczywistości jest 51°12′19″N, czyli ponad 2 stopnie różnicy. Według dzisiejszej wiedzy to ponad 200 km różnicy. Mylę się?
PolubieniePolubienie
WG”Styczna siatki to jest interesujące zagadnienie. Bo jej precyzyjne ustalenie to kwestia bardziej skomplikowanych obliczeń (których się nie chcę podejmować). Ale nawet uzyskanie odpowiedniego wyniku może prowadzić w obszar, za którym nie przepadam – domysłów”
. W porządku. Pana mapa jest najlepsza z tego co u nas o tej pory się pokazało. Wątpliwości są do kojarzenia tego co antyczni umieszczali jako przez nich zapisane nazwy w porównaniu do tego co można dzisiaj do tych nazw przypisać. Mówi Pan, że nie przepada za domysłami. Tyle, że wszystko co kojarzone jest na tej mapie to domysły. To nie jest złe jak powiedziałem, bo na tym polega poszukiwanie najlepszego rozwiązania, ale trzeba to powiedzieć, że u Ptolemeusza są tak duże niedokładności,że rózne wnioski z tego można wyciągnąć. Jeżeli „nasada Jutlandii od wschodu (Lubeka) 35°00 56°00 Wisła (Gdańsk) 45°00 56°00” to jaka jest między nimi odległość w km? Z wyliczenia wynika, że ponad tysiąc kilometrów, a w rzeczywistości dużo mniej. Niemcy w http://zocher-regel.gmxhome.de/ArbaloSchlacht/16TropaiaDrusu.html widzą to i piszą „Podczas gdy szerokości geograficzne Ptolemeusza są zgodne z dzisiejszymi, jego różnice długości są zbyt duże. Według dzisiejszych współrzędnych ujście Odry znajduje się około 7,5 ° na wschód od Asberg. Współczynnik korygujący dla szerokości geograficznych w Germanii wynosi zatem ½. Różnice długości są zniekształcone w zależności od lokalizacji. Nawet na pierwszy rzut oka mapa wydaje się dwa razy szersza niż oczekiwano”. Dalej to już te właśnie domysły
PolubieniePolubienie
Stud. Poumieszczaj to jak powinno być według ciebie. Dla Wydziału Geodezji Uniwersytetu Technicznego w Berlinie podstawą była mapa sporządzona na owczej skórze około 1300 lat temu, przechowywana w Stambule. Wszystkie nazwy na mapie są łacińskie, ale czy mapa jest dokładnie taka sama jak oryginał Ptolemeusza nie wiadomo. Jeżeli jest to dokładna kopia, to widać, że tereny środkowej i północnej Europy są węższe i bardziej wydłużone niż w rzeczywistości. To wszystko prawda. Nie sztuka na to narzekać, bo ze starymi mapami nikt jeszcze nie doszedł do ładu. Trzeba się zastanowić co tu jest wyjściem dla przetłumaczenia tego na obecną wiedzę i kolejne lokalizacje.
Oczywiście, widać, że większość stanowisk na terenie Germanii lokuje się wzdłuż rzek i na przecięciach szlaków. Nie są więc te lokacje przypadkowe.
Morze Północne i Bałtyk noszą na mapie nazwę „Ocean Germański”, Las Frankoński oznaczony jest jako „Sudeti Montes”, „Wyspy Saksońskie” przy północno-zachodnich wybrzeżach Niemiec to dzisiejsze wyspy Amrum, Fohr i Sylt. Mapa pokazuje również tereny współczesnej Polski, Wisłę, a nawet takie szczegóły jak Świnę między wyspami Wolin i Uznam, łączącą Zalew Szczeciński z Zatoką Pomorską. Takie główne wnioski można wyciągnąć. Wnioski wyciąga WG i są sensowne (rozmieszczenie równoleżników), bo tłumaczą niedokładności w odwzorowaniu Ptolemeusza,
PolubieniePolubienie
@ MM Pewno, że nie sztuka narzekać. Dużo osób przymierza się do tej mapki i coś z tego wyjdzie. Proszę się nie obrażać, tylko pytam, bo w tym artykule wiele wyjaśnień nie ma, a warto by to opisać, również zrobić bardziej czytelną mapę. Może i poprosić administratora, żeby ją graficznie wyostrzył.
PolubieniePolubienie
@Stud. To jest format jpg, taki został przesłany przez WG. Plik można skopiować na swój komputer. Łatwiej będzie odczytać mapkę. Pozdrawiam
PolubieniePolubienie
@histslov
W weekend prześlę plik pdf (jak wrócę do domu). Proszę go wstawić zamiast jpg.
Szkic jest jednak w A4, więc wybredni muszą się nim zadowolić, albo zrobić coś nowego.
@Krak
Obecnie używana siatka równoleżników i południków została wprowadzona przez Brytyjczyków pod koniec XIX wieku. Nie można się nią posługiwać w odniesieniu do współrzędnych Ptolemeusza.
@Stud.
Mogę tylko powtórzyć, co napisałem:
nasada Jutlandii od wschodu (Lubeka) 35°00 56°00 Wisła (Gdańsk) 45°00 56°00 – 624 : 10°00 = 62,4
624 km. Skąd niby ten tysiąc?
PolubieniePolubienie
@WG piszesz „Obecnie używana siatka równoleżników i południków została wprowadzona przez Brytyjczyków pod koniec XIX wieku. Nie można się nią posługiwać w odniesieniu do współrzędnych Ptolemeusza”. Można i należy to robić, bo to daje możliwość współczesnego spojrzenia na to co pokazywał Ptolemeusz. Południki są u Ptolemeusza liczone od innego miejsca niż dzisiaj, ale równoleżniki od równika, liczone są na tych samych zasadach, czyli ,że dzisiejszy równik powinien być w tym samym miejscu co u Ptolemeusza. Nie podważa to twoich ustaleń, które jak widać inspirują wielu do pisania . Uwagi są następujące (do tego co robił Ptolemeusz):
1/Biorąc pod uwagę próbę 80 miast spośród 6345 wymienionych przez Ptolemeusza, te, które są zarówno możliwe do zidentyfikowania, jak i dla których możemy spodziewać się lepszego pomiaru odległości, ponieważ były dobrze znane, istnieje systematyczne przeszacowanie długości geograficznej o współczynnik 1,428 z dużym zaufaniem (współczynnik determinacji r² = 0,9935). Błąd ten powoduje ewidentne deformacje na mapie świata Ptolemeusza najbardziej widoczne na przykład w profilu Włoch , który jest wyraźnie rozciągnięty poziomo.
2/ Ptolemeusz przyjął, że znany ekumen (obszary na kuli ziemskiej stale zamieszkane i wykorzystywane gospodarczo przez człowieka) obejmuje 180 ° długości geograficznej, ale zamiast przyjąć szacunek Eratostenesa dla obwodu Ziemi na 252 000 stadionów, zmniejsza go do 180 000 stadionów, z współczynnikiem 1,4 między dwiema figurami.
Sugeruje to, że Ptolemeusz przeskalował swoje dane dotyczące długości geograficznej, aby dopasować je do liczby 180 000 stadionów dla obwodu ziemi, którą opisał jako „ogólny konsensus”.
PolubieniePolubienie
Informacja od WG:
„Dzień dobry,
przesyłam Ptolemeusza w pdf z drobnymi poprawkami.
Proszę wstawić zamiast jpg.
Nie mam nic przeciwko udostępnianiu pliku czytelnikom.
Pozdrawiam „
PolubieniePolubienie
@MM //Morze Północne i Bałtyk noszą na mapie nazwę „Ocean Germański”, Las Frankoński oznaczony jest jako „Sudeti Montes”,//Tuiston lub Tuisto – według Germanii rzymskiego historyka Tacyta germański bóg: zrodzony z ziemi. Przypisywano mu syna Mannusa: twórcę i założyciela ludu, który z kolei miał być ojcem trzech innych bogów: Ingewona, Hermiona i Istewona od których imion mają pochodzić nazwy następujących szczepów germańskich: Ingewonów (mieszkający najbliżej Oceanu), Hermionów (środkowych okolic), Istewonów (pozostali). Niektórzy (…) powiadają, że było więcej synów Manna i więcej nazw ludów: Marsowie, Gambrywiowie, Swebowie, Wandyliowie.
PolubieniePolubienie
Do mapki.
Północno-Wschodnie części starożytnej Polski, ziemie na wschód od Dolnej Wisły, zamieszkiwali Zachodni Bałtowie, przodkowie plemion pruskich i jaćwieskich. Byli oni znani Rzymianom pod łacińską nazwą Aestiorum gentes (Estiowie, ludy estyjskie). Antyczne teksty źródłowe wymieniają także Galindów (lokalizowani na Mazurach) i Sudowów (na Suwalszczyźnie i Podlasiu). Inne ludy wzmiankowane w starożytnych tekstach, takie jak Weltowie, Wenedowie Nadwiślańscy, Bulanowie czy Stawanowie, prawdopodobnie również zamieszkiwały różne rejony obecnej Polski Wschodniej i Środkowej. To są Proto-Słowianie.
Południowo-Wschodnia Polska w czasach rzymskich zamieszkana była prawdopodobnie przez tzw. Wolnych Daków – przez plemiona takie jak Kostobokowie i Igyllionowie. Burowie, którzy mieszkali na południowy-zachód od dzisiejszego Krakowa, mogli być plemieniem pokrewnym Burom z terenu Dacji. Najbardziej na północny-zachód zlokalizowanym spośród znanych toponimów pochodzenia dackiego, jest Setidava, wiązana z dzisiejszym Koninem. Być może była to ufortyfikowana dacka osada lub strażnica zbudowana w trakcie panowania Burebisty (82-44 p.n.e.).
Inne osady wymienione w starożytnych tekstach, które mogły znajdować się na terenie Polski, to między innymi Carrodunum (być może współczesny Kraków), Kalisia (utożsamiana często z Kaliszem), Askaukalis (być może Inowrocław), Arsonium (Wieluń lub Wieruszów), Leukaristos (umiejscawiany w okolicach Opola, aczkolwiek wg. innej teorii był to dzisiejszy Trenczyn na Słowacji), Lugidunon (możliwe, że to Legnica), Budorigum (lokalizowane pod Wrocławiem), jak też Scurgum, Viritium, Virunum, Gittonium, Helibo, Truso, Bunitium, Rugium, Colancorum, Stragona i Limios alsos. Wiele z tych osad prawdopodobnie istniało wzdłuż Szlaku Bursztynowego
PolubieniePolubienie
@ Stud.
Zawsze chętnie odpowiem na każde pytanie.
1) Cytat z Tacyta.
W Germanii autor odnotował te ludy Suewii, które wyróżniał inny język (Cotini, Osi, Aesti). Gotów w tym gronie nie ma.
Zacytować cały fragment o Suewii?
2) Przypuszczenie (że astronomia ułatwiała podróże), spekulacja typu „musiało” (Ptolemeusz musiał to czy tamto) i stwierdzenie na podstawie współrzędnych z tekstu źródłowego (odczyt danych), że np. Calisia to miejsce na Górnym Śląsku, to trzy różne rzeczy. Jeszcze czymś innym jest teza z uzasadnieniem, że Calisia to Góra Cerekwicka.
3) Kalisz nad Prosną.
O nim nie wspomniałem nawet jednym słowem.
4) Limis lucus.
Nie napisałem, że Chrobry witał swego gościa w Legnicy. Napisałem, że Limus lucus mogłoby być Iluą, ale nie było.
Zresztą dyskusyjne jest, którą miejscowość Thietmar wspomniał.
Tę „iłową” nazwę przywołałem, żeby wskazać, że takie toponimy u Dziadoszan występowały. Dodam, że nic w tym dziwnego, bo Dolny Śląsk dosłownie leży na glinie.
I tu mała dygresja. Bo kiedyś był to surowiec wykorzystywany nie tylko w garncarstwie, ale też w budownictwie i metalurgii (dymarki). W zasadzie nie byłoby więc przesadą mówienie o cywilizacji glinianej (zwłaszcza, że po śmierci ludzie kończyli w garnku).
Wracam do iłu/gliny. Wskazanie Kunic to kwestia współrzędnych i geologii. A niemieckie Lehm nie ma tu nic do rzeczy. Po prostu w łacinie były dwa słowa na glinę – jedno oznaczające surowiec garncarski (argilla), drugie dosłownie oznaczające maź, błoto itp. (limus). Od drugiego pochodzą określenia iłu w hiszpańskim i niemieckim.
Ale skoro już jesteśmy przy niemieckim Lehm, to się dobrze składa – w związku z wcześniejszym pytaniem o plemiona słowiańskie.
Jednym z niekwestionowanych plemion słowiańskich (bo nazwa pochodzi z czasów karolińskich) byli Glinianie/Hlinianie/Linae. Od Glein, czyli Lüneburga nad Il-menau. We właściwym miejscowo języku dolnoniemieckim to Lumborg. Proszę złożyć w całość (H)Linae-bur(g/h) w ziemiach Longobardów suewskich i włoską Lombardię od ariańskch, czyli germanojęzycznych Longobardów naddunajskich. Te nazwy nie oznaczają „długich bród”.
5) Pytanie z mojej strony. Sprawdził Pan w nawigacji odległość Legnicy od Przywozu i wyliczył, ile km przypada na stopień długości?
Jeśli nie, proszę się nie trudzić. Sam to zrobię w wolnym czasie. Taki przelicznik się przyda do zweryfikowania uzyskanych lokalizacji.
Chociaż… Ptolemeusz nie korzystał z GPS. Więc pewnie zgodne z warsztatem historyka to nie będzie. Lepiej więc liczyć dni podróży…😁
PolubieniePolubienie
@WG „Ptolemeusz nie korzystał z GPS. Więc pewnie zgodne z warsztatem historyka to nie będzie. Lepiej więc liczyć dni podróży…”. Nie wiem o co Panu chodzi, bo próbuję tylko dowiedzieć się jak Pan pan kojarzy nazwy miejsc podanych przez starożytnych i ich lokalizację. Więcej nawet, bo Ptolemeusz nigdy nie był w miejscach, o których pisze a mieszkał w egipskiej Aleksandrii. Skądś czerpał wiedzę na ten temat, skoro podał tyle nazw na północ od zasięgu imperium rzymskiego. Miał natomiast dostęp dzięki bibliotece aleksandryjskiej do wiedzy. Według Galena zawierała ona przebogate zbiory o odległych krajach, dzięki temu, że wszystkie statki, odwiedzające aleksandryjski port, musiały oddać swoje zwoje. Każdy, kto wjeżdżał do Aleksandrii z jakąś księgą, musiał ją zostawić w depozycie biblioteki, a odebrać mógł dopiero po jej skopiowaniu. W czasach Ptolemeusza biblioteka liczyła 700 tys. zwojów. Dzięki temu mógł nanieść na mapę informacje o dalekich krajach i miejscach. Ja zastanawiam się, czy próbuję dojść jak pan konstruował mapkę, którą opublikował. Bo, że Ptolemeusz korzystał z wiedzy kupców i wypraw do krajów poza imperium nie ma wątpliwości. Dlatego pisałem o itinerariach, bo to były w tamtych czasach czasami jedyne informacje. Pisało tym sam Ptolemeusz, który w Geografii w księdze pierwszej, czyli traktacie o kartografii , opisywał metody gromadzenia i układania danych . To, co zebrał naniósł na mapy z siatką wynikającą z przyjęcia na podstawie obliczeń astronomicznych południka zero i równika. Wiadomo, że mapa jest bardzo niedokładna. To już widać z Calisii, którą pan umieścił, gdzie umieścił. Czyli daleko na południe od Kalisza. Może tak, może nie i przypuszczeń jeszcze więcej.
„Jednym z niekwestionowanych plemion słowiańskich (bo nazwa pochodzi z czasów karolińskich) byli Glinianie/Hlinianie/Linae. Od Glein, czyli Lüneburga nad Il-menau”. Czy nie jest inaczej, bo Linianie i Glinianie a obok Smolińcy, Drzewianie, to różne plemiona?
„We właściwym miejscowo języku dolnoniemieckim to Lumborg. Proszę złożyć w całość (H)Linae-bur(g/h) w ziemiach Longobardów suewskich i włoską Lombardię od ariańskch, czyli germanojęzycznych Longobardów naddunajskich. Te nazwy nie oznaczają „długich bród””.
Nie rozumiem, bo Longobardowie to stara nazwa i znaczy właśnie ”długobrodzi”. Nie wiem o co Panu chodzi ze składaniem w całość „(H)Linae-bur(g/h) w ziemiach Longobardów suewskich i włoską Lombardię”. Dużo jest niejasności i niedomówień, a ten kto czyta ma problem z dojściem co autor miał na myśli. Proszę się nie gniewać, ale tak to w większości wygląda i stąd się biorą pytania. Będzie ich więcej.
PolubieniePolubienie
Glinianie, także: Linianie, Gliwianie, Liwianie. https://pl.wikipedia.org/wiki/S%C5%82owianie_zachodni#/media/Plik:Marchia_Wschodnia_ok._1000.svg
PolubieniePolubienie
No i problem. Ba są nazwy Glinianie, Gliwianie, Linianie. Do sprawdzenia.
PolubieniePolubienie
Prawdę powiedziawszy, nie wiem, co jest problemem.
Ptolemeusz zapisał współrzędne geograficzne wskazanych miejsc. Są to dane wymierne. To znaczy, że należy je wymierzyć. Jednostką miary są stopnie i minuty.
U Ptolemeusza są one jednakowe dla długości (południków) i szerokości (równoleżników). W efekcie siatka daje nieadekwatny do rzeczywistości obraz. Dlatego przyjąłem większy wymiar stopnia szerokości – stosownie do odległości między ujściem i „głową” Wisły (z korektą wynikającą z położenia tego punktu na tej samej szerokości, co Leukaristos).
W ten sposób powstała siatka, na której rozmieściłem punkty wg podanych współrzędnych. Porównując ich rozmieszczenie ze współczesną mapą, można (bądź nie) zlokalizować wskazane przez geografa miejsca.
Ponieważ są to dane wymierne, ich wykorzystanie nie wymaga ustalenia całego procesu pozyskania danych (z braku jednoznacznych informacji, zawsze będzie to sfera spekulacji).
Fakt, że Kalisz (Calisia) to nazwa podobna do Calisii Ptolemeusza (a nawet tożsama) w żaden sposób nie może wpłynąć na otrzymany wynik (ergo; nikt nie może twierdzić, że Ptolemeusz odnotował położenie Kalisza).
Jeśli chodzi o Linae-Glinian, podrzucona przez Kraka forma Gliwianie oznacza to samo. Patrz
https://pl.m.wiktionary.org/wiki/gliwy
Nazwa plemienia dotyczy zaś okolic Lüneburga-Lumborga. Na podstawie Tacyta i Ptolemeusza można z tymi ziemiami łączyć Longobardów. Część tego ludu znalazła się nad Dunajem, by ostatecznie osiąść we Włoszech, gdzie dali nazwę Lombardii.
W nazwie starożytnych Longobardów występuje więc wymienność członu Longo-Lom. Podobnie też w nazwie Lüneburga-Lumborga. I podobnie jak w limus i (g/h)lina (por. też limes z linią).
Razem wszystko daje podstawy do stwierdzenia, że słowiański lud Linae pod Lüneburgiem to nic innego, jak suewscy Longobardowie.
Tłumaczenie nazwy jako „długobrodzi”, jakie podał Paweł Diakon, jest etymologią, którą można brać pod uwagę. Problemem jest to, że wymagałoby to przyjęcia, że prawdziwa jest opowieść o wymyśleniu tej nazwy przez Godana.
W Godana nie wierzę, bardziej skłaniam się do toponimicznego charakteru nazwy.
PolubieniePolubienie
Ja tylko się pytam, ponieważ przyjął pan dwukrotnie większe odległości między równikami niż między południkami, czy to co pan zrobił ma uzasadnienie w tym co rysował i pisał Ptolemeusz oraz w danych z mapy Ptolemeusza (znamy ją tylko ze średniowiecznych i późniejszych kopii), danych Tacyta i innych starożytnych. Na pierwszy rzut oka okazuje się, że przyjął pan za punkt wyjścia niemieckich badaczy (http://zocher-regel.gmxhome.de/ArbaloSchlacht/16TropaiaDrusu.html), ale u pana wiele (nie wszystkie) miejscowości są przesunięte na południe. To jest duża niekonsekwencja i wskazuje na panu wiadomą metodologię. Jak pan wyjaśni, że np. Lacibourgium u pana i u niemieckich historyków jest na tej samej szerokości geograficznej, a już Rougion (w pana zapisie Rugion) jest u pana kilkaset kilometrów na południe od tego miejsca. W innej części mapy ma pan znowu dokładnie tak samo jak chcą tego niemieccy uczeni. Oni też posługiwali się starożytnymi współrzędnymi. U pana wychodzi, że raz pan przyjmuje te dane jako prawdziwe, a raz nie. Dlatego zadawałem pytania na jakiej podstawie, bo raz to jest według współrzędnych, a raz nie. Gdyby stosować jedno kryterium przez pana przyjęte, to przesunięcie na południe w stosunku do Bałtyku czy M. Północnego powinno dotyczyć wszystkich miejscowości a tak nie jest.
PolubieniePolubienie
@WG. Ps. Pytanie kierowałem dlatego, że nie wiadomo czym pan się kierował zmieniając w tym przypadku położenie Rugion i to kilkaset km na południe, a lokalizacje innych zostawił tak jak w niemieckim opracowaniu. Na tym jednym przykładzie proszę odpowiedzieć.
PolubieniePolubienie
Gdyby pan zajrzał w link, który podałem jako podstawę szkicu, byłoby jasne, że mapka niemieckich naukowców (całego zespołu) była przyczyną tego szkicu.
Mapka oddaje współrzędne siatki kwadratowej, jaką posługiwał się Ptolemeusz. Jak widać, trudno znaleźć na tej mapie jakieś proporcje odpowiadające rzeczywistej geografii.
To samo oczywiście otrzymałem, kiedy powtórzyłem działanie Niemców. Jednak takie powtórzenie pozwoliło mi zrozumieć, do czego odnoszą się u Ptolemeusza takie pojęcia jak Sudety i źródło Łaby (Szumawa i źródło Wełtawy). W efekcie jasne się stało, że nienazwane przez geografa pasmo ciągnące się do głowy Wisły, to Sudety współczesne.
I przyszło „oświecenie” – a może trzeba przyjąć inne wartości? Stąd korekta dla stopnia szerokości. Niestety, jest coś takiego, jak proza życia, do czego zalicza się dostępność odpowiednich narzędzi.
Przyjęcie jednakowej miary stopnia dla szerokości to było działanie prowizoryczne. Dlatego w pierwszej odpowiedzi z 9 czerwca, jakiej panu udzieliłem, napisałem, że właściwszym działaniem byłoby rozmieszczenie równoleżników w postępie geometrycznym (odległość między równoleżnikami powinna równomiernie wzrastać). Moim zdaniem oddałoby to efekt wynikający z odchylenia sfery ziemskiej od płaszczyzny siatki (im bliżej północy, tym siatka Ptolemeusza mieści większą płaszczyznę). Takie działanie wymaga jednak odpowiednich obliczeń, a tego się nie podejmuję.
Szkic w obecnej postaci nie jest końcem. Niemniej pozwala on zlokalizować miejsca na ziemiach polskich z uwzględnieniem długości i przy założeniu błędu – szerokości. Konkretnie – bliżej Bałtyku obiekty powinny być przesunięte na południe (większe odległości między równoleżnikami).
Nie chodzi jednak o przesunięcie liczone setkami km. Operowanie takimi liczbami to duża przesada. Zwłaszcza w kontekście drobnej różnicy w położeniu Rugionu (55°40, Lacibourgion to 56° – tak jak ujścia rzek do Bałtyku).
Różnica w porównaniu z mapką niemiecką wynika z prozy życia. Szkic robiłem w zwykłym edytorze tekstów. I Rugion jest po prostu w tym samym wersie, co Bounition (55°30).
Zresztą Calisię też przesunąłem o jedną spację. Nie było bowiem łatwo wszystko pomieścić (poza Polską kilka miejsc i plemion zwyczajnie musiałem pominąć).
Generalnie więc wszelkie rozbieżności z mapką niemiecką to kwestia spacji bądź wersu. Pisanie o setkach km i sugestia, że jest więcej takich przypadków to nadużycie.
Na koniec ciekawostka. Na podstawie mapki niemieckiej władze uniwersytetu w Lüneburgu uznały, że Leupana to ich miasto. I tak nazwały uczelnię. Głupio wyszło…
A na kogo wychodzą władze „najstarszego polskiego miasta” i historycy piszący o Kaliszu na mapie Ptolemeusza?
PolubieniePolubienie
Odzwierciedlenie kulistości Ziemi na płaszczyźnie, jest normalną czynnością i pomysłów na to jest sporo. Z tego co Pan pisze widzę, że stosuje Pan siatkę walcową, tylko nie wiadomo gdzie znajduje się linia styczności (może Pan napisać w którym miejscu Japan umieścił?). Południki w tym przypadku będą tak, jak u Pana równo od siebie oddalone. Racja, że odległości między stopniami szerokości będą zwiększać się licząc od równika lub innej równoleżnikowej linii styczności , tak samo na południe, jak i na północ od niej. To jasne. Na pana mapce tego nie ma bo odstęp między liniami poziomymi jest ten sam, czyli stale dwukrotnie większy niż między kolejnymi południkami. Pięknie Pan to zauważył i zaznaczył, że to co jest na mapie to stan prowizoryczny. To jest jednak mały problem, bo powierzchnia odwzorowania nie jest wielka, no ale faktycznie niedokładności w pokazaniu miejsca według szerokości niewielkie, ale jednak będą. Tym bym się aż tak bardzo nie przejmował. Ważniejsze jest, że robi Pan niezłą rzecz, w każdym razie najlepszą, którą można zrobić korzystając z danych starożytnych. Niedokładności zawsze będą. I jeszcze pytanie Według czego ustalił pan Sudety. Czy przypadkiem nie na podstawie kopi z XV w? Ważne
PolubieniePolubienie
Tak na prawdę z Ptolemeusza to tak jak wróżyć z fusów. „Przewodnik po geografii” został napisany około 150 roku pne. Traktat został odkryty około 1300 roku ne. Najstarsza znana kopia przechowywana jest w bibliotece klasztoru Vatopedi – wydanie pochodzi z XI wieku, książka jest zapisana na pergaminie. Książka składa się z 66 stron z tekstem i 42 stron z kolorowymi mapami.
Mapa Ptolemeusza składa się z podsumowującej mapy znanego wówczas świata i 26 bardziej szczegółowych map: 10 regionalnych map Europy , 4 mapy Afryki , 12 map Azji .
Mapy Ptolemeusza zawierają wiele błędów. Eratostenes obliczył prawie prawidłową wartość obwodu ziemi, ale Posidonius zmniejszył ją o ponad jedną czwartą i to właśnie ta błędna wartość została użyta przez Ptolemeusza. Przywiązywanie wagi do rzekomej dokładności Ptolemeusza wielu już wpędziło na manowce.
PolubieniePolubienie
@CN
Trudno jest mi się nie zgodzić z tezą p. Zbigniewa Babika, iż języki słowiańskie rozwinęły się z rodzaju koine, który posiadał możliwości przyswojenia przez duże populacje.
Jednolitość Słowiańszczyzny wyklucza bowiem zarówno koncepcję kossinowców (po rozejściu się z „bagien” powinno nastąpić zróżnicowanie), jak i „szerokiej” praojczyzny (jak przez tysiące lat jeden język miał utrzymać jednolity charakter nie tylko na północy, ale i na Bałkanach?).
Problemem jest to, że autor nie wskazał przekonująco źródła tego koine. Moim zdaniem wskazanie na chrześcijaństwo może to zjawisko tłumaczyć. Oczywiście wymaga to odejścia kanonicznego wykładu początków chrześcijaństwa w Polsce i na Rusi (czyli uwzględnienia wpływu obrządku słowiańskiego).
@Stud.
Nie sądzę, by głównym miernikiem były etapy kupieckich wędrówek. Oczywiście jeśli wskazane ujścia rzek rozkładają się równomiernie, może to wynikać z faktu, że były etapami podróży morskiej.
Jednak do źródeł Łaby czy Wezery nikt przecież nie wędrował. To jest ścisła wiedza geograficzna, a ta opierała się wtedy na astronomii.
Oczywiście nie przyjąłem żadnego przeliczenika w km, bo wykorzystałem podane współrzędne szerokości i długości, dokonując korekty wg „miary wiślanej” (ale wychodzi ok. 130 km dla stopnia szerokości i 50 długości).
Stąd lokalizacja Calisii (43°45 długości i 52°50 szerokości) w pobliżu „głowy” Wisły (44°00, 52°30). Pomocna jest tu jeszcze szerokość Leukaristos (52°40) i długość Ascau-calis oraz Setidavy (44°00).
I moim zdaniem wychodzi Rybnik, a ściśle Góra Cerekwicka (gdzie wg legendy uczeń Metodego Osław wzniósł kościół na miejscu świątyni pogańskiej). Od cerkwi, tj. cyrku-koła. Czyli pojęcia, od którego pochodzi Koło, tj. Ascau-calis.
Wg Słownika geograficznego Królestwa Polskiego nazwa Koła pochodzi od zgromadzeń publicznych – kół; a to samo przecież oznaczają kahał i eklezja-cerkiew. Przy czym oba pojęcia – semickie i greckie – wywodzi się od zgromadzenia „wywołanych” (porównaj ang. call i odpowiedni termin w grece). Jest jednak mniej skomplikowane źródło pojęcia kościoła. Bo celtyckie ceall (lub podobnie) to przecież kościół.
Czyżby więc Lougi mieli być Celtami? Nie, bo sejm w dawnej Polsce to było koło generalne (czyli obradujące wspólnie koło senatorskie i koło rycerskie). A pamiątką po elekcjach jest Koło w dzisiejszej Warszawie.
PolubieniePolubienie
@WG. Pytałem się czy przyjął pan jakieś wyliczenia w kilometrach. Pytanie było wazne, dlatego, że Przy zmianie z 700 stadiów na stopień na 500, Ptolemeusz lub Marinos odpowiednio rozszerzyli różnice długości geograficznej między miastami, co spowodowało poważne przekroczenie skali Ziemi na wschód-zachód . Pan za to pisze „Oczywiście nie przyjąłem żadnego przeliczenika w km, bo wykorzystałem podane współrzędne szerokości i długości, dokonując korekty wg „miary wiślanej” (ale wychodzi ok. 130 km dla stopnia szerokości i 50 długości)”. Nie wiem co to jest „miara wislana”, czy „głowy” Wisły”. W każdym razie przeliczenia zawsze są ryzykowne, a korekty jeszcze bardziej.
„Nie sądzę, by głównym miernikiem były etapy kupieckich wędrówek. Oczywiście jeśli wskazane ujścia rzek rozkładają się równomiernie, może to wynikać z faktu, że były etapami podróży morskiej”. W starożytności była to jedna z głównych, a może główna informacja do opisu krajów odległych od limes, czy poza zasięg rzymskiego świata, czyli poza obszar kontrolowany przez Rzymian lub będący terenami przez nich penetrowanymi albo w zasięgu ich operacji wojennych, czy handlowych. Wygląda jakby pan nie wiedział roli o itinerariów w poznawaniu iopisie świata w czasach starożytnych . Wydaje się zaskakującym że naukowiec żyjący w dorzeczu Nilu posiadał tak dokładną wiedzę o północnej części kontynentu. Jest pewnym że Ptolemeusz nigdy nie dokonywał własnoręcznie pomiarów geodezyjnych na terenach obecnej Polski. Kartograf musiał korzystać z danych kupców rzymskich, analizował notatki podróżujących drogą morską, konsultował także mapy wojskowe uzywane przez legiony rzymskie działające na północy. To co Pan pisze jest zgodne z twierdzeniem niemieckich badaczy „Calisia najprawdopodobniej nigdy nie była Kaliszem, jak głosił średniowieczny kronikarz Długosz, ponieważ leżała na wysokości geograficznej Leukaristos”. O tym piszą Andreas Kleineberg, Christian Marx, Eberhard Knobloch, Dieter Lelgemann (eds.), Germania und die Insel Thule. Die Entschlüsselung von Ptolemaios´ „Atlas der Oikumene
PolubieniePolubienie
zamiast „Wygląda jakby pan nie wiedział roli o itinerariów w poznawaniu iopisie świata w czasach starożytnych ” powinno być „Wygląda jakby pan nie widział roli itinerariów w poznawaniu iopisie świata w czasach starożytnych „
PolubieniePolubienie
Ja zrobiłem bardzo prostą rzecz. Umieściłem punkty wg podanych przez Ptolemeusza współrzędnych dla szerokości i długości. Ponieważ gołym okiem widoczne było zniekształcenie dla północnej części Germanii w stosunku do południowej, dopasowałem szerokość ujścia i głowy Wisły (założyłem, że pojęcie „głowa” u Ptolemeusza oznacza źródło Wisły) do rzeczywistego położenia. Dzięki takiej „miarze” szerokości uzyskałem siatkę, która pozwala rozmieścić punkty opisane przez Ptolemeusza w skali odpowiadającej faktycznemu położeniu.
Dlatego nie używam pojęcia „mapa”, lecz szkic (wg danych Ptolemeusza). Bo nie jest to wierne odwzorowanie tego, co z Ptolemeusza by wynikało (a poza tym nie jest kartografem).
Dla mnie istotny jest efekt. Mianowicie, że dane ściśle geograficzne w szkicu odpowiadają stanowi faktycznemu. Jeśli tu jest zgodność, to można przyjąć, że dotyczy to też danych dla miejsc.
Nie wiem, od kogo geograf te dane pozyskał i nie zamierzam spekulować. Przypuszczam tylko, że na obszarach pozbawionych dróg znajomość astronomii umożliwiała dotarcie w określonym czasie w określone miejsce (czyli np. na obrady związku Suewów, o których pisał Tacyt).
Rolę itinerariów sam pan de facto zakwestionował w jednym z komentarzy, gdy wskazał równoleżnikowe wyszczególnienie miejsc. Jeśli więc skutek nie pasuje do założenia, z reguły założenie typu „musiało” jest błędne i należy je odrzucić.
Zamiast więc poświęcać czas publikacjom, które przez „musiało” prowadziły autorów na manowce, wolę się skupić na ustaleniu lokalizacji wskazanych miejsc. O Leufanie, Mesouion, Leukaristos, Calisii i Ascau-calis już było. Dodam więc coś o Limis lucus.
Lucus to słowo łacińskie. Pierwszy człon nazwy też więc taki powinien być z dużym prawdopodobieństwem. I jest. Bo limus (por. hiszpańskie limo i niemieckie Lehm) to ił/glina. Limis lucus zatem mogłoby być dziadoszańską Iluą, w której Chrobry podjął Ottona III (Thietmar). Lokalizacja na szkicu bardziej jednak odpowiada Legnicy. Jej przedmieście to zaś Kunice, gdzie występują bogate złoża wysokiej jakości gliny (tylko z takiej można toczyć ceramikę na kole).
Proponuję sprawdzić odległość Legnicy do Warty, tam gdzie tworzy ona charakterystyczny łuk wokół Załęczańskiego Parku Krajobrazowego. Bo tam – na tej samej szerokości – należy szukać Setidavy (Przywóz?). A kilometry proszę podzielić przez stopnie długości. To będzie jakiś konkret.
PolubieniePolubienie
„Nie wiem, od kogo geograf te dane pozyskał i nie zamierzam spekulować. Przypuszczam tylko, że na obszarach pozbawionych dróg znajomość astronomii umożliwiała dotarcie w określonym czasie w określone miejsce”. Całość tego co pan pisze to już przypuszczenie. Tak jest z lokalizacją Calisii, która według pana „najprawdopodobniej nigdy nie była Kaliszem” i umieszcza ją pan na południu. Czytam co pan pisze i wyciągam wnioski. Mam wątpliwości, tak jak to co pan pisze „Lucus to słowo łacińskie. Pierwszy człon nazwy też więc taki powinien być z dużym prawdopodobieństwem. I jest. Bo limus (por. hiszpańskie limo i niemieckie Lehm) to ił/glina. Limis lucus zatem mogłoby być dziadoszańską Iluą, w której Chrobry podjął Ottona III (Thietmar). Lokalizacja na szkicu bardziej jednak odpowiada Legnicy. Jej przedmieście to zaś Kunice, gdzie występują bogate złoża wysokiej jakości gliny (tylko z takiej można toczyć ceramikę na kole)”. Tłumaczenie oryginału tyczącego drogi Ottona III do Gniezna jest takie: : „Kiedy poprzez kraj Milczan dotarł do Dziadoszan, wyjechał z radością na jego spotkanie Bolesław, który nazywał się „większą sławą” nie dla swoich zasług, lecz dlatego, że takie było z dawna przyjęte znaczenie tego słowa. W miejscowości zwanej Ilua przygotował on przedtem kwaterę dla cesarza. Trudno uwierzyć i opowiedzieć, z jaką wspaniałością przyjmował wówczas Bolesław cesarza i jak prowadził go przez swój kraj aż do Gniezna”. Dlaczego pan uważa, że ten wyraźny opis jest fałszywy? Pada nazwa Ilau i kraj Milczan, a pan twierdzi, że chodziło o Legnicę. Jeżeli Chrobry chciał przyjąć godnie Ottona III, wypadałoby, żeby zrobił to u granic swego państwa, a nie w odległej Legnicy. Tak, jak pisze Thietmar po przybyciu ugościł go najpierw w Illau (Iławie), czyli w dzisiejszej dzielnicy Szprotawy w woj. lubuskim. W tym przypadku pan lokalizacja na szkicu jest sprzeczna z tym co pan pisze „nie zamierzam spekulować”. Robi pan to. Glina w Kunicach i niemieckie Lehm jako ił/glina słabo wygląda. Pan to sobie przemyśli.
PolubieniePolubienie
Komentarz do WG. „Trudno jest mi się nie zgodzić z tezą p. Zbigniewa Babika, iż języki słowiańskie rozwinęły się z rodzaju koine, który posiadał możliwości przyswojenia przez duże populacje”oraz „Moim zdaniem wskazanie na chrześcijaństwo może to zjawisko tłumaczyć. Oczywiście wymaga to odejścia kanonicznego wykładu początków chrześcijaństwa w Polsce i na Rusi (czyli uwzględnienia wpływu obrządku słowiańskiego)”. Kierunek dobry. Uzasadnienie …, pracujmy nad tym.Podstawy są
PolubieniePolubienie
Chętnie skorzystam z propozycji.
Rzecz w tym, że temat zdecydowanie wykracza poza kwestię szkicu Ptolemeusza.
Proszę więc pomyśleć, jak by Pan widział sprawę.
W razie potrzeby proszę zwrócić się do Gospodarza o udostępnienie mojego e-maila.
PolubieniePolubienie
Komentarz do WG. Dobra propozycja. Jeżeli Administrator prześle mi Pana e-mail, zadam kilka pytań.
PolubieniePolubienie
Panie Gospodarzu!
Proszę dać.
PolubieniePolubienie
@Stud.
Nie mam żadnych wątpliwości co do tożsamości Lougi (kultura Przeworska) i Lachów.
Silingowie i Lougi Didouni zamieszkiwali Dolny Śląsk, podobnie jak Ślężanie i Dziadoszanie.
Można zresztą uściślić, że granicą dla nich miała być Ascyburgius mons. Ptolemeusz nie wskazał jej precyzyjnej lokalizacji. Jednak punkt odniesienia to Lasy Semnonów i nienazwane pasmo górskie – część gór, które przecinały Germanię od Alp do Gór Sarmackich. Podane dla tego pasma współrzędne wskazują na Pogórze Łużyckie i (dzisiejsze) Sudety.
W tym kontekście można uznać, że nazwa góry Ascyburgius dotyczy Ślęży. Jej zaś wyodrębnienie mogło wynikać z kultowego charakteru. Jednak głównym powodem było raczej traktowanie Ślęży jako punktu orientacyjnego. Bo między Ascyburgius mons i źródłami Wisły Ptolemeusz wskazuje Korkonti i Lougi Bouri (Tacyt wskazał Burów wśród plemion na południe od pasma przecinającego Suewię).
Mamy jednak Silingów i dwa odłamy Lougi, którzy zamieszkiwali cały Śląsk (i Bramę Morawską). Jeśli ponadto uwzględnimy, że zdaniem Tacyta Lougi zamieszkiwali do ziem gockich, tj. do dolnej Wisły, otrzymujemy trójkąt Milsko-Prusy-Morawy, który stanowił otoczenie ziem wskazanych w Dagome iudex. Ziem Lachów.
Jeśli Lougi wg Tacyta byli ludem suewskim, to logicznie należy przyjąć, że wszyscy Suevi należeli do grupy bałto-słowiańskiej. Dotyczy to też Gotów (wg Tacyta używali języka suewskiego). Bo średniowieczni Polacy tym mianem określali przecież Prusów (pominę w tym miejscu nazwy Gdyni i Gedanii-Gdańska).
W komentarzach do artykułu o Suewach przedstawiłem swój pogląd na genezę języka słowiańskiego. Mianowicie, że w znanej nam formie wykształcił się on jako narzędzie chrystianizacji. Zdaję sobie sprawę z kontrowersyjności tego stwierdzenia, ale nie widzę innego uzasadnienia dla faktu, że jednolity język połączył tak różne społeczności jak Nowogrodzianie i Bułgarzy. Z drugiej strony poza granicami słowiańskiego chrześcijaństwa były albo pogańskie społeczności stepowców oraz Bałtów, albo te, po których pozostała tylko ludność, jaka uległa zniemczeniu.
Pozwolę sobie tego wątku teraz nie rozwijać. Bo wymaga on dłuższego uzasadnienia.
Natomiast elementem, który przesądza o tożsamości Suewów i zachodnich Słowian jest dziedzictwo genetyczne w ramach haplogrupy R1a M458. Oczywiście mamy tu pewne zróżnicowanie, bo wśród Lachów przestał się rozwijać „wandlaski” subklad L1029. Co prawda, jest on charakterystyczny dla kilku milionów Polaków i zniemczonych R1a, ale większy udział ma subklad L260, który zaczął się rozwijać dopiero ok. 2500 lat temu. Dla odmiany u Serbów łużyckich on nie występuje (bo to Semnoni – wg Tacyta najdawniejsi ze wszystkich Suewów).
Co istotne, genetycznie zachodni Słowianie trochę różnią się od tej ludności, którą Ptolemeusz określił jako „wielki lud Wenedów”. Bo wśród ludności na wschód od Wisły występuje głównie subklad Z280 i jego pochodna Z92.
To jednak, że byli to także przodkowie Słowian, nie budzi kontrowersji. Bo to te geny rozprzestrzenili nad Dunajem i na Bałkanach Wenedzi, Antowie i Sklaweni.
Problem z Wenedami u Ptolemeusza polega na tym, że geograf wymieniając ich jako wielki lud Sarmacji razem z Peucynami i Alabami, wskazał jako punkt odniesienia Zatokę Wenedzką. Ale przecież sąsiadujący z Dacją Peucyni i Alanowie nad Donem, to także były punkty odniesienia dla Wenedów.
Problemem w istocie jest więc jedynie określenie, które z mniejszych ludów – wskazane jako sąsiedztwo Wenedów – to ludzie tego samego pochodzenia. Czy Goci byli bardziej Suewami, czy Wenedami? A może mieli coś z Finów żyjących obok nich? Czy południowi sąsiedzi Igylliones i Kostoboki (w pobliżu Peuki) to Wenedowie czy nie?
@Kawalec
Oczywiście jest wiele wątpliwości w kwestii map Ptolemeusza. Bo nawet przy zastosowaniu tej samej siatki do Germanii i Sarmacji Europejskiej okaże się, że Don to rzeka, która płynie przez środek Ukrainy.
Tym bardziej zastanawia możliwość uzyskania właściwych namiarów dla ziem suewskich po dokonaniu korekty wg danych dotyczących Wisły. Naturalnie równoleżniki należałoby rozmieścić raczej w postępie geometrycznym (to już jednak niech rozstrzygają raczej fachowcy, jeśli zechcą).
Jednak nawet tak niedoskonały szkic pozwala na lokalizacje punktów z odchyleniem liczonym raczej (kilkunastoma) kilometrami niż ich dziesiątkami. Dla przykładu wskażę dwa punkty z terenu dzisiejszych Niemiec. Pierwszy to Leufana, którą można zlokalizować w okolicy Lappwaldu na wschód od Brunszwiku. Drugi to Mesouion lub w innych odpisach Mersovion. To Merseburg, dla którego zresztą Thietmar podał dwie etymologie – od messe i Marsa.
Inny ciekawy punkt to Leukaristos. Nazwa jest ewidentnie grecka i oznacza coś białego (translator Googla podrzuca Biały wierzchołek). I na obrzeżu Kotliny Kłodzkiej znajdziemy odpowiednie toponimy – rzekę Białą Lądecką i Góry Bialskie (Belske vrchy po czesku). Tędy oczywiście wędrowali kupcy z Moraw (Carrodunum) na Dolny Śląsk.
Co ciekawe, dzięki takiej lokalizacji Leukaristos można uzyskać odpowiedź, co u Ptolemeusza oznacza pojęcie głowa (caput) Wisły. Ta sama szerokość wskazuje bowiem nie na faktyczne źródła Wisły, ale na okolice Zbiornika Goczałkowickiego, gdzie znajdziemy miejscowości Wisła Wielka i Wisła Mała (dawniej w tej okolicy zbiegało się wiele strumieni).
Są też Ascaucalis i Setidava, które z powodzeniem można lokalizować wzdłuż biegu Warty. Z lekkim odchyleniem na zachód od linii wyznaczonej przez Ascau-calis i Setidavę odnajdziemy też Calisię. Na Górnym Śląsku. Współczesna nazwa wskazuje ciekawe znaczenie tego pojęcia (stosowanego w ustroju dawnej Polski), ale to wymaga dłuższego wywodu.
Jest też Limus lucus. To dla odmiany jest nazwa łacińska. A wskazuje na przedmieścia Legnicy…
Podpowiedź: chodzi o surowiec niezbędny dla kultur pól popielnicowych. I generalnie przydatny w tamtych czasach.
Generalnie więc mimo wszystkich niedoskonałości, mamy tu duży konkret.
@Lin
Oczywiście w starożytności nie było żadnego Płw. Skandynawskiego. Bo z nim jest podobnie jak z odkryciem Indii przez Kolumba.
Jeszcze wg Adama z Bremy były w tych północnych stronach jakieś wyspy scytyjskie, przez które można było dopłynąć do Grecji. Tę samą perspektywę miał Thietmar, który uważał, że w kraju Olafa Skotkonunga żyją koczownicy pijący kumys (czyli Scyci ze Skotii konunga…), a dla przebywającego w Kijowie Chrobrego Grecja też miała być pobliską.
Wszystko przez to, że niejaki Pytheas z Marsylii nakłamał, że opłynął Europę.
Tak czy owak, dla Tacyta świat generalnie kończył się na Suewii i Finach.
Ptolemeusz opisał nam natomiast wyspę Scandię. Wg jego danych, zachodni kraniec powinien znajdować się gdzieś na długości Darłowa, północny na szerokości płn. krańca Jutlandii, a wschodni trochę na wschód od długości ujścia Wisły. Widać stamtą